Trening koszykówki dla dzieci autystycznych

Trening koszykówki dla dzieci autystycznych

Dzięki moim doświadczeniom jako wolontariusz-trener koszykówki w kompleksie sportowym Olimpiad Specjalnych w New Jersey oraz pracy na różnych obozach i klinikach, poprzez nauczanie rozwojowej koszykówki, zetknąłem się z praktykami zmieniającymi życie. Wiele osób zakłada, że ​​dzieci z autyzmem lub inną niepełnosprawnością nie muszą uczyć się niezbędnych umiejętności i pojęć związanych z koszykówką. Odkryłam jednak, że ważne jest, aby uczyć dzieci autystyczne tych samych umiejętności i koncepcji, co dzieci pełnosprawne, ale w zmodyfikowany sposób. Jako początkujący trener koszykówki w college'u mój wolontariat koncentruje się na rozwijaniu umiejętności indywidualnych, pracy zespołowej i komunikacji. Te trzy aspekty koszykówki są kluczem do sukcesu w trenowaniu tego sportu i są ważne, aby uczyć dzieci od najmłodszych lat. Jako wolontariusz mogłam nauczyć się nowych i innowacyjnych sposobów nauczania rozwoju umiejętności indywidualnych, pracy zespołowej i komunikacji, które pomagają dzieciom autystycznym rozwijać umiejętności koszykówki oraz zdobywać pewność siebie i umiejętności, które pomagają w całym spektrum zdrowego trybu życia.

Rozwijanie indywidualnych umiejętności jest podstawą stawania się lepszym koszykarzem, a gracze mogą się doskonalić, pracując nad swoimi słabymi stronami i rozwijając swoje mocne strony poprzez rozwijanie indywidualnych umiejętności. Pracując z dziećmi autystycznymi, podobnie jak z niektórymi dziećmi zdrowymi, odkryłem, że gracze mają tendencję do skupiania się przede wszystkim na swoich mocnych stronach i są mniej zainteresowani identyfikowaniem słabości. Ponadto gracze zazwyczaj niechętnie pracują nad umiejętnościami, które wymagają dalszego rozwoju. Aby rozwiązać ten problem rozwojowy, stosuję zasadę zwaną „szybkim przejściem”, aby pomóc dzieciom poprawić słabe strony lub obszary, w których nie są tak biegłe. Zasada „szybkiego przejścia” koncentruje się na sile dziecka, jednocześnie szybko przechodząc do nowego zadania, które wymaga większego rozwoju i ostatecznie z powrotem do strefy komfortu gracza. Nakłonienie dziecka autystycznego do wyjścia ze swojej strefy komfortu jest wyzwaniem, a dla mnie ekscytującym, gdy to nastąpi. Udało mi się wdrożyć tę zasadę i polecam stosowanie zasady „szybkiego przejścia” każdemu, dla kogo wyzwaniem jest motywowanie dzieci autystycznych do pracy nad swoimi słabymi i mocnymi stronami w koszykówce. Ważnym elementem i bardzo potrzebną umiejętnością ułatwiającą wykorzystanie pracy zespołowej jest rozwijanie umiejętności indywidualnych.

Praca zespołowa jest podstawą koszykówki i wszystkich innych sportów zespołowych. Chociaż ważne jest, aby gracze doskonalili swoje indywidualne umiejętności, wszyscy muszą grać jako zespół, aby osiągnąć ogólny cel. Praca zespołowa jest najtrudniejszym aspektem nauczania dzieci z autyzmem, ale jest możliwa do wykonania. Kluczem jest tutaj wprowadzenie podstawowej koncepcji dwóch osób pracujących razem przy podaniu, zdobyciu kosza, zatrzymaniu się w obronie lub jakiejkolwiek innej koncepcji tego sportu. Gdy gracze poczują się już komfortowo w osiąganiu wspólnego celu jako dwie osoby, możesz odpowiednio przekształcić ich w małą grupę, dodając do równania kolejną osobę. Kiedy już opanują biegłość w tej dziedzinie, dodawaj kolejnych graczy, aż osiągniesz cel, jakim jest posiadanie pięciu graczy w drużynie, którzy przyczynią się do opracowania ogólnego celu. Trener Mike Krzyzewski, główny trener koszykówki na Duke University, zamieścił cytat zatytułowany: „Lepiej jest dwóch niż jeden, tylko wtedy, gdy dwóch działa jak jeden”. Ten cytat uosabia pracę zespołową i zachęca graczy do zrozumienia koncepcji, że praca i współpraca w zespole pozwala na skuteczniejsze i wydajniejsze wykonywanie pracy, co jest ważne w procesie uczenia się dzieci z autyzmem. Chociaż praca zespołowa jest niezbędna, należy wzmocnić pracę zespołową w komunikacji.

Komunikacja w koszykówce to jedna z rzeczy, która odróżnia dobry zespół od świetnego. Komunikacja to głos, który prowadzi zespół do zwycięstwa, ponieważ generuje energię oraz tworzy strukturę i porządek. Dzieci autystyczne mogą mieć różne rodzaje deficytów komunikacyjnych. Na przykład trenowałem dzieci, które dobrze się ze mną komunikowały, używając krótkich, precyzyjnych słów i zdań, oraz inne, które w ogóle nie wyrażały się werbalnie. Komunikując się z dziećmi autystycznymi, nauczyłam się formułować bezpośrednie i precyzyjne instrukcje, powtarzać się i pokazywać dokładnie, czego od nich oczekuję. Zademonstrowanie określonej umiejętności lub koncepcji ogromnie pomaga w rozwijaniu umiejętności graczy i wydaje się, że lubią mieć lidera, który może ich odzwierciedlać i naśladować. Z trzech kluczy do sukcesu w trenowaniu koszykówki dzieci z autyzmem, komunikacja wydaje się najważniejsza w budowaniu świetnego zespołu i świetnych zawodników.

Podsumowując, jako początkujący trener koszykówki w college'u nieustannie staram się uczyć i uczyć nowych, innowacyjnych sposobów pomagania zawodnikom w rozwoju. Ponadto angażuję się w pomaganie sportowcom w stawaniu się społecznie świadomymi i solidnymi obywatelami społeczeństwa. Dzieci autystyczne potrzebują tej samej miłości i opieki co dzieci sprawne i muszą mieć możliwość uczestniczenia w zajęciach fizycznych, jeśli tego chcą. Koszykówka to świetny sposób na wprowadzenie koncepcji doskonalenia umiejętności indywidualnych, pracy zespołowej i komunikacji oraz pomaga osiągnąć ogólny cel. Najciekawszym i fascynującym elementem coachingu jest satysfakcja z możliwości trenowania i pomagania różnym zawodnikom. Kiedy pomagam zawodnikom o różnym pochodzeniu i o różnych umiejętnościach, ostatecznie pomagają mi stać się lepszym trenerem, nauczycielem, mentorem i liderem. Mam nadzieję, że ten artykuł przedstawił kilka kluczowych koncepcji coachingu koszykówki dla dzieci autystycznych, które możesz włączyć do swojego podręcznika.

Zainspirowany Donovanem A Smalls II