Niwelowanie napięć związanych z depresją i traumą

Niwelowanie napięć związanych z depresją i traumą

Kiedy depresja była najgorsza, poczułem się unieruchomiony, co znacznie przekraczało moje możliwości zapewnienia opieki osobom mającym dobre intencje. Twoja opieka była nadal ważna. Nadal tego potrzebowałem. I nieuchronnie wzięłam chwilę wytchnienia w miejscu, w którym jej empatia naprawdę pomogła.

Dlatego odkryłem, że depresja to stan płynny, w którym w niektóre dni możliwy jest ruch do przodu, podczas gdy w inne jest daremny. I to jest najlepszewszyscy(ci, którzy pomagają i którym pomaga się) akceptuje tę rzeczywistość, której w przypadku osób chorych na depresję nie da się zmienić. Najlepiej jest, gdy wszyscy rozumieją, że w ciągu kilku dni ruch do przodu i wzmocnienie pozycji będą nie tylko możliwe, ale i konieczne. Najtrudniejszą częścią jest rozpoznanie, który dzień jest który.

Być może dlatego mądrość Modlitwy o Pogodę ducha jest tak imponująca:

Boże, pomóż mi zaakceptować dni, w których nie mogę się zmienić. Pomóż mi zachować odwagę w dniach, w których mogę się ruszyć i poprawić. I daj mi mądrość, abym rozróżniał te dni.

Czy widzisz napięcie w powyższej precyzji?

W przypadku depresji następuje ruch do przodu i do tyłu. Są dni, w których jest nadzieja. W inne dni czysta desperacja. Nie można zmienić żadnego typu tagu. Najlepiej to zaakceptować, ale to nie znaczy, że opieka nie pomaga. Czasem dobrze jest pobyć w samotności i zastanowić się, jak sobie z tym poradzić, ale takie myślenie ma swoje granice. Potrzebujemy interakcji, aby wydostać się z otchłani myślenia, w którą możemy się przekształcić.

Równoważenie napięć polega na docenieniu globalnej dynamiki widocznej w depresji.

Jak większość rzeczy w życiu, kłamstwo polega na twierdzeniu, że w złożonej dynamice intrapersonalnej lub interpersonalnej ma znaczenie jedna globalna prawda. Twoja prawda zawsze ma więcej aspektów. Może to być trudne dla Ciebie do zrozumienia i zaakceptowania, a co dopiero dla kogoś innego.

Na przykład ofiara przemocy, osoba, która przeżyła traumę, musi obdarzyć ją jednoznaczną empatią – trzeba jej wierzyć, a jest to niezwykle ważne dla jej przyszłej nadziei i dobrobytu. Ale nie można tego tam zostawić. Nie każde uzdrowienie polega na empatii, chociaż jest to potężny początek. Ofiara, a teraz nazywamy ją osobą, która przeżyła traumę, musi mieć więcej niż tylko wiarę i milczącą zachętę. Należy im także delikatnie stawiać wyzwania na drodze ku wyzdrowieniu – wskazywać na przywrócenie i wierzyć w nie – a czasami wydaje się to trudne.

Każdemu, kto przeżył traumę, grozi niebezpieczeństwo. Mogą zacząć się i być wciągane do kręgu ofiary. Musimy uważać na nasz język. Nie przeklinaj. Ale jak zatrzymać się nad poniżającymi stwierdzeniami na nasz temat, które brzmią, jakbyśmy nadal byli ofiarą? Musimy pracować nad celem, który wykracza poza ten cel.

Jeśli będziemy powtarzać: „[Oni lub sytuacja] mi to zrobili!” lub „[Oni lub sytuacja] nie zmienią się!” „lub” Jak śmiem [oni lub sytuacja]! „Zwłaszcza gdy wciąż jesteśmy źli, nie możemy w pełni wyzdrowieć. Nie zrozumcie mnie źle. Złość i niedowierzanie są uzasadnione. Ale usprawiedliwienie przychodzi, gdy przestajemy czuć się ofiarą i korzystamy z naszej wolnej woli (co oznacza działanie lub interwencję, która wywołuje szczególny [wzmacniający] efekt). Do pełnego wyzdrowienia wymagana jest osobista moc i musimy znaleźć sposób, aby z niej skorzystać i uzyskać do niej dostęp.

Wolność nie może jednak nadejść, dopóki empatia nie zostanie osiągnięta i pozostanie. Jeśli jednak pozostawimy to z empatią, sprawczość może nigdy nie zostać w pełni zrealizowana. Potrzebujemy obu.

Czy potrafisz utrzymać napięcie w obliczu tych pozornie sprzecznych prawd:

Wierzono ci; stało się, to było straszne i straszne. Ale możesz też być czymś więcej niż tym, czego doświadczyłeś.

Równoważenie napięć nie polega na tym, że jeden jest lepszy od drugiego, albo jeden ma rację, a drugi się myli. Równoważenie napięć związanych z powrotem do zdrowia psychicznego polega na otrzymaniu empatii, która potwierdza, co było i co jest, oraz na wyzwaniu, które popycha nas do określenia, co może być.

MUSISZ wierzyć osobom dotkniętym chorobą, a osoby dotknięte MUSZĄ wierzyć, że mogą wyzdrowieć.

***W tym artykule założono, że jeśli chodzi o ofiary przemocy, znajdujesz się poza toksyczną sytuacją. Powrót do zdrowia nie może nastąpić w sytuacji, która powoduje ponowną traumę.

Zainspirowany Stevem Wickhamem