Badanie pokazuje stopień agresji wobec opiekunów chorych na chorobę Parkinsona

Badanie pokazuje stopień agresji wobec opiekunów chorych na chorobę Parkinsona

Opiekunowie, którzy już zmagają się ze stresem związanym z opieką nad bliską osobą, u której zdiagnozowano chorobę Parkinsona, często borykają się z innym problemem: Agresywne zachowanie pacjenta z chorobą Parkinsona skierowane w jego stronę.

Nowe badanie prowadzone przez Zachary'ego Macchi, MD, adiunkta neurologii w Szkole Medycznej Uniwersytetu Kolorado, pokazuje skalę problemu i niektóre czynniki prowadzące do agresywnych zachowań.

Niedawna praca Macchiego nad badaniem klinicznym ambulatoryjnej opieki paliatywnej dla pacjentów i opiekunów z chorobą Parkinsona i zaburzeniami pokrewnymi pomogła w zainicjowaniu tego badania.

Kiedy rozmawialiśmy z pielęgniarkami, odkryliśmy, że zgłaszały one dość częste występowanie agresji wobec nich w imieniu pacjentów. Jest to coś, czego tak naprawdę nie badano w przypadku choroby Parkinsona i podobnych zaburzeń. Dało nam to wiele do myślenia i zaproszenie do dalszego zgłębiania tematu.”

Zachary Macchi, MD, adiunkt neurologii w Szkole Medycznej Uniwersytetu Kolorado

Badanie metodami mieszanymi

Macchi opracowała badanie, w którym wykorzystano kombinację danych ilościowych z badania klinicznego dotyczącego opieki paliatywnej i danych jakościowych z wywiadów z uczestnikami badania. Po przejrzeniu danych z badania klinicznego wrócił, aby porozmawiać z opiekunami, którzy zgłosili jakikolwiek rodzaj agresji w ramach swoich doświadczeń opiekuńczych.

„Przeprowadziliśmy wywiady z tymi opiekunami i poprosiliśmy ich, aby podzielili się swoimi doświadczeniami, dzięki czemu mogliśmy zacząć rozumieć czynniki wyzwalające, czyli to, co nazywamy prekursorami agresji” – mówi Macchi. „Rzeczy, które doprowadziły do ​​agresji, a także samo zachowanie”.

W badaniach jakościowych zidentyfikowano zachowania agresywne, od obelg werbalnych po groźby przemocy fizycznej, które w dużej mierze wynikają z trudności pacjentów w radzeniu sobie z postępem choroby i związanymi z tym stratami. Czynniki te były również widoczne w danych ilościowych, które wykazały, że do czynników przyczyniających się do agresji zalicza się smutek, utrata objawów motorycznych, dezorientacja, zmiana stanu funkcjonalnego, a nawet wahania poznawcze charakterystyczne dla choroby Parkinsona.

„Przystępując do tego badania, postawiliśmy hipotezę dotyczącą innych czynników, które mogą przyczyniać się do agresywnego zachowania pacjentów – na przykład zaburzeń funkcji poznawczych lub stosowanych niektórych rodzajów leków – i, co ciekawe, tego, czego się spodziewaliśmy: pacjentów z demencją, płci męskiej, wieku, dłuższego czasu trwania choroby – te zmienne nie były powiązane z agresją” – dodaje Macchi. „Interesujące jest obserwowanie, jak mają miejsce pewne rzeczy, których nie spodziewaliśmy się powiązać z tego typu problemami behawioralnymi”.

Tworzenie interwencji, która ma pomóc

Książka elektroniczna Neuronauka

Zestawienie najważniejszych wywiadów, artykułów i aktualności z ostatniego roku. Pobierz bezpłatną kopię

Ponadto badanie Macchi wykazało, że agresywne zachowanie pogarsza stres i zdrowie psychiczne opiekuna, że ​​agresywne zachowanie negatywnie wpływa na relację pacjent-opiekun, a opiekunowie są źle przygotowani do radzenia sobie z agresywnym zachowaniem i samodzielnego radzenia sobie z jego konsekwencjami. Obecnie rozpoczyna prace nad opracowaniem interwencji, która pomoże opiekunom rozpoznać agresywne zachowanie i sobie z nim poradzić.

„Następnym krokiem byłoby stworzenie czegoś, co nazywamy interwencją psychoedukacyjną, podczas której współpracujemy z opiekunami, aby zidentyfikować te zachowania, a następnie zidentyfikować czynniki wyzwalające lub potencjalne prekursory tych zachowań, a następnie zrozumieć ich konsekwencje” – mówi Macchi. „Chcemy zapewnić pielęgniarkom narzędzia i umiejętności umożliwiające im zarządzanie oraz promować trwałą relację między pielęgniarką a lekarzem”.

Macchi twierdzi, że ponieważ agresywne zachowanie w chorobie Parkinsona jest niedocenianym problemem, ważne jest, aby zrozumieć, w jaki sposób klinicyści współpracują obecnie z opiekunami w tej kwestii i bezpośrednio z nimi współpracować w celu opracowania interwencji, która najlepiej odzwierciedla ich obawy i zapewnia pomoc, która byłaby dla nich przydatna.

Rosnąca świadomość

Macchi opracowuje obecnie ogólnokrajową ankietę, w której pyta się neurologów o ten temat, a zwłaszcza o stan obecnej praktyki w radzeniu sobie z agresją. Planuje dalszy postęp tych prac poprzez finansowanie z Narodowego Instytutu Zdrowia w celu wsparcia bieżących prac nad opracowaniem interwencji.

„Jest to problem, który naszym zdaniem jest zdecydowanie niedostatecznie rozpoznany i mam nadzieję zwiększyć jego świadomość, nawet wśród lekarzy, którzy bezpośrednio pracują z osobami chorymi na chorobę Parkinsona” – mówi. „Świadomość, że jest to czynnik, który prawdopodobnie stanowi obciążenie dla opiekunów niektórych osób i który można wykryć podczas wizyt ambulatoryjnych, chcę, aby zdali sobie sprawę, że warto przyjrzeć się tym kwestiom behawioralnym. Mam nadzieję, że ludzie zabiorą to z tego badania”.

Źródło:

Kampus medyczny Uniwersytetu Kolorado Anschutz

Odniesienie:

Macchi, Z.A. i in. (2022) Agresja wobec opiekunów w chorobie Parkinsona i zaburzeniach pokrewnych: badanie metod mieszanych. Zaburzenia ruchu. doi.org/10.1002/mdc3.13555.

.