Związek między różnymi aktywnościami fizycznymi a długowiecznością osób starszych

Związek między różnymi aktywnościami fizycznymi a długowiecznością osób starszych

W niedawno opublikowanym badaniu w Otwarto sieć JAMA Naukowcy sprawdzili, czy różna aktywność fizyczna w czasie wolnym (LT-PA) była w różny sposób powiązana ze śmiertelnością z dowolnej przyczyny oraz ryzykiem śmiertelności z powodu raka lub chorób układu krążenia u osób starszych.

Lernen: Association of Leisure Time Physical Activity Types and Risks of All-Cause, Cardiovascular and Cancer Sterblichkeit bei älteren Erwachsenen. Bildquelle: Lordn/Shutterstock

Badania wykazały pozytywny związek między zwiększoną PA a długowiecznością; Jednakże dane dotyczące ochronnego wpływu porównywalnych ilości różnych środków ochrony roślin (takich jak jazda na rowerze i bieganie) na długość życia osób starszych wymagają dalszych badań.

Ponadto poprzednie badania przeprowadzono na młodych ludziach i nie pozwalały na dokładną ocenę zależności dawka-odpowiedź (ponieważ były zbyt słabe), w związku z czym możliwość uogólnienia wyników na osoby starsze jest ograniczona.

O studiowaniu

W niniejszym badaniu badacze porównali ryzyko śmiertelności u osób starszych, które otrzymały różne rodzaje, ale porównywalne ilości LT-PA. Zbadali powiązany kształt krzywej zależności dawka-odpowiedź.

W prospektywnym badaniu kohortowym NIH (National Institutes of Health) i AARP (Amerykańskie Stowarzyszenie Emerytów) przeprowadzonym dla danych wyjściowych z lat 1995–1996 wysłano około 3,5 miliona kwestionariuszy do członków AARP w wieku od 50 do 69 lat mieszkających na Florydzie, w Kalifornii, New Jersey, Pensylwanii, Luizjanie i Karolinie Północnej lub w obszarach metropolitalnych, takich jak Atlanta i Detroit. Kwestionariusze początkowe i kontrolne wypełniły odpowiednio 567 169 i 313 363 osób, aby ocenić związek między rakiem a dietą w okresie obserwacji między 2004 a 2005 rokiem.

Do niniejszego badania włączono 272 550 osób, które wypełniły kwestionariusze uzupełniające NIH-AARP. Zbierano dane dotyczące czasu trwania różnych rodzajów PA wykonywanych tygodniowo i oszacowano ryzyko śmiertelności do 31 grudnia 2019 r. W badaniu ekspozycję stanowiły tygodniowe równoważniki metaboliczne (MET) godzin spędzonych na takich aktywnościach, jak jazda na rowerze, bieganie, pływanie, sporty rakietowe, ćwiczenia aerobowe, piesza turystyka i gra w golfa.

Kwestionariusze uzupełniające miały na celu uzyskanie samodzielnie zgłaszanych danych na temat średniej ilości czasu spędzonego tygodniowo na aktywności fizycznej w poprzednim roku, w tym bieganiu lub joggingu, jeździe na rowerze, pływaniu, innych ćwiczeniach aerobowych, sportach rakietowych, takich jak squash, racquetball lub tenis, golf i spacery. Głównymi wynikami i miarami były śmiertelność z dowolnej przyczyny, śmiertelność z powodu nowotworów i chorób sercowo-naczyniowych.

Z badania wykluczono 18 493 uczestników na początku badania i w okresie kontrolnym, 3859 uczestników ze skrajnymi wartościami BMI (wskaźnika masy ciała) lub ich brakiem, 7287 uczestników z zaburzeniami chodzenia i 11 714 uczestników, którzy nie zareagowali na >3 z siedmiu LT-PA ocenianych w badaniu. Każdemu PA przypisano metaboliczne odpowiedniki (ME) wartości zadań, a następnie pomnożono przez samodzielnie zgłaszany czas trwania PA, aby oszacować średnią liczbę godzin MET/tydzień.

Do analizy wykorzystano model regresji ryzyka Coxa i obliczono współczynniki ryzyka (HR) z korektami danych dotyczącymi płci, masy ciała, rasy, wzrostu, nawyków palenia, depresji, spożycia alkoholu, historii medycznej (udar, choroby układu krążenia, cukrzyca, nowotwór i rozedma płuc) oraz poziomu wykształcenia.

Wyniki

Do analizy wzięto ogółem 272 550 respondentów, z których większość stanowili mężczyźni, 58%, n=157 415, ze średnią wieku 71 lat. W badanej kohorcie w ciągu 12 lat obserwacji zgłoszono 43% (n = 118 153) zgonów z powodu nowotworów (n = 32 666) i chorób układu krążenia (n = 38 300). Najczęściej zgłaszanym PA było chodzenie (78%), a następnie inne ćwiczenia aerobowe, jazda na rowerze, gra w golfa, pływanie, bieganie i sporty rakietowe, jak zgłosiło 30%, 25%, 14%, 10%, 7% i 4% respondentów.

W porównaniu z osobami, które nie uprawiały PA, bieganie i sporty rakietowe od 7,5 do <15 godzin MET tygodniowo wiązały się z największym zmniejszeniem ryzyka zgonu ze wszystkich przyczyn, przy wartościach HR wynoszących odpowiednio 0,9 i 0,8. Ryzyko śmiertelności było również niższe w przypadku osób uprawiających spacery, inne ćwiczenia aerobowe, grę w golfa, pływanie i jazdę na rowerze, gdzie wartości HR wynosiły odpowiednio 0,9, 0,9, 0,95 i 0,97.

Całkowite ryzyko zgonu było odpowiednio o pięć procent niższe (HR 0,95) i 13% (HR 0,9) u osób umiarkowanie aktywnych (0,1 MET godzin do <7,5 MET godzin tygodniowo) i aktywnych (7,5 MET godzin do <15 MET godzin tygodniowo) w porównaniu z osobami nieaktywnymi fizycznie.

Ponadto u osób bardzo aktywnych (≥15 godzin MET tygodniowo) ryzyko zgonu było niższe; Jednakże wielkość zmniejszenia ryzyka zgonu związanego z większą liczbą tygodniowych godzin MET była stosunkowo mniejsza. Warto zauważyć, że ryzyko zgonu było niższe u osób zgłaszających bardzo wysokie stężenie PA (≥22,5 godzin MET tygodniowo), takich jak: B. pływanie, bieganie i inne ćwiczenia aerobowe, wyższe niż u osób, które wykonywały więcej niż 15 godzin, ale <22,5 godzin MET godzin tygodniowo PA.

Ryzyko zgonu z powodu chorób układu krążenia i raka było niższe u osób starszych, odpowiednio, grających w rakietę (HR 0,7) i biegających (HR 0,8). Wszystkie działania PA wykazały krzywoliniową zależność dawka-odpowiedź z ryzykiem śmiertelności. Zmniejszenie ryzyka śmiertelności w wyniku biegania było zerowe dla kobiet i odwrotnie dla mężczyzn, przy wartościach HR odpowiednio 1,1 i 0,8. Natomiast chodzenie było silniej powiązane z długowiecznością u kobiet niż u mężczyzn.

Pływanie przez 7,5 do <15 godzin MET tygodniowo wiązało się ze zmniejszeniem ryzyka śmiertelności wśród uczestników z wartościami BMI mniejszymi niż 25 (HR 0,9), podczas gdy związek ten był zerowy wśród osób z wartościami BMI pomiędzy 25 a 29,9 (HR 0,98) i BMI ≥ 30 (HR 1,1). Gra w golfa wiązała się z niższym ryzykiem śmiertelności wśród osób z wykształceniem średnim (HR, 0,9). Natomiast w przypadku osób, które ukończyły studia, związek ten wynosił zero (HR 0,99).

Ogólnie rzecz biorąc, wyniki badania podkreśliły ochronną rolę LT-PA przed śmiertelnością u osób starszych, przy znacznym zmniejszeniu ryzyka zgonu wśród osób stosujących PA z 7,5 do <15 godzin MET tygodniowo.

Odniesienie:

• Eleanor L. Watts et al. (2022). Association of Leisure Time Physical Activity Types and Risks of All-Cause, Cardiovascular and Cancer Sterblichkeit bei älteren Erwachsenen. JAMA-Netzwerk geöffnet. doi: 10.1001/jamanetworkopen.2022.28510 https://jamanetwork.com/journals/jamanetworkopen/fullarticle/2795598?utm_source=For_The_Media

.