Zaburzenia odżywiania – wiemy, co wyzwala cykl objadania się – i co teraz?

Zaburzenia odżywiania – wiemy, co wyzwala cykl objadania się – i co teraz?

Zatem wspólnie z córką zidentyfikowaliście jeden z czynników wyzwalających jej cykl jedzenia/oczyszczania. Powiedzmy, że tego konkretnego dnia zaczęło się, gdy była w centrum handlowym z przyjaciółką. Zobaczyła swoje odbicie w witrynie sklepowej i nie podobało jej się to, co zobaczyła.

Teraz szukamy łańcucha zdarzeń, myśli, emocji i zachowań, który po nim nastąpił. Wyobraź sobie, że ten proces przypomina dosłowny łańcuch z wieloma ogniwami. Na jednym końcu znajduje się pierwsze ogniwo, spust uruchamiający krążenie. Na drugim końcu znajduje się zachowanie polegające na objadaniu się lub przeczyszczeniu. Wszelkie powiązania pomiędzy nimi to myśli, emocje i zachowania, które prowadzą do objadania się lub oczyszczenia.

Jakie w tej sytuacji mogą być ogniwa łańcucha? Kiedy zobaczyła swoje odbicie w lustrze, jej pierwszą myślą było: „Wyglądam grubo”. Po tej myśli może pojawić się uczucie wstydu lub bezwartościowości. Zachowaniem wynikającym z tej emocji może być odmowa zjedzenia czegoś na obiad. Kolejnym ogniwem w łańcuchu będzie jej głód późnym wieczorem, który przygotuje grunt pod szaleństwo. Ostatni link mógłby zostać wtedy usunięty, bo teraz musi się pozbyć tego, co zjadła.

Pamiętaj, że omawiam tutaj tylko najważniejsze informacje. W tym łańcuchu od początku do końca może znajdować się dosłownie 50 lub więcej ogniw. Jeśli wyzwalacz pojawił się wcześnie rano, zastanów się, ile myśli, emocji i zachowań pojawiło się od tego czasu.

Chcę, żebyś zdała sobie sprawę, że ty i twoja córka możecie interweniować w dowolnym momencie łańcucha i zatrzymać łańcuch wydarzeń. Z czasem będziesz mógł interweniować szybciej. Celem jest zatrzymanie cyklu w jego najwcześniejszym punkcie, dokładnie w punkcie wyzwalającym. Drugim celem jest posiadanie przez nią umiejętności samodzielnego identyfikowania problemu i podejmowania działań.

Na początku nie możesz w ogóle przerywać cyklu. Kiedy ty i twoja córka usiądziecie, aby zbadać łańcuch wydarzeń, postęp będziecie mogli zobaczyć dopiero z perspektywy czasu. Jak to mówią, z perspektywy czasu jest 20/20. Następnym krokiem jest złapanie go podczas samego objadania się lub przeczyszczania, chociaż może go kontynuować do końca.

Następnie możesz zidentyfikować cykl tuż przed pojawieniem się zachowań związanych z zaburzeniami odżywiania i stopniowo wracać do miejsca, w którym możesz szybciej przerwać cykl. Identyfikowanie czynników wyzwalających i interwencji jest procesem i należy uzbroić się w cierpliwość.

Na początku trudno to rozpoznać, ponieważ zachowanie Twojej córki jest takim nawykiem, że musi zmusić się do zwolnienia tempa i przemyślenia tego. To jeden ze sposobów, w jaki możesz jej pomóc. Jeśli widzisz, że jest niespokojna, kręci się po kuchni i jest trochę zestresowana, możesz zapytać ją, czy jest w trakcie cyklu.

Następnie możecie współpracować, aby przerwać to tam, gdzie ona się znajduje, i cofnąć się, aby zidentyfikować przyczynę. Musisz dać jej wybór, czy chce przerwać cykl, w którym znajduje się w łańcuchu. Przypomnij jej, że celem jest jak najszybsze przerwanie łańcucha i zapytaj, czy jest na to gotowa teraz.

Jeśli powie nie, zobacz, czy mówi o tym, dlaczego nie chce przerwać cyklu, a czasami przedyskutowanie tego pomoże jej zdusić to w zarodku. Jeśli powie „tak”, zapytaj ją, co może zrobić, aby odwrócić swoją uwagę.

Zapytaj ją także, czy potrzebuje pomocy, czy nie. Jeśli będzie oporna wobec zmian, miejmy nadzieję, że z czasem będzie bardziej skłonna do interwencji na najwcześniejszym etapie cyklu. Twoim zadaniem nie jest podejmowanie za nich decyzji, ale raczej ich edukowanie, pokazywanie sposobów przerwania błędnego koła i przeprowadzanie ich przez to koło.

Zainspirowany Lynn A Moore