W brytyjskim szpitalu badano, czy ospa małpia może być przenoszona przez aerozolowe kropelki i substancje

W brytyjskim szpitalu badano, czy ospa małpia może być przenoszona przez aerozolowe kropelki i substancje

W niedawnym badaniu opublikowanym w Mikrob Lancet Naukowcy przeprowadzili badanie obserwacyjne w celu określenia skażenia środowiska wirusem ospy małpiej w izolatkach szpitalnych pacjentów z ospą małpią, aby poznać potencjalne narażenie pracowników służby zdrowia.

Lernen: Luft- und Oberflächenprobenahme auf Affenpockenviren in einem britischen Krankenhaus: eine Beobachtungsstudie. Bildnachweis: Dotted Yeti/Shutterstock

tło

W 2022 r. zgłoszono liczne przypadki ospy małpiej poza obszarami endemicznymi w Afryce Środkowej i Zachodniej. Czynnikiem etiologicznym ospy małpiej jest wirus ospy małpiej, który należy do rodzaju Orthopoxvirus z rodziny Poxviridae i jest podobny do wirusa ospy prawdziwej. Uważa się, że jest to wirus dwuniciowego kwasu dezoksyrybonukleinowego (DNA), który może być przenoszony na ludzi głównie poprzez kontakt ze zmianami chorobowymi, płynami ustrojowymi i kropelkami oddechowymi.

Dowody przenoszenia się wirusa między naczelnymi innymi niż ludzie poprzez wdychanie aerozolowanego wirusa ospy małpiej sugerują, że choroba może przenosić się na ludzi poprzez aerozolowe kropelki z dróg oddechowych. Stabilne ortopokswirusy wykrywano w aerozolach przez prawie 90 godzin.

Przypadek ospy małpiej u pracownika szpitala w Wielkiej Brytanii przypisano narażeniu podczas zmiany pościeli w izolatce pacjenta z ospą małpią. Ponadto badania przeprowadzone w Niemczech wykazały powszechne skażenie wirusem ospy małpiej w pomieszczeniach szpitalnych, w których przebywają pacjenci z ospą małpią. Przypadki te podkreślają potrzebę zrozumienia ryzyka przeniesienia ospy małpiej poprzez zanieczyszczenie środowiska.

O badaniu

W niniejszym badaniu naukowcy zidentyfikowali dorosłych pacjentów hospitalizowanych w Royal Free Hospital w Londynie w Wielkiej Brytanii, u których potwierdzono przypadki ospy małpiej i widocznych zmian skórnych. Po uzyskaniu świadomej zgody zbadali powietrze i powierzchnie w izolatkach. Pobrano także próbki powietrza i wymazów z powierzchni zewnętrznego korytarza i przedsionków otaczających izolatki, a także ze środków ochrony osobistej personelu szpitala opiekującego się pacjentami z ospą małpią.

Pobrano także wymazy z często dotykanych miejsc w izolatce, takich jak dzwonek do drzwi, klamki do drzwi, piloty do telewizorów, włączniki światła, uchwyty kranów itp. Z próbek wyizolowano kwas nukleinowy i zbadano na obecność DNA ospy małpiej za pomocą ilościowej reakcji łańcuchowej polimerazy (qPCR). Aby potwierdzić obecność wirusa ospy małpiej, przeprowadzono izolację wirusa z wybranych próbek pozytywnych.

Wyniki

Wyniki wykazały, że 93% (56 z 60) próbek wymazów dało wynik pozytywny na obecność DNA wirusa ospy małpiej. Wartości progowe cyklu (Ct) dla qPCR modeli pozytywnych wskazywały poziom zakaźności wirusa ospy małpiej. Próbka powietrza podczas zmiany pościeli w izolatce oraz wymaz z podłogi przedpokoju, w którym zdjęto środki ochrony indywidualnej po użyciu, dały wynik pozytywny na obecność wirusa ospy małpiej zdolnej do replikacji.

Próbki wymazów z twardych powierzchni miały niższe wartości Ct (≤30), co można wytłumaczyć stosowaniem środków do czyszczenia twardych powierzchni. Po wizytach w izolatkach wykryto także skażenie wirusem ospy małp w wymazach ze środków ochrony indywidualnej i opuszkach palców rękawiczek.

Zanieczyszczenie próbek powietrza uwypukliło potrzebę stosowania skutecznego sprzętu ochrony dróg oddechowych dla personelu szpitala, który zmienia pościel i wykonuje inne dodatkowe zadania u pacjentów z ospą małpią.

Zdaniem autorów skażenie środowiska i powierzchni wirusem ospy małpiej, nawet wirusem zdolnym do replikacji, nie wystarczy do wykrycia zakażenia u osoby narażonej na kontakt z wirusem. Podatność żywiciela, czynniki środowiskowe osłabiające wirusa, droga przenoszenia i stopień narażenia na wirusa przyczyniają się do skutecznej infekcji.

Badane obszary izolacji były dobrze wentylowane i regularnie czyszczone podchlorynem chloru sodu w stężeniu od 5000 do 10 000 części na milion. Autorzy spodziewają się, że wyniki będą miały zastosowanie w innych obszarach, w których procedury wentylacji i dezynfekcji są różne lub w których pacjenci są nieobecni przez dłuższy czas, takich jak: B. przychodnie i pomieszczenia ambulatoryjne mogą się różnić. Dlatego potrzebne są dalsze badania, aby zrozumieć, w jaki sposób poziomy zanieczyszczeń różnią się w poszczególnych szpitalach.

Wnioski

Podsumowując, w badaniu zbadano próbki powietrza i powierzchni z izolatek pacjentów z ospą małpią, otaczających je przedpokojów oraz środki ochrony indywidualnej noszone przez personel szpitala opiekujący się pacjentami zakażonymi wirusem ospy małpiej. Naukowcy odkryli, że 93% próbek było skażony wirusem, a dwie próbki wykazały obecność wirusów zdolnych do replikacji.

Wyniki uwydatniły potrzebę wprowadzenia skuteczniejszych środków zapobiegawczych, w tym skutecznej ochrony dróg oddechowych dla personelu szpitala, aby ograniczyć przenoszenie ospy małpiej w szpitalu. Zanieczyszczenie twardych powierzchni wskazuje na możliwość przenoszenia patogenów i wymaga stosowania rygorystycznych protokołów czyszczenia oraz stosowania środków ochrony osobistej.

Odniesienie:

• Gould, S., Atkinson, B., Onianwa, O., Spencer, A., Furneaux, J., Grieves, J., Taylor, C., Milligan, I., Bennett, A., Fletcher, T., Dunning, J., Dunning, J., Price, N., Beadsworth, M., Schmid, M., Emonts, M., Tunbridge, A., Porter, D., Cohen, J. & Whittaker, E. (2022). Luft- und Oberflächenprobenahme auf Affenpockenviren in einem britischen Krankenhaus: eine Beobachtungsstudie. Die Lancet-Mikrobe. doi: https://doi.org/10.1016/s2666-5247(22)00257-9 https://www.thelancet.com/journals/lanmic/article/PIIS2666-5247(22)00257-9/fulltext

.