Badanie pokazuje różnice rasowe w dostępie do zaawansowanych terapii niewydolności serca

Badanie pokazuje różnice rasowe w dostępie do zaawansowanych terapii niewydolności serca

Małe badanie wspierane przez Narodowy Instytut Zdrowia wykazało, że czarni dorośli leczeni w ośrodkach zaawansowanej niewydolności serca byli o połowę mniej narażeni na potencjalnie zmieniające życie terapie, takie jak przeszczepy i pompy serca, niż biali dorośli, prawdopodobnie ze względu na uprzedzenia rasowe.

Naukowcy obserwowali 377 pacjentów leczonych w jednym z 21 ośrodków w Stanach Zjednoczonych i odkryli, że 62 z 277 białych dorosłych (22%) otrzymało przeszczep serca lub urządzenie wspomagające komorę (VAD), czyli urządzenie mechaniczne pompujące krew do serca. Dla porównania, 11 na 100 dorosłych rasy czarnej (11%) otrzymało te terapie z powodu schyłkowej niewydolności serca, które mogą wydłużyć i poprawić jakość życia pacjenta.

Naukowcy twierdzą, że odkrycia opublikowane w czasopiśmie Circulation: Heart Failure podkreślają znaczenie zwiększania równości w podejmowaniu decyzji klinicznych w przypadku 600 000 Amerykanów – zwłaszcza dorosłych rasy czarnej – cierpiących na schyłkową niewydolność serca. Poprzednie badania wykazały, że dorośli rasy czarnej są bardziej narażeni na niewydolność serca i dwukrotnie większe ryzyko śmierci z jej powodu.

„Po prostu zbyt wiele osób cierpi na niepełnosprawność lub utratę zdrowia” – stwierdziła dr Wendy C. Taddei-Peters, autorka badania i specjalistka ds. projektów badań klinicznych w Wydziale Nauk o Układu Sercowo-Naczyniowym w Narodowym Instytucie Serca, Płuc i Krwi (NHLBI). „Natychmiastowym krokiem mogłoby być wprowadzenie obowiązku szkolenia w zakresie ukrytych uprzedzeń, szczególnie dla członków zespołów transplantacyjnych i VAD”.

Wyniki pochodzą z dwuletniego badania obserwacyjnego wspieranego przez NHLBI, Registry Evaluation of Vital Information for VADs in Ambulatory Life (REVIVAL), którego celem było lepsze zrozumienie postępu niewydolności serca. Ta część badania stanowi rozwinięcie wcześniejszych badań, w których analizowano różnice w leczeniu zaawansowanej niewydolności serca.

Na potrzeby analizy badacze uwzględnili kilka czynników, w tym ciężkość choroby, jakość życia i kilka społecznych determinantów zdrowia, czyli warunki w środowisku, w którym żyją ludzie, które wpływają na wyniki zdrowotne. Nie znaleźli związku między rasą pacjentów a współczynnikiem śmiertelności. W trakcie badania zmarło osiemnastu dorosłych rasy czarnej (18%) i 36 dorosłych rasy białej (13%). Co ważne, odkryli, że preferencje dotyczące leczenia były podobne w obu grupach. Mimo to bycie czarnym wiązało się z o 55% niższym odsetkiem osób otrzymujących terapię VAD lub przeszczep serca.

Naukowcy stwierdzili, że odkrycia poszerzyły ich obecną wiedzę na temat różnic w leczeniu niewydolności serca, pokazując, że preferencje pacjentów dotyczące leczenia nie miały wpływu na różnice. Dodali, że uderzająca rozbieżność w leczeniu, z jakiego faktycznie korzystają czarnoskórzy i biali pacjenci, oraz niezdolność badaczy do wyjaśnienia tego innymi miarami, sugerują nieświadome uprzedzenia – a nawet jawny rasizm i dyskryminację – wśród podmiotów świadczących opiekę zdrowotną i w samym systemie opieki zdrowotnej.

Całość dowodów sugeruje, że jako dostawcy usług leczenia niewydolności serca utrwalamy obecne nierówności. Jednak samo rozpoznanie różnic nie wystarczy. Jako lekarze i pracownicy służby zdrowia musimy znaleźć sposoby na wprowadzenie sprawiedliwych zmian”.

Thomas M. Cascino, lekarz medycyny, główny autor badania i instruktor kliniczny w Oddziale Chorób Układu Sercowo-Naczyniowego Uniwersytetu Michigan w Ann Arbor

Oprócz zalecenia szkoleń, które pomogą pracownikom służby zdrowia uświadomić sobie swoje uprzedzenia, badacze sugerują zbadanie sposobów standaryzacji zaawansowanej terapii niewydolności serca. Na początek można zastosować rejestry pacjentów w celu określenia, kiedy i gdzie występują rozbieżności w opiece klinicznej.

Zazwyczaj lekarze kierują pacjentów na leczenie zaawansowanej niewydolności serca po ocenie kilku czynników, takich jak: B. funkcje poznawcze pacjenta, prawdopodobieństwo przyjmowania leków oraz pomoc pielęgniarska, jaką może otrzymać po leczeniu.

Aby zapewnić spójność tych ocen i innych aspektów opieki klinicznej, naukowcy stwierdzili, że ośrodki medyczne mogłyby współpracować z „ekspertami ds. rozbieżności”, którzy mogliby uczestniczyć w spotkaniach zespołów kardiologicznych i identyfikować kluczowe punkty decyzyjne, w których może wkraść się uprzedzenie.

„Eksperci ds. dysproporcji mogą identyfikować te uprzedzenia i bariery w czasie rzeczywistym, zapewniając możliwości uczenia się i promując równość” – powiedział Taddei-Peters. „Może to być szczególnie cenne w przypadku ośrodków, w których dane demograficzne podmiotów świadczących opiekę zdrowotną mogą nie odzwierciedlać pacjentów, którymi się opiekują”.

Centrum Kontroli i Zapobiegania Chorobom szacuje, że 6,2 miliona Amerykanów cierpi na niewydolność serca. Typowymi objawami mogą być duszność, obrzęk dolnej części ciała, np. obrzęki. B. na nogach i kostkach, a także zmęczenie. Podstawowe czynniki ryzyka niewydolności serca, takie jak cukrzyca, mogą również nieproporcjonalnie wpływać na dorosłych rasy czarnej, Indian amerykańskich, rdzennych mieszkańców Alaski i Latynosów.

Źródło:

Narodowe Instytuty Zdrowia

Odniesienie:

Cascino, TM i in. (2022) Nierówności rasowe w dostępie do urządzeń wspomagających pracę komór i przeszczepów utrzymują się nawet po uwzględnieniu preferencji dotyczących opieki: raport z badania REVIVAL. Krążenie: niewydolność serca. doi.org/10.1161/CIRCHEARTFAILURE.122.009745.

.