Kiedyś leki na astmę miały leczyć zaburzenia związane z używaniem alkoholu

Kiedyś leki na astmę miały leczyć zaburzenia związane z używaniem alkoholu

Nowe badanie kliniczne przeprowadzone na Uniwersytecie Kalifornijskim w Los Angeles wykazało, że lek, który kiedyś był obiecujący w leczeniu zaburzeń związanych z używaniem alkoholu, nie zadziałał zgodnie z oczekiwaniami.

Lek Ibudilast został zatwierdzony w Japonii do leczenia astmy poudarowej i zawrotów głowy, a wcześniejsze badania sugerują, że może on również pomóc ludziom ograniczyć spożycie alkoholu. Wyniki opublikowane w czasopiśmieSieć Jama otwartawykazano, że u większości osób ibudilast nie działa lepiej niż placebo, chociaż w przypadku grupy uczestników badania miał pozytywny wpływ.

Chociaż ibudilast nie był lepszy od placebo, zaobserwowaliśmy, że niektórzy ludzie radzili sobie lepiej, a inni gorzej. Uczestniczki badania kobiet radziły sobie lepiej, ale zarówno u mężczyzn, jak i kobiet, które zgłosiły się do badania z wyższym poziomem depresji, nastąpiło pogorszenie, co możemy wykorzystać w dalszych badaniach. „

Lara Ray, profesor psychologii na Uniwersytecie Kalifornijskim w Los Angeles i główna autorka książki „Study”.

Wyniki stanowią zwieńczenie wielu lat badań ibudilastu prowadzonych przez grupę badawczą Raya, Laboratorium Uzależnień na Uniwersytecie Kalifornijskim w Los Angeles. Chociaż lek nie okazał się tak skuteczny, jak oczekiwano, mieszane wyniki w dalszym ciągu wskazują na rolę, jaką w alkoholizmie może odgrywać stan zapalny i układ odpornościowy. Podobnie jak apremilast, inny lek testowany pod kątem potencjalnego leczenia alkoholizmu, ibudilast działa na odpowiedź immunologiczną i związany z nią stan zapalny.

„Wierzymy, że układ odpornościowy ma duży udział w zaburzeniach psychicznych, zwłaszcza w zaburzeniach związanych z używaniem alkoholu” – powiedział Ray. „U kobiet na ogół występuje wyższy poziom stanów zapalnych, a fakt, że ibudilast działa na nie lepiej, a gorzej na osoby z większymi objawami depresyjnymi, sugeruje, że jesteśmy na dobrej drodze. Terapia immunologiczna zrewolucjonizowała leczenie raka, a my stosujemy to nowe podejście, aby zrobić to samo w przypadku zaburzeń związanych z używaniem alkoholu”.

Do badania naukowcy zrekrutowali 102 osoby dorosłe, które chciały leczyć umiarkowane lub ciężkie zaburzenia związane z używaniem alkoholu, przyjmowały ibudilast lub placebo dwa razy dziennie przez 12 tygodni, a następnie kontrolowały przez cztery tygodnie po zakończeniu okresu leczenia. Śledzili odsetek dni intensywnego picia, liczbę drinków dziennie i odsetek dni abstynencji. Monitorowano także objawy depresji i stany zapalne.

„Odkryliśmy, że zmniejsza to ogólne spożycie alkoholu zarówno w grupie otrzymującej ibudilast, jak i w grupie placebo” – powiedział Ray.

Uczestnicy rozpoczynali spożycie alkoholu średnio od siedmiu drinków dziennie, a pod koniec leczenia ograniczali tę liczbę do średnio trzech do czterech drinków dziennie. Jednakże redukcję tę zaobserwowano w grupie placebo i ibudilastu, co oznacza, że ​​badacze nie mogli udowodnić, że ibudilast skuteczniej ograniczał picie niż placebo.

„Jednym z wyzwań w badaniach dotyczących zaburzeń związanych z używaniem alkoholu jest to, że wszyscy uczestnicy zazwyczaj ogólnie poprawiają swoje picie. Uczestnicy reagują na całe środowisko leczenia i niezależnie od stosowanych leków widzimy bardzo wyraźny korzystny wpływ na zaburzenia związane z używaniem alkoholu. Dlatego oddzielenie efektu placebo od leków może być trudne” – powiedział Ray.

Jednak kobiety przyjmujące ibudilast wypijały mniej drinków dziennie. Efekt był na tyle silny, że badacze doszli do wniosku, że warto przetestować skuteczność ibudilastu w ograniczaniu picia przez kobiety. Z drugiej strony osoby, które rozpoczęły badanie z większymi objawami depresyjnymi, piły mniej drinków dziennie, a jednocześnie miały więcej dni abstynencji podczas przyjmowania placebo. Ibudilast również nie zmniejszał markerów stanu zapalnego.

„Nasze laboratorium odkrywa nowe metody leczenia zaburzeń związanych z używaniem substancji psychoaktywnych i cieszymy się, że stan zdrowia wszystkich osób biorących udział w naszym badaniu poprawił się” – powiedział Ray. „Jednym z przyszłych wyzwań jest nieco dłuższe obserwowanie pacjentów, na przykład w ramach sześciomiesięcznego badania, abyśmy mogli lepiej oddzielić kontekst leczenia od działania aktywnego leku”.

„Bieżące analizy tego badania klinicznego pomogą nam ustalić, kto reaguje na ten lek w przypadku zaburzeń związanych z używaniem alkoholu, takich jak:

Proces ten był finansowany przez Narodowy Instytut ds. Nadużywania Alkoholu i Alkoholizmu, a trwające testy laboratorium ds. uzależnień na Uniwersytecie Kalifornijskim w Los Angeles będą wymagały dalszego finansowania federalnego ze strony rządu federalnego w celu opracowania nowych, skutecznych metod leczenia problemu, który dotyka prawie 30 milionów dorosłych w samych Stanach Zjednoczonych.

„Ludzie przychodzą do naszego laboratorium, ponieważ ufają UCLA” – powiedział Ray. „Regularnie zgłaszają, że piją, a to samo w sobie powoduje dość znaczące zmiany w ich zachowaniu”.

Źródła: