Jakie są powikłania, środki zapobiegawcze i możliwości leczenia ospy oka?

Jakie są powikłania, środki zapobiegawcze i możliwości leczenia ospy oka?

W raporcie Centrów Kontroli i Zapobiegania Chorobom (CDC) opublikowanym w: Tygodniowy raport dotyczący zachorowalności i śmiertelności Naukowcy opisali pięć przypadków ospy małpiej, które powodowały powikłania oczne. Omówili leczenie i środki zapobiegawcze w przypadku ospy oka.

Lernen: Augenpocken – Vereinigte Staaten, Juli–September 2022. Bildnachweis: Sacharowa Anastasia/Shutterstock

tło

Wybuch ospy małpiej w 2022 r. spowodował ponad 26 000 przypadków w Stanach Zjednoczonych. Podczas gdy większość zmian skórnych w tych przypadkach zniknęła bez leczenia lub przy minimalnym leczeniu, zmiany w pobliżu wrażliwych obszarów, takich jak oczy, powodowały powikłania. Wirus ospy małpiej, który zwykle przedostaje się do oka poprzez autoinokulację, może powodować zapalenie spojówek, zapalenie rogówki, a nawet utratę wzroku.

Ospę oczną definiuje się jako rozwój choroby oczu u pacjenta z podejrzeniem lub potwierdzeniem choroby ospy małpiej, której nie można wytłumaczyć żadną inną chorobą niż ospa małpia. W niniejszym raporcie opisano objawy, leczenie i wyniki leczenia pięciu pacjentów, u których w okresie od lipca do września 2022 r. rozwinęła się ospa oczna. Dwóch było zakażonych ludzkim wirusem niedoboru odporności (HIV) i miało obniżoną odporność.

Przypadki ospy małpiej oka

Pacjent A był mężczyzną w wieku od 20 do 29 lat, zakażonym wirusem HIV, który nie otrzymywał terapii przeciwretrowirusowej (ART) i miał wysypkę na ramionach, klatce piersiowej i pośladkach sugerującą zakażenie ospą małpią. Po dziesięciu dniach w lewym oku wystąpiło swędzenie, ból, wydzielina, obrzęk i wrażliwość na światło. Kiedy objawy oczne się pogorszyły, podano mu krople triflurydyny do lewego oka i dożylnie tecovirimat.

Pomimo poprawy i wypisu pacjent został ponownie przyjęty z powodu pogorszenia widzenia na oko lewe i nasilających się zmian na twarzy. Badanie wzroku ujawniło zapalenie rogówki, zapalenie spojówek i owrzodzenie spojówki. Wymaz ze zmiany spojówkowej dał wynik pozytywny na obecność ortopokswirusa. Wznowiono leczenie dożylne tekovirimatem i kroplami triflurydyny. W momencie zgłoszenia pacjent nadal przebywał w szpitalu, a jego rokowanie nie było znane.

Pacjent B był kolejnym zakażonym wirusem HIV mężczyzną w wieku od 30 do 39 lat, który nie otrzymywał terapii ART. Miał wysypki na nogach, klatce piersiowej, twarzy i okolicy odbytu, a także zmianę na nosie w pobliżu prawego oka. Wymazy dały wynik pozytywny na obecność ortopokswirusa, w związku z czym rozpoczęto leczenie ART i przepisano tecovirimat na dwa tygodnie. Pogłębiające się zmiany na twarzy i rozprzestrzenianie się zmiany na grzbiecie nosa na prawe oko spowodowały zapalenie spojówek w prawym oku, zmiany guzkowe i spojówkowe oraz owrzodzenia rogówki. Dostał dożylnie krople tecovirimatu i triflurydyny i został wypisany po 10 dniach poprawy.

Pacjenci C i D byli wcześniej zdrowymi mężczyznami w wieku od 30 do 39 lat. Pacjent C zgłosił się do szpitala ze zmianami w okolicy odbytu i bólem odbytnicy. Pojawiły się zmiany na brzuchu, penisie i nadgarstku. Doznał bólu prawego oka, wydzieliny z oka, zaczerwienienia, a następnie obustronnego zapalenia spojówek, które lekarze przypisywali autoinokulacji. Do czasu ustąpienia wszystkich objawów leczono go Tecovirimatem.

U pacjenta D wystąpiła wysypka w okolicy pachwiny, obrzęk, zaczerwienienie i ból prawego oka. Objawy oczne nasiliły się z obrzękiem okołooczodołowym, licznymi zmianami na powiekach, zapaleniem spojówek, owrzodzeniami brzegów powiek i zmianami spojówkowymi. Nie stwierdzono żadnych zaburzeń widzenia. Wymazy ze zmian spojówkowych dały wynik pozytywny na obecność ortopokswirusa. Pacjenta leczono środkami przeciwbakteryjnymi, kroplami do oczu z triflurydyną i doustnym tekovirimatem.

Piąta pacjentka (pacjentka E) była wcześniej zdrową kobietą w wieku od 30 do 39 lat, u której występowały zmiany krostkowe pochwy rozprzestrzeniające się na pośladki, plecy, czoło, brodę i lewą powiekę. W badaniu wzroku stwierdzono zmianę opuszkowo-spojówkową, zapalenie spojówek oka lewego i guzki podspojówkowe. Leczono ją kroplami do oczu z triflurydyną i doustnym tecovirimatem.

Środki zapobiegawcze

CDC zaleca pacjentom z ospą małpią przestrzeganie higieny rąk i unikanie dotykania oczu i używania soczewek kontaktowych. Lekarze powinni zwracać uwagę na objawy ospy oka, ponieważ choroba może powodować utratę wzroku. Pacjenci z ospą małpią, u których występują objawy choroby oczu, powinni zostać poddani badaniu wzrokowemu i leczeniu, a o przypadku należy poinformować władze sanitarne.

Wnioski

Podsumowując, niniejszy raport CDC dotyczył pięciu przypadków ospy ocznej, z których dwóch pacjentów było nosicielami wirusa HIV i nie otrzymywało terapii ART. U jednego pacjenta zakażonego wirusem HIV doszło do utraty wzroku, a jego rokowanie pozostaje nieznane. Większość przypadków leczono kroplami do oczu z triflurydyną i doustnym tekovirimatem, a przestrzeganie schematu leczenia skutkuje znaczną poprawą.

CDC zaleca ścisłe protokoły higieny, aby zapobiec autoinokulacji, w tym mycie rąk i unikanie soczewek kontaktowych i jakiegokolwiek kontaktu z oczami. Radzą pracownikom służby zdrowia, aby w przypadku podejrzenia ospy oka przeprowadzili natychmiastowe badania i w międzyczasie rozpoczęli leczenie empiryczne.

Odniesienie:

• Cash-Goldwasser S., Labuda SM, McCormick DW, et al. (2022). Okuläre Affenpocken – USA, Juli–September 2022. Morbidity and Mortality Weekly Report (MMWR). doi: http://dx.doi.org/10.15585/mmwr.mm7142e1 https://www.cdc.gov/mmwr/volumes/71/wr/mm7142e1.htm

.