Nowy klasyfikator genów może przewidzieć ryzyko nawrotu lub progresji komórek nowotworowych

Nowy klasyfikator genów może przewidzieć ryzyko nawrotu lub progresji komórek nowotworowych

Zespół badaczy mapujących atlas molekularny raka przewodowego in situ (DCIS) poczynił znaczne postępy w ustalaniu, czy wczesne prekursory raka piersi rozwijają się w nowotwory inwazyjne, czy też pozostają stabilne.

Zespół przeanalizował próbki od pacjentów, którzy przeszli operację usunięcia obszarów DCIS i zidentyfikował 812 genów powiązanych z progresją nowotworu. Następnie udało im się wykorzystać ten klasyfikator genów do przewidywania ryzyka nawrotu lub progresji komórek nowotworowych.

Badanie, opublikowane w tym tygodniu w czasopiśmie Cancer Cell, prowadzili dr E. Shelley Hwang z Duke Cancer Institute i Rob West, lekarz medycyny z Centrum Medycznego Uniwersytetu Stanforda. Ich praca jest częścią sieci Human Tumor Atlas Network w ramach inicjatywy Moonshot Initiative, finansowanej przez National Cancer Institute.

„Od dawna toczy się debata na temat tego, czy DCIS jest rakiem, czy chorobą wysokiego ryzyka” – powiedział Hwang. „Ponieważ nie można tego ustalić, obecnie wszystkich leczymy chirurgicznie, radioterapią lub jednym i drugim.

„DCIS diagnozuje się rocznie u ponad 50 000 kobiet, a około jedna trzecia z nich poddawana jest mastektomii, dlatego coraz bardziej obawiamy się, że leczenie wielu kobiet może być nadmierne” – stwierdziła Hwang. „Musimy lepiej zrozumieć biologię DCIS i właśnie temu mają służyć nasze badania”.

Hwang, West i współpracownicy przeanalizowali 774 próbki DCIS od 542 pacjentów, których mediana wynosiła 7,4 roku po leczeniu. Zidentyfikowali 812 genów powiązanych z nawrotem choroby w ciągu pięciu lat leczenia.

Klasyfikator genów był w stanie przewidzieć zarówno nawrót raka, jak i inwazyjną progresję, przy czym progresja wydaje się być zależna od procesu wymagającego interakcji między inwazyjnymi komórkami DCIS i unikalnymi cechami środowiska nowotworu.

Hwang powiedział, że większość nowotworów DCIS analizowanych w badaniu charakteryzuje się niskim ryzykiem progresji lub nawrotu nowotworu, co podkreśla potrzebę dokładnego modelu prognostycznego, który można wykorzystać podczas wizyt klinicznych w celu ukierunkowania opieki.

Poczyniliśmy ogromne postępy w zrozumieniu DCIS, a ta praca wskazuje nam prawdziwą drogę do personalizacji opieki poprzez skalowanie leczenia w oparciu o ryzyko progresji raka. Prawdziwym celem jest zmniejszenie szkód związanych z leczeniem bez pogarszania wyników i cieszymy się, że możemy zbliżyć się do tego celu dla naszych pacjentów z DCIS”.

E. Shelley Hwang, lekarz medycyny, Duke Cancer Institute

Przeciwciała w e-booku

Zestawienie najważniejszych wywiadów, artykułów i aktualności z ostatniego roku. Pobierz bezpłatną kopię

Oprócz Hwanga i Westa autorami badania są współkierownik badacza Carlo Maley, dr Carlo Maley z Arizona State School of Life Sciences i Graham Colditz, dr Graham Colditz z Washington University w St. Louis, pracujący dla Breast Pre-Cancer Atlas Center, a także współpracownicy z 12 innych instytucji w ramach Translational Breast Cancer Consortium.

Badanie jest częścią konsorcjum sieci Atlas guzów ludzkich przy National Cancer Institute, które jest częścią National Institutes of Health (R01 CA185138-01, U2C CA-17-035, UO1 CA214183, R01CA193694). Dodatkowe wsparcie finansowe pochodziło od Ministerstwa Obrony (BC132057); Fundacja Badań nad Rakiem Piersi (19-074, 19-028, 18-006); Wielkie wyzwanie PRECISION CRUK (AEI RYC2019-026576-I); Fundacja „la Caixa” (LCF/PR/PR17/51120011); Fundacja Lundbecka (R288-2018-35); Duńskie Towarzystwo Onkologiczne (R229-A13616); i Susan G. Komen.

Źródło:

Zdrowie Duke'a

Odniesienie:

Strand, SH i in. (2022) Klasyfikacja molekularna i biomarkery wyników klinicznych w raku przewodowym piersi in situ: analiza kohort TBCRC 038 i RAHBT. Komórka nowotworowa. doi.org/10.1016/j.ccell.2022.10.021.

.