Test immunochemiczny kału i test mt-sDNA są równie skuteczne w badaniach przesiewowych w kierunku raka jelita grubego

Test immunochemiczny kału i test mt-sDNA są równie skuteczne w badaniach przesiewowych w kierunku raka jelita grubego

Dostępne na rynku nieinwazyjne testy przesiewowe w kierunku raka jelita grubego – immunochemiczny test kału (FIT) i wielodocelowy test DNA kału (mt-sDNA lub Cologuard®) – są równie skuteczne w badaniach przesiewowych pacjentów z rakiem jelita grubego we wczesnym stadium. Jednak zgodnie z wynikami nowego badania zaprezentowanymi na forum naukowym Kongresu Klinicznego American College of Surgeons (ACS) w 2022 r. FIT kosztuje około jednej piątej kosztu wielocelowego testu DNA.

Lek. Pavan K. Rao, rezydent chirurgii ogólnej w Allegheny Health Network w Pittsburghu w Pensylwanii, przedstawił wyniki badania przeprowadzonego na 117 519 osobach z bazy danych roszczeń Highmark, które w 2019 r. przeszły badania przesiewowe jelita grubego. Highmark jest ubezpieczycielem Blue Cross Blue Shield Association Mid-Atlantic States w czterech przypadkach.

Z tej grupy badacze zidentyfikowali 91 297 osób, które zamiast rutynowej kolonoskopii poddano nieinwazyjnym badaniom przesiewowym za pomocą testu immunochemicznego w kale (FIT, n=45 487) lub testu DNA (mt-sDNA, n=46 110).

Kluczowe ustalenia

• Spośród badanej populacji, która przeszła badania przesiewowe jelita grubego, 45 487 (38,7 procent) miało jeden z dwóch dostępnych na rynku testów FIT, a 46 110 (39,2 procent) miało test mt-sDNA.

• U pacjentów poddanych badaniu przesiewowemu za pomocą dowolnego testu wykazano wczesne stadium choroby od 0 do II z podobną częstością: 59,5% w przypadku testu FIT i 63,2% w przypadku testu mt-sDNA (p=0,77).

• Dane dotyczące pacjentów w rejestrze onkologicznym Allegheny Health Network Oncology, u których zdiagnozowano raka jelita grubego, porównano z ich danymi dotyczącymi roszczeń w celu określenia stopnia zaawansowania nowotworu. Jeżeli badanie nieinwazyjne wskazywało na objawy wczesnej choroby, pacjentów kierowano na dalsze badania w celu potwierdzenia wyników.

• Całkowity roczny koszt testów wyniósł 6,47 miliona dolarów; 1,1 miliona dolarów za FIT lub około 24 dolarów za test i 5,6 miliona dolarów za mt-sDNA, czyli około 121 dolarów za test. Koszty obliczono na podstawie stawek refundacji Medicare.

Obserwacje dotyczące wyników badań

W badaniu zastosowano wytyczne amerykańskiej grupy zadaniowej ds. usług prewencyjnych (USPSTF) z 2016 r. i zaktualizowano je w 2019 r. Od tego czasu wytyczne zostały ponownie zaktualizowane w 2021 r.

Chociaż krajowe wytyczne sugerują stosowanie FIT jako podstawowej nieinwazyjnej metody przesiewowej, przeglądając dane dotyczące roszczeń naszego ubezpieczyciela, odkryliśmy, że znaczna część pacjentów nadal poddawana jest droższemu badaniu alternatywnemu. Promowanie odpowiedniego stosowania badań nieinwazyjnych przełoży się na znaczne oszczędności nie tylko dla naszych pacjentów, ale także dla naszego systemu opieki zdrowotnej”.

Doktor Pavan K. Rao, lekarz medycyny, rezydent chirurgii ogólnej, Allegheny Health Network w Pittsburghu w Pensylwanii

„W momencie postawienia diagnozy pomiędzy obydwoma testami nie było różnicy w stopniu zaawansowania klinicznego, co ponownie pokazuje, że równowaga kliniczna została zachowana po przejściu na FIT” – stwierdziła dr Rao na temat różnic między obydwoma testami.

Dodał: „Jeśli spojrzeć na dane krajowe, dla których przedstawiono wytyczne, nie stwierdzono różnicy między tymi dwoma testami w wykrywaniu gruczolaków i nowotworów jelita grubego”.

Oszczędności bez uszczerbku dla opieki

Naukowcy doszli do wniosku, że przejście wszystkich nieinwazyjnych badań przesiewowych w kierunku raka jelita grubego na FIT przyniosłoby roczne oszczędności w wysokości 3,9 miliona dolarów w badanej populacji.

„W obecnym klimacie opieki zdrowotnej coraz częściej myślimy o wydajności i redukcji kosztów przy jednoczesnym utrzymaniu wyników pacjentów i bez uszczerbku dla jakości zapewnianej przez nas opieki” – stwierdził dr Rao. „Myślę, że chirurg jelita grubego lub jakikolwiek inny specjalista oceniający odpowiednich pacjentów pod kątem badań przesiewowych w kierunku raka jelita grubego może wykorzystać te dane do zalecenia alternatywnych badań przesiewowych dla pacjentów, którzy w ogóle nie chcą poddawać się kolonoskopii. Nie możemy po prostu powiedzieć, że jest to właściwe z punktu widzenia wytycznych”. , ale ograniczamy także niepotrzebne wydatki na opiekę zdrowotną, odpowiednio stosując FIT”.

„To, co czyni to badanie wyjątkowym, to metodologia zastosowana do analizy danych dotyczących roszczeń” – stwierdził współautor badania Casey J. Allen, lekarz medycyny, chirurg onkolog w Allegheny Health Network i adiunkt w Drexel University College of Medicine w Pittsburghu. Naukowcy przeanalizowali wyniki w lokalnym rejestrze zdrowia, a następnie zastosowali te wyniki do bazy danych roszczeń. „Nie chodzi tylko o koszt zestawu do testu mt-sDNA czy koszt zestawu FIT pomnożony przez liczbę członków systemu opieki zdrowotnej” – powiedział dr Allen. „Jest to całkowity koszt dalszych etapów leczenia, zależny od odsetka wyników fałszywie pozytywnych i fałszywie negatywnych oraz od tego, ile w takim przypadku kosztuje kolonoskopia. W bazie danych, z której korzystali badacze, koszt kolonoskopii przesiewowej wyniósł 635 dolarów”.

Wyniki te potwierdzają wcześniejsze badania przeprowadzone w Japonii i Holandii, które wykazały, że FIT jest bardziej opłacalny niż inne rodzaje nieinwazyjnych testów przesiewowych jelita grubego.

Źródło:

Amerykańskie Kolegium Chirurgów

.