AITD (autoimmunologiczna choroba tarczycy) i nietolerancja glutenu

AITD (autoimmunologiczna choroba tarczycy) i nietolerancja glutenu

Przeprowadzono kilka badań, które wykazały silny związek między nietolerancją glutenu a autoimmunologiczną chorobą tarczycy, czyli AITD, taką jak choroba Gravesa-Basedowa i choroba Hashimoto. Naukowcy biorący udział w badaniu zdecydowanie zalecają, aby każdy zdiagnozowany pacjent był również badany pod kątem AITD i odwrotnie.

Najwyraźniej przyczyną jest przypadek błędnej identyfikacji. Dzieje się tak dlatego, że gliadyna, rodzaj białka występującego w glutenie, jest bardzo podobna do tarczycy. Kiedy gliadyna przedostanie się do krwioobiegu poprzez przełamanie bariery ochronnej w jelitach człowieka, układ odpornościowy natychmiast podejmie próbę jej zniszczenia. Jeśli po wystąpieniu nietolerancji będziesz nadal jeść produkty zawierające gluten, Twój układ odpornościowy będzie nadal atakował tarczycę.

Niestety, reakcja immunologiczna naszego organizmu na gluten może zająć sześć miesięcy. Niestety zasada 80/20 nie dotyczy nietolerancji. Oznaczałoby to, że dieta „w większości” bezglutenowa nie zatrzymuje całkowicie ataku autoimmunologicznego.

Jeśli naprawdę chcesz zapobiec zniszczeniu układu odpornościowego tarczycy, musisz zdecydowanie przestrzegać diety całkowicie bezglutenowej.

Badania laboratoryjne

Niestety, nie można opierać się wyłącznie na standardowych badaniach laboratoryjnych, aby potwierdzić, że są one nietolerancyjne. Standardowe testy wykrywają jedynie przeciwciała przeciwko glutenowi, które są już we krwi. Jednak te przeciwciała w krwioobiegu są widoczne dopiero wtedy, gdy jelito stało się już wystarczająco przepuszczalne, aby umożliwić pomyślne przejście glutenu – a jest to już zaawansowany etap nietolerancji. Oznaczałoby to, że standardowe badania laboratoryjne mogą wykryć jedynie zaawansowane przypadki nietolerancji glutenu, a lekarze przeoczyliby wiele przypadków nietolerancji glutenu, które są wciąż w łagodniejszym stadium.

Analiza stolca

Analiza kału może okazać się bardzo pomocna w wykryciu wcześniejszych stadiów nietolerancji glutenu. Dzieje się tak dlatego, że analiza kału może wykryć przeciwciała, gdy znajdują się one jeszcze w przewodzie pokarmowym i nie przedostały się jeszcze do krwioobiegu. W ten sam sposób eksperci odkryli, że prawie 35% Amerykanów ma nietolerancję glutenu.

Badanie wymazu z policzka

Inną metodą, która okazała się bardzo pomocna w badaniu nietolerancji glutenu, jest badanie wymazu z policzka, które może pomóc w określeniu niektórych typów genów związanych z celiakią i nietolerancją glutenu. Stwierdzono, że osoby z genami HLA-DQ są bardziej narażone na celiakię, nietolerancję glutenu i choroby autoimmunologiczne w porównaniu z populacją ogólną.

Z przykrością należy zauważyć, że wiele przypadków nietolerancji glutenu pozostaje niewykrytych lub nieleczonych, ponieważ niektórzy lekarze i pacjenci błędnie uważają, że ta choroba prowadzi jedynie do problemów trawiennych. Wiele osób nie zdaje sobie sprawy, że może również powodować zapalenie mózgu, dróg oddechowych, skóry i stawów, którego skutki nie powodują wyraźnych objawów nieszczelnego jelita.

Jeśli masz problemy z tarczycą i podejrzewasz nietolerancję glutenu, natychmiast zasięgnij diagnozy. Pamiętaj, że wcześniejsze wykrycie prowadzi do wcześniejszego leczenia, co może znacznie zmniejszyć ryzyko chorób autoimmunologicznych, AITD i innych schorzeń związanych z tolerancją glutenu.

Zainspirowany twórczością J. Russella Harta