Stwierdzono, że zredukowany apiksaban skutecznie zapobiega nawrotom zakrzepów krwi u pacjentów chorych na raka

Stwierdzono, że zredukowany apiksaban skutecznie zapobiega nawrotom zakrzepów krwi u pacjentów chorych na raka

U pacjentów z aktywnym nowotworem, u których wystąpił zakrzep lub żylna choroba zakrzepowo-zatorowa (VTE) i leczonych lekami rozrzedzającymi krew przez co najmniej sześć miesięcy, a następnie przez dodatkowe 12 miesięcy przyjmowano apiksaban w małych dawkach, występowały podobne nawroty ŻChZZ i mniej krwawień, jak podobni pacjenci, którzy otrzymywali pełną dawkę doustnych leków rozrzedzających krew w tym samym okresie. Wyniki badania API-CAT zaprezentowano na dorocznym spotkaniu naukowym American College of Cardiology (ACC.25).

ŻChZZ są częstym powikłaniem nowotworu i drugą po samym raku najczęstszą przyczyną zgonów pacjentów chorych na raka. Komórki nowotworowe uwalniają substancje ułatwiające tworzenie się skrzepów krwi. Leczenie raka może również powodować zapalenie naczyń krwionośnych i zwiększać ryzyko powstania zakrzepów krwi. Ponadto ograniczona mobilność pacjentów i stosowanie urządzeń inwazyjnych również wyjaśnia ryzyko ŻChZZ.

W przypadku pacjentów chorych na nowotwór, u których rozwinęła się ŻChZZ, międzynarodowe wytyczne zalecają leczenie antykoagulantami lub lekami rozrzedzającymi krew przez co najmniej sześć miesięcy i tak długo, jak nowotwór jest aktywny lub leczenie przeciwnowotworowe jest kontynuowane. Jednakże badania wykazały, że istnieje znaczne ryzyko nawrotu ŻChZZ po sześciu miesiącach leczenia przeciwzakrzepowego. Jednakże badania pokazują również, że leczenie przeciwzakrzepowe może zwiększać ryzyko krwawień u pacjentów.

Nie jest jasne, jaki jest najlepszy sposób zapobiegania nawrotom ŻChZZ po sześciu miesiącach leczenia przeciwzakrzepowego. „

Isabelle Mahé, lekarz medycyny, profesor chorób wewnętrznych na Université Paris Cité, kierownik oddziału chorób wewnętrznych w paryskich pomocniczych szpitalach publicznych i główny badacz w badaniu

Celem badania API-CAT była ocena, czy mniejsza dawka apiksabanu jest porównywalna z pełną dawką w zapobieganiu nawrotom ŻChZZ u pacjentów z aktywną chorobą nowotworową, którzy ukończyli co najmniej 6-miesięczne leczenie lekiem obniżającym ciśnienie krwi z powodu ŻChZZ. Naukowcy sprawdzili także, czy mała dawka powoduje zmniejszone ryzyko krwawienia w porównaniu z pełną dawką.

Do tego randomizowanego, międzynarodowego badania z podwójnym powiązaniem prospektywnie włączono ogółem 1766 pacjentów z 11 krajów. Ich średni wiek wynosił 67 lat, a 57% stanowiły kobiety. Wszystkie miały aktywny nowotwór (rak piersi – 22,7%; rak jelita grubego – 15,3%; rak prostaty – 9,3%; inne nowotwory – 41,4%); 65,8% miało raka z przerzutami (rak, który rozprzestrzenił się z miejsca, w którym zaczął się do innych części ciała), a 81,2% w chwili włączenia otrzymywało jednocześnie leczenie przeciwnowotworowe. Mediana czasu od wystąpienia ŻChZZ u pacjentów wyniosła osiem miesięcy. W momencie włączenia do badania wszyscy pacjenci ukończyli co najmniej sześciomiesięczne leczenie przeciwzakrzepowe.

Pacjenci zostali losowo przydzieleni do grupy otrzymującej 5 mg (2,5 mg dwa razy na dobę; grupa ze zmniejszoną dawką) lub 10 mg dwa razy na dobę. Ani pacjenci, ani ich lekarze nie wiedzieli, jaką dawkę otrzymali pacjenci do końca badania. Wszystkie zgony, podejrzenia nawrotu ŻChZZ i podejrzenia krwawień w trakcie badania zostały sprawdzone przez niezależną grupę lekarzy, którzy również nie byli świadomi, jakie leczenie otrzymują pacjenci. Pierwszorzędowym punktem końcowym badania był nawrót ŻChZZ lub zgon z powodu ŻChZZ w okresie leczenia. Kluczowym drugorzędowym punktem końcowym było połączenie dużego krwawienia i każdego krwawienia wymagającego pomocy lekarskiej.

Po 12 miesiącach u 18 pacjentów w grupie otrzymującej zmniejszoną dawkę i 24 w grupie otrzymującej pełną dawkę wystąpiła nawrotowa ŻChZZ (skumulowana częstość występowania w ciągu 12 miesięcy odpowiednio 2,1% i 2,8%), a różnica ta była statystycznie istotna w przypadku nieotrzymania zmniejszonej dawki w porównaniu z pełną dawką. Klinicznie istotne krwawienie wymagające pomocy lekarskiej wystąpiło u 102 pacjentów w grupie otrzymującej zmniejszoną dawkę w porównaniu do 136 pacjentów w grupie otrzymującej pełną dawkę (skumulowana częstość występowania w ciągu 12 miesięcy odpowiednio 12,1% i 15,6%), co stanowi statystycznie istotne zmniejszenie na korzyść zmniejszonej dawki. Wskaźniki śmiertelności były podobne w obu grupach (17,7% w grupie otrzymującej zmniejszoną dawkę, 19,6% w grupie otrzymującej pełną dawkę).

„Możemy powiedzieć, że apiksaban w zbyt małej dawce jest zarówno skuteczny, jak i bezpieczniejszy niż pełna dawka” – stwierdził Mahé, dodając, że wyniki powinny doprowadzić do aktualizacji wytycznych zalecających przedłużone leczenie antykoagulantem w zmniejszonej dawce w tej grupie pacjentów.

Ograniczenia badania obejmują brak wytycznych dotyczących tego, jak długo leczenie przeciwzakrzepowe powinno trwać dłużej niż 12-miesięczny okres obserwacji objęty badaniem. Po drugie, Mahé stwierdził, że badanie nie dostarcza informacji na temat możliwych różnic w skuteczności lub bezpieczeństwie pomiędzy grupami rasowymi i etnicznymi, ponieważ Francja nie zezwala na gromadzenie danych na temat rasy i pochodzenia etnicznego pacjentów. Ponadto z badania wyłączono pacjentów z guzami mózgu, dlatego wyniki ich nie dotyczą.

Mahé i jej współpracownicy planują opublikować dalszą analizę wyników według rodzaju pacjentów chorych na raka i zbadać czynniki determinujące krwawienia.

Badanie zostało sfinansowane przez BMS-Pfizer Alliance. Firma Bristol-Myers Squibb bezpłatnie udostępniła apiksaban. Było to badanie sponsorowane przez badacza, koordynowane przez ASSERHEIT PUST PUBLIQUE des Hôpitaux de Paris (AP-HP). Fundator badania nie brał udziału w projektowaniu badania, gromadzeniu danych, analizie danych, interpretacji danych ani pisaniu raportu.

Badanie to zostało jednocześnie opublikowane w Internecie w czasopiśmieNew England Journal of MedicineW momencie prezentacji.

Źródła: