U dzieci z nadwagą, które niedawno straciły na wadze, po posiłku częściej występuje aktywność mózgu związana z głodem

U dzieci z nadwagą, które niedawno straciły na wadze, po posiłku częściej występuje aktywność mózgu związana z głodem

Badania zaprezentowane dzisiaj na 60. dorocznym spotkaniu Europejskiego Towarzystwa Endokrynologii Dziecięcej wykazały, że u dzieci z otyłością, które niedawno straciły na wadze, po posiłku w mózgu częściej pojawia się aktywność związana z głodem. Ta aktywność mózgu, odzwierciedlająca niezadowolenie z posiłku, występuje pomimo tego, że poziom hormonów jelitowych zmienił się zgodnie z oczekiwaniami, co zmniejsza głód i wskazuje na sytość. Ta rozbieżność między satysfakcją z jedzenia w mózgu a układem trawiennym może być przyczyną, dla której wiele osób ponownie tyje, szczególnie po rygorystycznej diecie. Zrozumienie i leczenie tej utrzymującej się aktywności mózgu powodującej głód może prowadzić do lepszych i bardziej zrównoważonych metod leczenia otyłości u dzieci i dorosłych.

Otyłość to narastający globalny kryzys zdrowotny, dotykający szacunkowo 124 miliony dzieci na całym świecie. Otyłość zwiększa ryzyko wielu innych problemów zdrowotnych, w tym cukrzycy typu 2, chorób serca i raka. Otyłość dziecięca jest często leczona rodzinną terapią behawioralną, która obejmuje regularne sesje ambulatoryjne skupiające się na edukacji dotyczącej odżywiania i ćwiczeń fizycznych. W Stanach Zjednoczonych złotym standardem dla takich programów jest minimum 26 godzin zajęć w okresie 6 miesięcy, jednak wiele dzieci szybko po ukończeniu programu odzyskuje wagę. Niewiele wiadomo, dlaczego wskaźnik sukcesu jest tak niski. Apetyt i metabolizm, a co za tym idzie przyrost masy ciała, są regulowane przez aktywność zarówno mózgu, jak i układu trawiennego. Zrozumienie wpływu utraty wagi na te procesy może pomóc nam lepiej zrozumieć mechanizmy predysponujące dzieci do przyrostu masy ciała.

W tym badaniu profesor Roth i współpracownicy ze Szpitala Dziecięcego w Seattle w USA porównali regulację apetytu mózgu z odpowiedzią hormonalną jelit u dzieci z otyłością przed i po 24-tygodniowym programie odchudzania. Za pomocą funkcjonalnego rezonansu magnetycznego ocenili wzorce aktywacji w obszarach mózgu regulujących apetyt w odpowiedzi na obrazy o wysokiej i niskiej kaloryczności po posiłku. Zmierzono także poziom hormonów jelitowych przed i po posiłku, na początku i na końcu programu. Pod koniec programu dzieci nadal wykazywały wysoki poziom aktywacji obszarów mózgu związanych z apetytem w odpowiedzi na zdjęcia jedzenia po posiłku, co sugerowało, że były głodne. Jednakże regulujące apetyt hormony jelitowe wskazywały na uczucie pełności i sytości. Co ciekawe, pod koniec programu dzieci, które straciły najwięcej na wadze, wykazały największą aktywację w swoich mózgach pod wpływem bodźców pokarmowych po posiłku.

Nasze odkrycia sugerują, że organizm oszczędza tłuszcz podczas interwencji odchudzającej, utrzymując reakcję głodu w mózgu, i że może zaistnieć potrzeba rozwiązania tego problemu poprzez leczenie farmakologiczne, aby osiągnąć skuteczną i trwałą utratę wagi u dzieci z otyłością.

Profesor Roth, Szpital Dziecięcy w Seattle, USA

Choć profesor Roth ostrzega: „Wyniki te pochodzą od małej grupy dzieci, badanej jedynie na początku i na końcu programu interwencyjnego, dlatego w celu potwierdzenia tego centralnego efektu konieczne byłyby większe i bardziej szczegółowe badania. Przydatne byłoby również zbadanie, jak długo utrzymuje się separacja między centralną i lokalną regulacją apetytu po trwałej utracie wagi, aby ukierunkować plany interwencyjne”.

Profesor Roth sugeruje: „Aby skutecznie leczyć otyłość u dzieci, powinniśmy unikać interwencji prowadzących do szybkiej redukcji masy ciała, a zamiast tego dążyć do bardziej stopniowych i konsekwentnych zmian w stylu życia, na przestrzeni lat, a nie miesięcy, prowadzących do trwałej i długoterminowej poprawy utraty wagi i zdrowia”.

Źródło:

Europejskie Towarzystwo Endokrynologii Dziecięcej

.