Walka z duchową depresją

Walka z duchową depresją

Czy jesteś zniechęcony? Czujesz się przygnębiony? Zastanawiasz się, dlaczego w ogóle powinieneś zawracać sobie głowę życiem chrześcijańskim, zwłaszcza, że ​​wydaje Ci się, że tak wiele poniosłeś?

Kto nie czuł się czasami bezwartościowy? Któż nie stał się niecierpliwy i nie zachorował z powodu braku postępu duchowego? (Łukasz 8:15). NIE JESTEŚ SAM! Wszyscy idziemy przez te doliny cienia śmierci. Ale bądź odważny: droga musi wkrótce poprowadzić ponownie! „Czemu jesteś przygnębiona, duszo moja? I czemu drżysz we mnie? Pokładaj nadzieję w Bogu, bo jeszcze będę błogosławił Tego, który jest zdrowiem mojego oblicza i mojego Boga” (Psalm 42:11).

Kto zachęciłby Cię do rezygnacji? Czy Chrystus chciałby, żebyś się poddał? Ten, który za ciebie umarł? Czy Bóg wywierałby na ciebie presję, abyś się poddał? Zbyt wielu nigdy nie zdawało sobie sprawy, z jaką okrutną bestią i wrogiem musimy się zmierzyć. Nawet ci, którzy nie odrzucili diabła jako przesądu, nie zrozumieli, jak naprawdę jest on niebezpieczny dla naszego zdrowia i dobrego samopoczucia. Bóg przejmuje te części życia, które zostały brutalnie rozdarte i uznane za martwe przez grzech (Iz 49:24-25; Amosa 3:12).

Szatan toczy pianę na ustach na widok naszego niesamowitego ludzkiego potencjału i chce nas wykończyć jak snajper – pojedynczo. Nienawidzi całej ludzkości swą zazdrosną wściekłością (ponieważ zostaliśmy stworzeni według Bóstwa), ale szczególnie atakuje braci (1 Piotra 5:8-11).

Diabeł może wziąć pewne rzeczy, które są o Tobie prawdziwe i przekręcić je, wyrwać z kontekstu i wysadzić je do nieproporcjonalnych rozmiarów, aby ZNISZCZYĆ Twoją wolę przetrwania. Nigdy nie przestaje nas oczerniać, ponieważ jest zabójcą i kłamcą o CHARAKTERIE MORDERSTWA! (Jana 8:44; Obj. 12:10). AleNie pozwól, aby siły ciemności pokonały Twoją wolę życia w świetle.Nie akceptuj depresyjnego umysłu Szatana. Nie padnij ofiarą jego beznadziejnej postawy porażki. Nie ma prawa potępiać (Rzymian 8:13,33).

Król Dawid byłby zniechęcony, ale zakończył swoje modlitwy pozytywnym akcentem, pokazując uzdrawiający wpływ Ducha Bożego na naszego ducha, gdy angażujemy się w MODLITWĘ SERCA. „Chciałbym zemdleć, chyba że to zrobięwierzyłaby oglądać dobroć Pana w krainie żyjących. Poczekaj na Pana. Bądź odważny, a On wzmocni twoje serce. Poczekaj, mówię, na Pana. „(Ps. 27:13-14.) Dawid wierzył w dobroć Boga, miał nadzieję na Jego miłosierdzie i czekał na Jego wystarczającą łaskę – czy to łaskę przebaczenia, czy też wzmocnienia (2 Koryntian 12:9).

Bóg da nam łaskę dźwigania wielu ciężarów życia (Hebrajczyków 4:16). Jego Duch Święty pozwala nam być pełnymi łaski – nawet w niesprzyjających okolicznościach. Myżyj i ucz sięw różnych sytuacjach okazywać łaskę w słowach i czynach, postawie i działaniu. Dawid niewątpliwie wiedział: „Pan da siłę swemu ludowi, Pan będzie błogosławił swemu ludowi mocą” (Psalm 29:11). Zatem „nabierzcie odwagi, a On wzmocni wasze serca, wszyscy, którzy pokładają nadzieję w Panu” (Psalm 31:24).

Nawet jeśli zostałeś porwany, twoje grzechy oddaliły cię od Boga, a szatan trzyma cię w niewoli (2 Tym. 2:26; 1 Kor. 5:5). Pamiętajcie o Bogu, a On będzie pamiętał o Was. Nie żeby kiedykolwiek o tobie zapomniał. Ale Syjon powiedział: Pan mnie opuścił i mój pan zapomniał o mnie. Czy kobieta może zapomnieć o swoim dziecku, aby nie mieć litości nad synem swego łona? Tak, mogą. Zapomnij, ale ja nie zapomnę ciebie. Oto wyrzeźbiłem cię na dłoniach moich; wasze mury są stale przede mną” (Iz 49:14-16). Miłość Boga do nas znacznie przewyższa naszą miłość do Niego. Pokazał to, gdy kołki wbijały się w dłonie Jezusa (Za 13:6).

Niektórzy zostali głupio oszukani przez grzech i ponownie beztrosko wplątali się w pułapkę – złapani w niebezpieczną strefę – ale dopóki się nie poddadzą, MOGĄ przezwyciężyć to, co ich obecnie pokonuje (Hbr 3:13; 2 Piotra 2:20). Tylko ci, którzy odwrócili się od Boga i nie podnieśli się po upadku na ringu, przegrywają zwycięstwo.

„A jednak (wbrew sobie), gdy znajdą się w ziemi swoich wrogów, nie odrzucę ich ani nie będę się nimi brzydził, aby ich całkowicie zniszczyć i złamać moje przymierze z nimi: Ja jestem Pan, ich Bóg” (Kapł. 26:44).

Bóg obiecuje uwolnić, zgromadzić i odnowić. Uwolni nas od grzechów, które tak okrutnie zajmowały nasz czas i uwagę, przywróci nam zmysły duchowe – odkąd szatan w wyniku wojny psychologicznej pozostawił nas z koszykiem i rozproszonym mózgiem (Łk 22,31-32; Powtórzonego Prawa 28,66-67) – i przywróci nam zdrowy rozsądek i właściwą więź z Nim (do której należymy), nawet jeśli „ktoś z was zostanie wypędzony aż na krańce nieba, stamtąd zbierze was Pan, Bóg wasz, i stamtąd cię zabierze” (Powtórzonego Prawa 30:3-4). Nieważne, jak daleko zabłądziłeś, Bóg nie stracił Cię z oczu. „Dokąd ujdę przed Twoim Duchem? I dokąd ucieknę przed Twoim obliczem?” (Psalm 139:7).

Kiedy zaczniesz wołać do Boga o pomoc, nawet jeśli będzie to tylko jęknięcie, ponieważ jesteś tak słaby, On to zobaczy, usłyszy i odpowie. „Pan jest blisko skruszonych w sercu i wybawia skruszonych na duchu... nikt z tych, którzy Mu ufają, nie będzie przygnębiony” (Psalm 34:18, 22). „Bo nie będę się wiecznie zmagał i nie będę się wiecznie gniewał, bo duch przede mną ustanie i dusze, które stworzyłem... Widziałem jego drogi i uzdrowię go. Ja też go poprowadzę i znów go pocieszę, a także tego, który go pociesza” (Iz 57:15-18).

Bóg widzi kłopoty, w jakie wpadliśmy i gdzie nasze odejście od grzechu niebezpiecznie sprowadziło nas na manowce i pozostawiło na mieliźnie, niemal do tego stopnia, że ​​nie możemy wrócić, ale NIC nie może odłączyć cię od Bożej miłości, jeśli na to nie pozwolisz (Rzymian 8:35-39). Dopóki jest iskra Bożego Ducha, Bóg może to zrobićodnowićnasze myśli i przemieniamy nasze życie (Ps 51,10). Bóg dokończy to, co zaczął w naszym życiu (Filipian 1:6; Iz 66:9). Nigdy nie zapominajcie, że czcimy BOGA DZIAŁAJĄCEGO CUDOWNIE!

Pamiętajcie, że syn marnotrawny był wciąż daleko od ojca, ich stosunki były rozdzielone, ale kiedy „wszedł w siebie” i wrócił do domu – nawet gdy był jeszcze dzieckiemŚwietniedaleko – „widząc go jego ojciec, zlitował się nad nim, podbiegł, rzucił mu się na szyję i ucałował go” (Łk 15,17, 20).

Bóg wie, gdzie jesteś i w jakim kierunku zmierzasz w swoim sercu i umyśle, nawet jeśli twoje działania nie dorównały jeszcze twojemu nastawieniu! Bóg jeden wie, że zdążą. „Pamięta bowiem naszą oprawę (makijaż), pamięta, że ​​jesteśmy prochem” (Ps 103, 14). Bóg chce nas zachęcić do zmian, a nie zniechęcić nas nawet do prób (2 Kor. 2:7).

Konstruktywna krytyka, a nie destrukcyjna. Sąd z miłosierdziem. Bóg pomaga, ale szatan utrudnia postęp, ale myPodbój przez kontynuację, jeden krok na raz(1 Tes. 2:18; 2 Piotra 3:18). Bóg dał Dawidowi królestwo, ale musiał o nie walczyć! My też (Mt 11:12; 1 Tym 6:12). W przeciwnym razie uznalibyśmy to za coś oczywistego. Tak trzymaj (Łk 13,24). Wszystko, w co wierzysz, jest warte walki. Wzrost następuje stopniowo. Musimy cierpliwie znosić nasze próby i budować w sobie Boży charakter (Hbr 12:11; Jak 1:4).

Szatan chce zgasić twoje światło (1 Tym. 4:16). Nienawidzi świętego blasku Bożego Ducha, światła i prawdy, które zachowujemy i okazujemy jako królewskie kapłaństwo (1 Piotra 2:9; Jana 17:17; Wj 27:20). Bóg nie kopie nas, gdy upadamy, ale zachęca nas, abyśmy wstali, pokonali ten stan i kontynuowali Jego dzieło (Psalm 37:24; Filip 3:13). Kiedy twoja wiara osłabnie i zachwieje się twoja pewność siebie, Chrystus nie wymaże cię, ale to zrobidodaj więcej olejuabyśmy powstali i jaśnieli (Izaj. 42:3). „Albowiem nie przeznaczył nas Bóg na gniew, ale na zbawienie... Pocieszajcie się więc razem i budujcie siebie nawzajem, tak jak to czynicie” (1 Tes. 5:9-11).

„Albowiem Bóg wyraża swą miłość do nas w tym, że gdy byliśmy jeszcze grzesznikami, Chrystus za nas umarł... Bo jeśli jako nieprzyjaciele zostaliśmy pojednani z Bogiem przez śmierć Jego Syna, tym bardziej, tym bardziej zostaniemy zbawieni przez Jego życie... od którego otrzymaliśmy przebłaganie” (Rz 8-11).

Jeśli Bóg może wyrazić taką miłość do nas, kiedy nawet nie próbowaliśmy prowadzić chrześcijańskiego życia, które Mu się podobało, to o ileż bardziej teraz, gdy staramy się, jakkolwiek niedoskonale? Czy nie cierpimy dlatego, że jesteśmy głodni i spragnieni sprawiedliwości? Bracia doceniają twojeświęte cierpienie!To wytyczenie celu w swoim życiu, który będzie trwał wiecznie! Bolą mnie bóle wzrostowe.

Tym bardziej powinniśmy kochać Boga, gdy widzimy Jego miłosierdzie i cierpliwość wobec nas. Jego dobroć powinna nas pobudzić do zbliżenia się do Niego i zrobienia wszystkiego, co w naszej mocy, aby pokazać, jak bardzo doceniamy Jego czułą miłość (Rz 2,4; Łk 7,47). Nic nie powinno stanąć pomiędzy naszą relacją z naszym Bogiem Stwórcą! Gdyby Bóg raz za razem ocalał naszych przodków, gdy do Niego wołali,o ile więcejCzy wybawi nas z jeziora ognia? (Judy 23:24).

Bóg może nas wybawić z grzesznych sytuacji i przywrócić nam Swoją obietnicę kapłańską (Zach. 3). Możemy być „głową wyrwaną z ognia” i ocaloną z „pieca utrapienia” (Izaj. 48:10). Bóg może z całą mocą przypomnieć nam, że to On jest tym, czego naprawdę pragniemy – Jego spełniającym królestwem i sprawiedliwością, a nie płytkimi rzeczami, które nie mogłyby wypełnić pustki w życiu (Psalm 106:15; 107:9).

Musimy zachowaćszczytPamiętajcie o znaczeniu i celu życia: rozwijać święty, sprawiedliwy charakter Boga w radosnym oczekiwaniu na Królestwo Boże. Pomoże nam to stawić czoła każdemu wyzwaniu, jakie oferuje nam życie w procesie oczyszczania, który nazywamy nawróceniem. Musimy pamiętać: „To was nie kusiło, ale jak zwykle [nie jest to niezwykłe] u ludzi, lecz BÓG JEST WIERNY i nie dopuści, abyście byli kuszeni ponad wasz poziom tolerancji, ale przy każdej pokusie wskaże wyjście, abyście mogli sobie z nią poradzić” (1 Kor. 10:13 sparafrazowane).

I zdaj sobie sprawę, że „...cierpień obecnego czasu nie można porównywać z chwałą, która się w nas objawi” (Rzymian 8:18), ponieważ Chrystus wkrótce powróci i każdy praktykujący chrześcijanin zostanie udoskonalony. Następnie pomagamy naszemu Zbawicielowi przygotować drogę na wielkie przyjście naszego Ojca wraz z NOWYM JEROZOLIMIĄ (Obj. 21:3).

Królestwo Boże jest coraz bliżej z każdym dniem, dlatego powinniśmy podnosić głowę i nie zniechęcać się, ale zachęcać, by iść dalej (Iz 35:3; Łk 21:28). Wszyscy się potykajcie, ale nie tarzajcie się (Ps 37,24). Niech twoje nastawienie będzie; – Powinienemnieumierajcie, ale żyjcie i głoście dzieła Pańskie. Pan mnie mocno skarcił; ale nie wydał mnie na śmierć” (Psalm 118:17-18). Alleluja!

Boże przebaczenie i oczyszczająca moc Chrystusa pozostają w mocy (Izajasz 18). Bóg wie, przez co przeszliśmy i przeszedł przez to z nami, pośród tego, w swojej koronie cierniowej (Iz 63:9; Rdz 22:13; Wj 3:2). Bóg nie mógł podejść znacznie bliżej (Jer. 23:23). Konkluzja jest taka: miećMieć nadziejęi nie rozpaczaj;Zaufaniei nie bój się! I wreszcie: „… wielką radością Ojca jest dać wam królestwo” (Łk 12,32).

Zainspirowany twórczością Davida Ben-Ariela