Regularne używanie marihuany może zwiększać ryzyko wystąpienia nadreaktywnego pęcherza

Regularne używanie marihuany może zwiększać ryzyko wystąpienia nadreaktywnego pęcherza

Niedawny Amerykański dziennik medycyny Celem badania było określenie związku pomiędzy zgłaszanym przez siebie używaniem marihuany a objawami nadreaktywnego pęcherza moczowego na podstawie informacji z bazy danych National Health and Nutrition Examination Surveys (NHANES).

Badanie: Związek między używaniem marihuany a pęcherzem nadreaktywnym (OAB): przekrojowe badanie Narodowego Badania Zdrowia i Żywienia (NHANES) 2005–2018.Źródło obrazu: Jan Faukner / Shutterstock.com

Używanie marihuany w USA

W ostatnich latach w Stanach Zjednoczonych wzrosło medyczne i rekreacyjne użycie marihuany, po jej dekryminalizacji i zalegalizowaniu w niektórych stanach.

Od grudnia 2021 r. marihuana medyczna jest zatwierdzona w 36 stanach USA i Dystrykcie Kolumbii do leczenia różnych schorzeń. Ponadto 18 stanów zalegalizowało rekreacyjne używanie marihuany.

Ostatnie badania pokazują, że tylko w 2020 r. około 49,6 miliona Amerykanów w wieku powyżej 12 lat zgłosiło używanie marihuany. Jednakże używanie marihuany pozostaje kontrowersyjne ze względu na rozbieżność pomiędzy jej wartością leczniczą a związanymi z nią problemami zdrowotnymi.

Leczenie pęcherza nadreaktywnego

Pęcherz nadreaktywny to schorzenie przewlekłe charakteryzujące się parciem na mocz, oddawaniem moczu w nocy i częstym oddawaniem moczu, z nietrzymaniem moczu lub bez niego. Stan ten może znacząco wpływać na jakość życia dotkniętych pacjentów.

Do zwalczania objawów pęcherza nadreaktywnego stosowano różne leki, w tym agonistów receptora β3-adrenergicznego i blokery receptora M-choliny. Jednak leki te wiążą się z pewnymi skutkami ubocznymi i mają ograniczoną skuteczność terapeutyczną.

Ostatnie badania skupiały się na tym, czy marihuana medyczna może być korzystna w leczeniu objawów nadreaktywnego pęcherza.

Niektóre badania kliniczne wykazały, że ekstrakty z marihuany łagodzą objawy neurogenne i oporne na leczenie u pacjentów ze stwardnieniem rozsianym, zmniejszając epizody, częstość i oddawanie moczu naglącego nietrzymania moczu, poprawiając jednocześnie jakość życia przy nietrzymaniu moczu (I-QOL) i kontrolę pęcherza.

Inne badanie wykazało, że mężczyźni w wieku od 20 do 59 lat, którzy regularnie używali marihuany, rzadziej zgłaszali objawy ze strony dolnych dróg moczowych niż osoby nieużywające marihuany. Jednak pomimo tych obserwacji skuteczność marihuany w kontrolowaniu objawów nadreaktywnego pęcherza w większej populacji pozostaje nieznana.

O badaniu

W bieżącym badaniu zebrano dane z siedmiu dwuletnich cykli NHANES w latach 2005–2018. Aby uwzględnić w badaniu, uczestnicy w wieku od 20 do 59 lat wypełnili kwestionariusze dotyczące używania narkotyków i chorób nerek.

Używanie marihuany zgłaszali sami podczas wywiadu z Mobilnym Centrum Egzaminacyjnym (MEC), a uczestnicy badania określili się jako osoby używające marihuany regularnie lub sporadycznie. Dodatkowo w kwestionariuszu zebrano informacje na temat częstotliwości używania marihuany.

Objawy pęcherza nadreaktywnego oceniano za pomocą kwestionariusza chorób nerek i urologii, a ocenę ilościową przeprowadzono za pomocą kwestionariusza oceny objawów nadreaktywnego pęcherza (OABSS). Uczestników, którzy uzyskali co najmniej trzy punkty, uznano za mających pęcherz nadreaktywny.

Dodatkowo określono płeć, wiek, rasę, stosunek dochodu rodziny do ubóstwa (FIPR), roczny dochód gospodarstwa domowego, stan cywilny i poziom wykształcenia uczestnika. Ponadto przeprowadzono analizę wskaźnika masy ciała (BMI), spożycia tytoniu, nadciśnienia, cukrzycy i zespołu metabolicznego. Na koniec obliczono szacunkowy współczynnik filtracji kłębuszkowej (eGFR) przy użyciu równania Chronic Kidney Disease Epidemiology Collaboration (CKD-EPI).

Wyniki badań

Do przedstawienia ważonej populacji USA wynoszącej 123 065 848 wykorzystano ogółem 18 736 próbek. Około 24% respondentów zadeklarowało regularne używanie marihuany w ciągu swojego życia. Ci użytkownicy byli częściej szczuplejsi, młodsi, głównie mężczyźni, palący, o niskich dochodach i słabo wykształceni, niebędący Latynosami, rasy białej/czarnej i stanu wolnego.

Regularni użytkownicy marihuany zgłaszali zwiększoną potrzebę nietrzymania moczu i częstotliwość oddawania moczu w porównaniu z osobami nieregularnie używającymi marihuany. Ponadto u osób regularnie używających częściej występowały objawy nadreaktywności pęcherza niż u osób rzadko zażywających, niezależnie od stopnia ich nasilenia.

Ogólnie rzecz biorąc, obecne badanie pokazuje, że regularnie używający marihuany są obarczeni większym ryzykiem rozwoju i cierpienia na poważne zaburzenia pęcherza nadreaktywnego. Dlatego też, jeśli dalsze badania nie wykażą inaczej, stosowanie marihuany w leczeniu objawów pęcherza nadreaktywnego musi być ograniczone, zwłaszcza ze względu na niekorzystne skutki jej stosowania.

ograniczenia

Ze względu na przekrojowy charakter badania nie udało się zidentyfikować różnic czasowych ani wypadkowych. Badanie NHANES dostarczyło niekompletnych informacji na temat objawów pęcherza nadreaktywnego. Ponadto nie zidentyfikowano rodzaju i dawki konopi indyjskich stosowanych przez uczestników badania.

Odniesienie:

• Zhu, S., Wang, Z., Tao, Z., et al. (2022). Zusammenhang zwischen Marihuanakonsum und überaktiver Blase (OAB): eine Querschnittsstudie der National Health and Nutrition Examination Survey (NHANES) 2005 bis 2018. The American Journal of Medicine. doi:10.1016/j.amjmed.2022.08.031. https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S0002934322006672.