Hipomania – czy to najlepszy czas na leczenie choroby afektywnej dwubiegunowej?

Hipomania – czy to najlepszy czas na leczenie choroby afektywnej dwubiegunowej?

Hipomania może być uważana za niebezpieczny stan psychiczny dla osoby cierpiącej na chorobę afektywną dwubiegunową. Jednym z powodów jest to, że dana osoba często postrzega to jako dobre miejsce. Innym powodem jest to, że dość często jest to początek cyklu dwubiegunowego. Pozostawiony sam sobie często prowadzi do bardziej niebezpiecznych epizodów manii lub depresji. Inny punkt widzenia jest taki, że hipomania może być doskonałym momentem w cyklu afektywnym dwubiegunowym do poszukiwania leczenia.

Czy hipomania może być Twoim przyjacielem? Mówię wyłącznie z własnego doświadczenia, wiem, że na pewno tak jest w moim przypadku. Czy dotyczy to wszystkich lub większości osób cierpiących na chorobę afektywną dwubiegunową? Istnieje argument, że odpowiedź brzmi tak. Chciałbym zbadać to pytanie.

Być może pierwszą kwestią do rozważenia jest dokładna diagnoza choroby afektywnej dwubiegunowej, normalny wzorzec, przez który przechodzisz i czas, jaki spędziłeś w normalnym stanie pomiędzy epizodami. W chorobie afektywnej dwubiegunowej 1 bardzo częstym zjawiskiem jest epizod hipomanii, po którym następuje mania. W chorobie afektywnej dwubiegunowej typu 2 bardzo częstym wzorcem rozpoczęcia cyklu jest epizod hipomanii, po którym następuje depresja. W zaburzeniu cyklotymicznym typowy cykl obejmuje epizod hipomaniakalny lub łagodną depresję.

Biorąc pod uwagę liczbę osób chorych, których cykl rozpoczyna się od hipomanii, pojawia się pytanie: „Czy to najlepszy czas na leczenie choroby afektywnej dwubiegunowej?” nabiera określonego znaczenia. Jeśli odpowiedź na pytanie brzmi „tak”, hipomania stanowi doskonałą okazję do uporządkowania choroby afektywnej dwubiegunowej. W tym przypadku wszystkie osoby, których cykl rozpoczyna się epizodem hipomaniakalnym, odkryją, że ich cykl dwubiegunowy można kontrolować dokładnie w momencie jego rozpoczęcia.

Wiele osób cierpiących uważa, że ​​epizod hipomaniakalny jest „zabawny”. Nie wierzą, że mają hipomanię lub nie zgłaszają się na leczenie. Być może pozbawiają się najlepszej możliwości leczenia choroby afektywnej dwubiegunowej. Moim zdaniem epizod hipomaniakalny stanowi doskonałą okazję do upewnienia się, że nie pojawią się jeszcze gorsze problemy. Jest to szczególnie prawdziwe, jeśli pomoc wymagana jest jak najwcześniej.

Nie jestem ekspertem w dziedzinie zdrowia. Mam jednak spore osobiste doświadczenie z chorobą afektywną dwubiegunową. Przeprowadziłem także spore badania. Mimo to nie ośmielę się odpowiedzieć na pytanie, które zadałem. Dla mnie logika podpowiada, że ​​tak powinno być. Zamiast jednak odpowiadać na pytanie twierdząco, sugeruję, abyś sam poważnie się nad tym zastanowił. Dlaczego nie, następnym razem, gdy poczujesz, że wkraczasz w epizod hipomaniakalny, zgłoś się do lekarza i poszukaj leczenia dla siebie. W ten sposób możesz sam znaleźć odpowiedź.

Jeśli odpowiedź brzmi „tak”, oznacza to, że wiele się nauczyłeś na temat leczenia choroby afektywnej dwubiegunowej. To z kolei znacznie pomoże ci odzyskać kontrolę nad swoim życiem.

Zainspirowany Rayem J. Tylerem