Związek między krótszym snem w późniejszym życiu a kilkoma chorobami

Związek między krótszym snem w późniejszym życiu a kilkoma chorobami

Prawidłowe funkcjonowanie procesów fizjologicznych człowieka w dużej mierze zależy od snu. Niedawny Lek PLOS W badaniu opublikowanym w czasopiśmie określono związek między długością snu osób starszych w wieku 50, 60 i 70 lat a częstością występowania chorób wielochorobowych. Co istotne, w badaniu wykorzystano do analizy dane z 25 lat obserwacji.

Uczyć się: Związek między długością snu w wieku 50, 60 i 70 lat a ryzykiem chorób wielochorobowych w Wielkiej Brytanii: 25-letnia obserwacja badania kohortowego Whitehall II. Źródło zdjęcia: kudla / Shutterstock

Brak dowodów dotyczących długości snu i stanu zdrowia

Chociaż kilka badań sugeruje związek między czasem snu a występowaniem chorób przewlekłych (np. nowotworów i chorób układu krążenia) oraz śmiertelnością, charakter tego związku pozostaje niejasny.

Kiedy ta sama osoba cierpi na więcej niż jedną chorobę przewlekłą, nazywa się to wielochorobowością. Niewiele jest jednak badań dotyczących związku między wielochorobowością a długością snu. Ponadto nie wiadomo, czy długość snu wpływa na zdrowie, powoduje choroby przewlekłe, a w konsekwencji prowadzi do śmiertelności.

Obecnie osobom starszym zaleca się sen od 7 do 8 godzin; Jednak przyszłe badania powinny sprawdzić, czy krótki lub długi czas snu zwiększa ryzyko zachorowania. Dostępne są podstawowe mechanizmy biologiczne związane z krótkim snem i występowaniem chorób współistniejących; Jednakże wpływ dłuższego snu na objawy chorób przewlekłych nie jest do końca jasny.

Donoszono, że wzorce snu zmieniają się wraz z wiekiem. Powstaje zatem pytanie, czy zmiany w zachowaniu podczas snu w średnim lub starszym wieku zwiększają ryzyko wielochorobowości.

O badaniu

W bieżącym badaniu wykorzystano kohortę Whitehall II – badanie trwające od 1985 r., które objęło 10 308 (6895 mężczyzn i 3413 kobiet) brytyjskich urzędników służby cywilnej. Ponieważ 99,9% uczestników było połączonych z elektroniczną dokumentacją medyczną brytyjskiej Narodowej Służby Zdrowia (NHS), odpowiednie dane medyczne uzyskano z tej usługi.

Informacje zgłaszane przez samych uczestników na temat średniego tygodniowego czasu trwania snu na noc i na tydzień zebrano w sześciu falach gromadzenia danych w latach 1985–2016. Informacje te podzielono na kategorie według wieku, tj. godz. 50, 60 i 70 lat. Do oceny jakości snu wykorzystano Skalę Problemów ze Snem Jenkinsa. Uczestników pytano o doświadczenia związane ze snem, takie jak: B. Bezsenność, trudności w zasypianiu, kilkukrotne budzenie się w ciągu nocy i trudności z zasypianiem.

W tym badaniu wielochorobowość zdefiniowano jako obecność dwóch lub więcej chorób przewlekłych spośród trzynastu chorób przewlekłych zidentyfikowanych na podstawie badań klinicznych w Whitehall do marca 2019 r.

Schemat blokowy analizy związku między czasem snu w wieku 50, 60 i 70 lat a ryzykiem chorób wielochorobowych.

Wyniki badań

Łącznie 7864 uczestników bez chorób wielochorobowych było w wieku 50 lat. W tej grupie u 4446 osób rozwinęła się pierwsza choroba przewlekła, u 2297 doszło do choroby wielochorobowej, a 787 zmarło.

Zaobserwowano, że u osób, które w wieku 50 lat spały mniej niż pięć godzin, ryzyko wystąpienia pierwszej choroby przewlekłej było zwiększone w porównaniu do siedmiu godzin snu. Co ciekawe, spanie dłużej niż dziewięć godzin nie wiązało się z takimi przejściami.

W bieżącym badaniu prospektywnym przedstawiono trzy kluczowe wnioski. Po pierwsze, krótki czas snu był konsekwentnie powiązany ze zwiększonym ryzykiem wielochorobowości. Obserwacja ta dotyczyła zarówno uczestników w średnim, jak i starszym wieku. Krótki czas snu był również powiązany z początkowym początkiem choroby i późniejszą wielochorobowością. Nie wiązało się to jednak ze śmiertelnością.

Po drugie, prawdopodobieństwo długiego snu było mniejsze u osób w wieku 60 i 70 lat oraz zaobserwowano występowanie chorób wielochorobowych. Nie dotyczyło to jednak uczestników, którzy ukończyli 50. rok życia. Dlatego długi czas snu w wieku 50 lat nie był powiązany z postępem choroby.

Po trzecie, pomiar czasu snu oparty na akcelerometrze u uczestników w średnim wieku 69 lat potwierdził związek między czasem trwania snu a występowaniem chorób wielochorobowych w wieku 60 i 70 lat.

Mocne strony i ograniczenia

Do głównych zalet tego badania należy długi okres obserwacji i wielokrotny pomiar czasu trwania snu w różnych grupach wiekowych. Ponadto zastosowanie modeli wielostanowych dostarczyło lepszego wglądu w związek między czasem trwania snu a postępem choroby.

Podstawowym ograniczeniem tego badania jest niewielka liczba uczestników w kategorii długiego snu. W rezultacie autorzy nie byli w stanie wyciągnąć wniosków na temat częstości występowania wielochorobowości w tej grupie. Ponadto samoopisowy charakter badania zwiększał ryzyko zafałszowań wyników. Autorzy zwrócili także uwagę na ryzyko odwrotnej przyczynowości spowodowanej niezdiagnozowanymi stanami w pomiarach snu. Kohorta obejmowała ograniczoną liczbę uczestników rasy innej niż biała, więc wyników nie można było uogólniać.

Wnioski

Obecne badanie wyraźnie wykazało związek między krótkim czasem snu a rozwojem wielochorobowości. Ta obserwacja dotyczy osób w średnim lub późnym wieku. Krótki czas snu w wieku 50 lat wiązał się z wyższym ryzykiem wystąpienia pierwszej choroby przewlekłej i późniejszych chorób wielochorobowych. W bieżącym badaniu zalecono dobrą długość i jakość snu, co zapewnia lepsze wyniki zdrowotne.

Odniesienie:

• Sabia, S. et al. (2022) Zusammenhang zwischen der Schlafdauer im Alter von 50, 60 und 70 Jahren und dem Risiko einer Multimorbidität im Vereinigten Königreich: 25-Jahres-Follow-up der Whitehall-II-Kohortenstudie. PLOS Medicine, 19(10): e1004109. https://doi.org/10.1371/journal.pmed.1004109, https://journals.plos.org/plosmedicine/article?id=10.1371/journal.pmed.1004109

.