Badania wskazują na poważnie zaburzone szlaki metaboliczne u osób chorych na cukrzycę typu 2

Badania wskazują na poważnie zaburzone szlaki metaboliczne u osób chorych na cukrzycę typu 2

Korzystając z najnowocześniejszych technik, naukowcy z Uniwersytetu w Uppsali wykazali, że metabolizm u pacjentów z cukrzycą typu 2 i stanem przedcukrzycowym był znacznie bardziej zaburzony niż wcześniej sądzono i że różnił się w zależności od narządu i ciężkości choroby. Badanie, które przeprowadzono we współpracy między innymi z Uniwersytetem w Kopenhadze i AstraZeneca, zostało opublikowane w czasopiśmie Cell Reports Medicine.

Najbardziej typowymi zmianami u osób chorych na cukrzycę typu 2 jest niedostateczne wydzielanie insuliny i zmniejszona wrażliwość na insulinę w różnych narządach. Aby zbadać, co dzieje się w tych narządach, gdy rozwija się cukrzyca typu 2, naukowcy biorący udział w bieżącym badaniu przyjrzeli się białkom zarówno w wyspach komórkowych trzustki, gdzie wytwarzana jest insulina, jak i w głównych tkankach, na które działa insulina, a mianowicie w wątrobie. Mięśnie szkieletowe, tłuszcz i krew.

Naukowcy porównali białka w próbkach od osób chorych na cukrzycę typu 2, ze stanem przedcukrzycowym, czyli etapem poprzedzającym pełny rozwój cukrzycy typu 2, oraz od osób bez cukrzycy. Wyniki wykazały znacznie więcej zakłóceń w szlakach metabolicznych, niż wcześniej sądzono. Istniał także związek pomiędzy zmianami a różnymi stadiami choroby.

„Znaleźliśmy wiele poziomów białka, które były wyższe lub niższe od normalnego w tkankach osób na różnych etapach choroby. U osób ze stanem przedcukrzycowym wykazano poważne zmiany związane ze stanem zapalnym, krzepnięciem krwi i układem odpornościowym wysp trzustkowych. W typie w pełni rozwiniętym”. „W cukrzycy występowały bardziej powszechne nieprawidłowości, na przykład w metabolizmie tłuszczów i glukozy, a także w wytwarzaniu energii w wątrobie, mięśniach i tłuszczu” – mówi profesor Claes Wadelius, który koordynował badanie.

Badanie opiera się na próbkach tkanek pobranych od dawców w różnych stadiach choroby oraz od osób zdrowych. Próbki pobrano w ramach inicjatywy strategicznej EXODIAB, prowadzonej w Uppsali przez profesora Olle Korsgrena.

Korzystając z nowatorskich technik, badacze byli w stanie określić ilościowo tysiące białek w każdym narządzie, uzyskując niemożliwy wcześniej wgląd w metabolizm.

„Techniki pomiaru białek szybko się rozwinęły w ostatnich latach, a nasi koledzy z Uniwersytetu w Kopenhadze, którzy wzięli udział w badaniu, są światowymi liderami w tej dziedzinie” – mówi dr Klev Diamanti, który przeprowadził analizy w Uppsali wraz z profesorem nadzwyczajnym Marco Cavallim i profesorem Janem Erikssonem.

Podsumowując, wyniki wskazują na silnie zaburzony metabolizm na różnych szlakach w badanych narządach i w różnych stadiach choroby. Dane sugerują nowe potencjalne mechanizmy sprawcze tej choroby, które można dalej badać w poszukiwaniu nowych sposobów zapobiegania cukrzycy typu 2 lub jej leczenia.

Nasze wyniki mogą również pomóc w opracowaniu prostych testów, które pozwolą zidentyfikować osoby z wysokim ryzykiem cukrzycy i jej powikłań, a także mogą dostarczyć wskazówek dotyczących tego, jaki rodzaj interwencji będzie dla danej osoby najlepszy”.

Jan Eriksson, diabetolog kliniczny

Źródło:

Uniwersytet w Uppsali

Odniesienie:

Diamanti, K. i in. (2022) Szlaki metaboliczne specyficzne dla danego narządu rozróżniają stan przedcukrzycowy, cukrzycę typu 2 i prawidłową tkankę. Raporty komórkowe. doi.org/10.1016/j.xcrm.2022.100763.

.