W nowym przeglądzie wyjaśniono aktualne podejścia do leczenia zespołów mielodysplastycznych

W nowym przeglądzie wyjaśniono aktualne podejścia do leczenia zespołów mielodysplastycznych

Naukowcy zajmujący się medycyną z Sylvester Comprehensive Cancer Center na Uniwersytecie w Miami Miller School of Medicine opublikowali w czasopiśmie Journal of the American Medical Association recenzję, w której wyjaśniają obecne podejścia do leczenia zespołów mielodysplastycznych (MDS), które są rzadkimi i często śmiertelnymi nowotworami szpiku kostnego.

Przez lata MDS była błędnie nazywana stanem przednowotworowym. Aby temu zaradzić, Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) niedawno przeklasyfikowała MDS, aby uwzględnić jej ciężkość.

MDS rzadko jest opisywane jako nowotwór. W zdecydowanej większości przypadków pacjentom z MDS, głównie osobom starszym, mówi się, że mają chorobę krwi lub szpiku kostnego. Reklasyfikacja WHO naprawdę podkreśla, że ​​nie jest to stan przedrakowy -; to rak.

Mikkael Sekeres, MD, kierownik Oddziału Hematologii i współautor artykułu

Doktor Sekeres nie musi daleko szukać, aby udowodnić swoją rację. Krzywe przeżycia MDS i raka płuc są dość podobne. „Nikt nie będzie kwestionował powagi diagnozy raka płuc” – powiedział – „i nikt nie powinien pomijać powagi MDS”.

U pacjentów z MDS występuje zmniejszenie liczby krwinek obwodowych i występuje większe ryzyko ostrej białaczki szpikowej (AML). Chorobę dzieli się na podtypy w zależności od ryzyka rozwoju AML u pacjenta. Pacjenci z chorobami niskiego ryzyka przeżywają od trzech do dziesięciu lat. W przypadku osób o podwyższonym ryzyku choroby średni czas przeżycia wynosi mniej niż trzy lata. 5-letnie przeżycie dla wszystkich podtypów MDS wynosi 37%

Podejścia lecznicze oparte na profilach ryzyka

Artykuł przeglądowy omawia różne podejścia do leczenia, w dużej mierze oparte na indywidualnej chorobie każdej osoby i jest skierowany do klinicystów, aby pomóc im w lepszej opiece nad pacjentami w oparciu o ich profile ryzyka MDS.

„MDS to diagnoza występująca u osób starszych, dlatego ma ona szczególne znaczenie w przypadku starzejącej się populacji południowej Florydy” – stwierdziła dr Sekeres. „Ponieważ niska liczba krwinek może być normalną konsekwencją starzenia się, choroba ta jest zwykle niedodiagnozowana. U konkretnego pacjenta może nie występować MDS, ale jeśli rzeczywiście ma niską liczbę krwinek, należy go skierować do hematologa w celu uzyskania dalszej porady”.

Biopsja oddechu®: kompletny podręcznik w wersji elektronicznej

Wprowadzenie do biopsji oddechu, w tym biomarkery, technologia, zastosowania i studia przypadków. Pobierz bezpłatną kopię

Jest to podwójnie ważne, ponieważ MDS jest chorobą bardzo złożoną. Dokładna diagnoza, najlepiej w akademickim ośrodku medycznym, ma kluczowe znaczenie, aby mieć pewność, że pacjenci nie będą ani nadmiernie, ani niedostatecznie leczeni. „Ponieważ MDS jest tak niejednorodny, plan leczenia każdego pacjenta powinien być dostosowany do jego potrzeb” – stwierdziła dr Sekeres. „Nie ma jednego, uniwersalnego podejścia”.

Zarówno dr Sekeres, jak i współautor adiunkt, lekarz medycyny Justin Taylor, są optymistami, że nowe metody leczenia i skojarzenia w jeszcze większym stopniu poprawią wskaźniki przeżycia MDS.

„Mieliśmy kilka nowych leków ukierunkowanych na podłoże genetyczne MDS” – powiedział dr Sekeres. „Myślę, że jesteśmy o krok od terapii skojarzonej w leczeniu chorób wyższego ryzyka. MDS to jeden z niewielu nowotworów, w przypadku którego nie stosuje się łączenia leków, więc to wielka sprawa”.

Inne badanie MDS

Doktor Sekeres niedawno wzięła udział w innym badaniu opublikowanym w New England Journal of Medicine, prowadzonym przez naukowców z MD Anderson Cancer Center w Houston, które przyniosło zachęcające wyniki. Badanie wykazało, że 67% pacjentów z chorobami niskiego ryzyka dobrze zareagowało na niskie dawki decytabiny – leku, który pomaga szpikowi kostnemu wytwarzać zdrowe krwinki.

„To było ważne badanie, ponieważ pokazało, że mniej znaczy więcej” – stwierdził dr Sekeres. „Podawanie mniejszej ilości chemioterapii spowodowało, że więcej pacjentów skorzystało z leczenia”.

Badanie zostało przeprowadzone przez Konsorcjum Badań Klinicznych MDS pod przewodnictwem dr Sekeresa i jest jednym z wielu ostatnich badań, które oferują dobre wiadomości dla pacjentów z MDS.

„Jako onkolog uważam, że należy być optymistą” – stwierdził dr Taylor. „Ale widzę świetlaną przyszłość dla leków zatwierdzonych do stosowania w leczeniu MDS”.

Źródło:

Sylvester Comprehensive Cancer Center, Miller School of Medicine na Uniwersytecie w Miami

Odniesienie:

Sekeres, MA i Taylor, J., (2022) Diagnostyka i leczenie zespołów mielodysplastycznych. Recenzja. JAMA. doi.org/10.1001/jama.2022.14578.

.