Badanie pokazuje, że mikrodawkowanie LSD prowadzi do dłuższego snu: wnioski z kontrolowanego badania

Badanie pokazuje, że mikrodawkowanie LSD prowadzi do dłuższego snu: wnioski z kontrolowanego badania

W badaniu opublikowanym niedawno w czasopiśmiePsychiatria translacyjna,Naukowcy z Nowej Zelandii przeprowadzili badanie fazy I w celu zbadania wpływu mikrodawkowania dietyloamidu kwasu lizergowego (LSD) na wzorce snu i aktywności 80 zdrowych dorosłych mężczyzn.

Odkryli, że uczestnicy, którzy przyjęli mikrodawkę LSD, spali dłużej następnej nocy w porównaniu z grupą kontrolną, przy czym nie obserwowano zmniejszenia snu w dniach spożycia.

tło

Mówi się, że mikrodawkowanie, praktyka samodzielnego podawania środków psychodelicznych poniżej progu halucynogennego, poprawia nastrój, kreatywność i produktywność. Chociaż udokumentowano jego wpływ na funkcje neurofizjologiczne, jego wpływ na zachowanie podczas snu pozostaje niezbadany.

Poprzednie badania makrodawek psychedelików, takich jak ayahuasca i psilocybina, sugerowały zmiany w czasie snu z szybkimi ruchami gałek ocznych (REM), ale nie miały wpływu na całkowity czas snu. Badania na zwierzętach podobnie wykazują zwiększoną czujność i skrócony czas trwania REM i nie-REM w przypadku psychedelików serotoninergicznych.

Badanie z 1966 roku obiektywnie mierzyło sen w połączeniu z mikrodawkowaniem i wykazało, że niskie dawki LSD znacząco wydłużały czas trwania fazy REM i przerywały głęboki sen. Niemniej jednak czas podawania leku różnił się od współczesnych praktyk mikrodawkowania.

Subiektywne raporty dotyczące jakości snu z badań mikrodawkowania sugerują mieszane skutki, przy czym niektórzy zgłaszają poprawę, a inni zgłaszają problemy, takie jak bezsenność. Podczas gdy niektóre osoby jako motywację do mikrodawkowania podają lepszą jakość snu, inne zgłaszają wyzwania, które sugerują dwukierunkowy wpływ na sen.

Biorąc pod uwagę obecny brak dowodów w tej dziedzinie, w obecnym badaniu fazy I badacze zbadali wpływ mikrodawkowania LSD na długość snu, korzystając z dostępnych na rynku zegarów.

O badaniu

W niniejszym badaniu wykorzystano projekt podwójnie ślepej próby w grupach równoległych, w którym zdrowi ochotnicy płci męskiej zostali losowo przydzieleni do grup LSD (n = 40) i placebo (n = 40). Uczestnicy samodzielnie przyjmowali dziesięć µg bazy LSD lub placebo co trzy dni przez sześć tygodni.

Pięciu uczestników nie wypełniło protokołu badania, a trzech otrzymało dodatkową dawkę ze względu na problemy w harmonogramie.

Kluczowymi kryteriami włączenia byli mężczyźni w wieku 25–60 lat. Kryteria wykluczenia obejmowały jednak określone choroby, zaburzenia psychiczne, używanie substancji i wcześniejsze mikrodawkowanie psychedelików.

Przeprowadzono cztery wizyty: badanie przesiewowe, wizyta wyjściowa, podanie pierwszej dawki (dzień 1) i wizyta kontrolna (dzień 42). Badania przesiewowe obejmowały badanie moczu na obecność narkotyków i alkoholu. Uczestnicy otrzymali do noszenia przez cały czas trwania testu urządzenia Fitbit Charge 3/4, które synchronizowały dane dotyczące snu i aktywności za pośrednictwem aplikacji Fitbit.

W dni dawkowania dawkowanie następowało przed godziną 11:00. Zgodność zapewniono poprzez nagranie wideo podawania dawki.

Do analizy włączono dane z 3231 noclegów, średnio 40,39 noclegów na uczestnika. W badaniu przetwarzano dane dotyczące snu Fitbit, koncentrując się na stanach snu: „REM”, „głęboki”, „lekki” i „przebudzony”.

Analiza statystyczna obejmowała zastosowanie liniowego modelowania efektów mieszanych bez imputacji brakujących danych i korektę Bonferroniego.

Wyniki i dyskusja

Analiza wykazała znaczący wzrost snu REM (p = 0,0037), czasu trwania snu (p = 0,0026) i całkowitego snu (p = 0,0027) w nocy po mikrodawkowaniu LSD w porównaniu z placebo.

Różnice te wyniosły dodatkowe 8,13 minuty snu REM, 21,1 minuty snu i 24,3 minuty całkowitego snu. Podczas gdy głęboki sen osiągnął istotność (p = 0,043), żadne zmiany w proporcjach fazy snu nie osiągnęły istotności.

Uczestnicy grupy LSD kładli się spać znacznie wcześniej w nocy po mikrodawkowaniu (około 25,17 minuty, p = 0,005), ale nie zaobserwowano istotnej zmiany w czasie pobudki. Ponadto po mikrodawkowaniu nie zaobserwowano żadnych skutków w postaci zmiany czasu snu w nocy.

Nie zaobserwowano znaczących zmian we wzorcach aktywności fizycznej pomiędzy grupami LSD i placebo. Co więcej, nie zaobserwowano żadnych zauważalnych efektów interakcji w przypadku pomiarów takich jak kalorie, dystans, kroki lub stany aktywności (aktywność siedząca, aktywność lekka, aktywność umiarkowana, aktywność bardzo aktywna).

Uczestnicy grupy przyjmującej LSD zgłaszali nieznacznie zwiększone zmęczenie następnego dnia po zażyciu, przy czym zgłoszono dziesięć zdarzeń niepożądanych związanych ze snem w porównaniu z czterema w grupie placebo.

W wywiadach jakościowych uczestnicy zauważyli zróżnicowany wpływ mikrodawkowania na poziom energii, ale nie wspomnieli konkretnie o potrzebie dodatkowego snu lub wcześniejszych pójścia spać.

Ogólnie rzecz biorąc, badanie zostało wzmocnione przez zastosowanie urządzeń do noszenia, które umożliwiły zebranie dużej ilości naturalistycznych danych dotyczących snu, wymagając jednocześnie minimalnej interwencji w porównaniu z tradycyjnymi środowiskami laboratoryjnymi snu.

Jednak ograniczenia badania obejmują skupienie się wyłącznie na zdrowych mężczyznach, potencjalny brak możliwości przeniesienia wyników badania na kobiety i osoby z chorobami psychicznymi oraz poleganie na urządzeniach do noszenia, które mogą nie mieć dostępu do kluczowych klinicznych wskaźników snu.

Dyplom

Podsumowując, wyniki badania podkreślają znaczny wzrost całkowitego snu obserwowany po mikrodawkowaniu LSD. Wyniki potwierdzają włączenie przenośnych urządzeń monitorujących sen do trwających badań fazy II nad mikrodawkowaniem LSD w leczeniu ciężkich zaburzeń depresyjnych.

Dodatkowo podkreślają potrzebę dni odpoczynku pomiędzy sesjami mikrodawkowania, aby umożliwić odpowiednią regenerację i dostarczyć cennych spostrzeżeń dla przyszłych badań i praktyki klinicznej w terapii wspomaganej psychedelikami.

Źródła: