Styl życia związany z utratą wagi zmienia powolną utratę masy kostnej u osób starszych

Styl życia związany z utratą wagi zmienia powolną utratę masy kostnej u osób starszych

Badanie pokazuje, że dieta śródziemnomorska o ograniczonej kaloryczności, połączona z aktywnością fizyczną, chroni zdrowie kości u osób starszych z zespołem metabolicznym – szczególnie u kobiet – i może zapobiegać osteoporozie związanej z wiekiem.

AktualnySieć Jama otwarta W badaniu oceniano wpływ interwencji polegającej na utracie masy ciała na związane z wiekiem pogorszenie stanu kości.

Starzenie się i zdrowie kości

Starzenie się wiąże się z niską gęstością mineralną kości (BMD) i całkowitą zawartością minerałów kości (BMC), co zwiększa ryzyko złamań osteoporotycznych. W miarę starzenia się światowej populacji wzrasta również częstość występowania osteoporozy, która wiąże się z obniżoną jakością życia i znaczną zachorowalnością pacjentów. Dlatego niezwykle istotne jest zidentyfikowanie interwencji behawioralnych, które mogą złagodzić skutki osteoporozy i zmniejszyć obciążenie tą chorobą globalnego sektora zdrowia.

Wykazano, że zbilansowana dieta i regularna aktywność fizyczna to skuteczne strategie zapobiegania złamaniom osteoporotycznym, szczególnie u szczególnie wrażliwych grup pacjentów, takich jak osoby starsze i otyłe. Ponieważ w leczeniu schorzeń związanych z otyłością często zaleca się utratę masy ciała, ważne jest określenie roli tych strategii dla zdrowia kości, aby pomóc w opracowaniu skuteczniejszych strategii utraty wagi przy minimalnym wpływie na pogorszenie stanu kości związane z wiekiem.

Przestrzeganie zdrowej diety podczas fazy utraty wagi z ograniczeniem energii może pomóc w utrzymaniu odpowiednich BMD i BMC. Do chwili obecnej kilka badań wykazało korzyści diety śródziemnomorskiej dla zdrowia kości niezależnie od wieku danej osoby. Jednakże w niewielu badaniach analizowano wpływ diet o ograniczonej wartości energetycznej, mających na celu utratę wagi, w leczeniu otyłości i ryzyka osteoporozy.

O badaniu

Randomizowane badanie kliniczne Prevención Con Dieta Mediterránea-Plus (Predimed-Plus) przeprowadzono w 23 ośrodkach zdrowia w Hiszpanii. W tym badaniu badacze zbadali wpływ wieloczynnikowej interwencji na związaną z wiekiem BMD, całkowitą BMC i niską częstość występowania BMD u starszych osób dorosłych z zespołem metabolicznym i nadwagą lub otyłością w ciągu trzech lat obserwacji.

Różne interwencje związane ze stylem życia uwzględnione w tej analizie obejmowały dietę śródziemnomorską o ograniczonej wartości energetycznej, zwiększoną aktywność fizyczną i wsparcie behawioralne.

Do udziału w badaniu zaangażowano znane w społeczności osoby dorosłe w wieku od 55 do 75 lat, cierpiące na co najmniej trzy zespoły metaboliczne i mające nadwagę lub otyłość. Początkowo 6874 kwalifikujących się uczestników zostało losowo przydzielonych do grupy kontrolnej lub grupy interwencyjnej, podzielonych według ośrodka, płci i wieku w stosunku 1:1.

Grupie kontrolnej zalecono stosowanie tradycyjnej diety śródziemnomorskiej, bez ograniczeń energetycznych i zaleceń dotyczących szczególnej aktywności fizycznej. Dla porównania grupa interwencyjna otrzymała szczegółowe zalecenia dotyczące diety śródziemnomorskiej z redukcją energii o 30%. Kohorta interwencyjna otrzymała także poradę dotyczącą stopniowego zwiększania poziomu aktywności fizycznej, aby spełnić kryteria zalecane przez Światową Organizację Zdrowia (WHO) dla dorosłych w wieku 65 lat i starszych.

Oprócz aktywności fizycznej i odżywiania uczestnicy badania zostali poddani strategiom behawioralnym i motywacyjnym, aby ułatwić trwałe wprowadzenie zmian w sposobie odżywiania i stylu życia. Do śledzenia zmiennych BMD i całkowitego BMC na początku leczenia, po roku i po 3 latach obserwacji wykorzystano także absorpcjometrię rentgenowską o podwójnej energii (DXA).

Ukierunkowane zmiany stylu życia prowadzą do silniejszych kości u osób starszych

W końcowej kohorcie badania łącznie 924 osoby z zespołem metabolicznym i danymi ze skanu DXA. Na początku badania do grupy kontrolnej włączono 464 uczestników badania, a do grupy interwencyjnej 460 uczestników, z czego 49,1% stanowiły kobiety, a średni wiek wynosił 65,1 lat.

W porównaniu z grupą kontrolną, w grupie interwencyjnej zaobserwowano większą redukcję całkowitej masy ciała o 3,3% i 3% odpowiednio w ciągu roku i trzech lat. Zaobserwowano istotną różnicę w całkowitych zmianach w ciele pomiędzy obiema grupami, wynoszącą -2,8 kg i -2,2 kg odpowiednio po roku i trzech latach.

Po uwzględnieniu kilku współzmiennych, takich jak palenie tytoniu, wiek, płeć, poziom wykształcenia i historia choroby, zaobserwowano istotne różnice w średnich zmianach pomiędzy grupami.

Na przykład uczestnicy badania w grupie interwencyjnej wykazali po trzech latach ogólny wzrost BMD kręgosłupa lędźwiowego (L1-L4) w porównaniu z grupą kontrolną. Ponadto utworzono stowarzyszenie opiekuńcze obejmujące kobiety, ale nie mężczyzn.

Analiza zamiaru leczenia wykazała, że ​​po trzech latach nastąpił wzrost BMD całkowitej kości udowej, kręgosłupa lędźwiowego (L1-L4) i BMD krętarza kości udowej u kobiet w grupie interwencyjnej w porównaniu z grupą kontrolną. Podobnie analiza przypadku przeprowadzona przez osobę kompletującą wykazała, że ​​u kobiet objętych interwencją po trzech latach zaobserwowano większy wzrost BMD kręgosłupa lędźwiowego (L1-L4) w porównaniu z grupą kontrolną.

Wyniki analizy wrażliwości były zgodne z tymi ustaleniami. Warto zauważyć, że ogólny efekt trzyletniej interwencji był istotny dla całkowitego BMC u kobiet w porównaniu z mężczyznami.

Wnioski

Skromna, hipokaloryczna dieta śródziemnomorska w połączeniu z aktywnością fizyczną miała wpływ na zdrowie kości u starszych kobiet z zespołem metabolicznym, szczególnie na zmiany w odcinku lędźwiowym, w porównaniu z zaleceniami dotyczącymi diet śródziemnomorskich ad libitum.

Konieczne są dodatkowe badania w celu oceny wpływu tej interwencji polegającej na utracie masy ciała na zdrowie kości w dłuższych okresach obserwacji. Niemniej jednak wyniki badania potwierdzają włączenie tej interwencji do przyszłych strategii zdrowia publicznego mających na celu zmniejszenie częstości występowania złamań osteoporotycznych u osób starszych.

Źródła: