Z badania wynika, że ​​długi okres opieki nad dzieckiem we wczesnym dzieciństwie nie powoduje problemów z zachowaniem

Z badania wynika, że ​​długi okres opieki nad dzieckiem we wczesnym dzieciństwie nie powoduje problemów z zachowaniem

Poprzednie badania sugerują, że długie okresy opieki dziennej we wczesnym dzieciństwie korelują z wysokim poziomem problemów behawioralnych u małych dzieci. Jednak ważność tej pracy była kontrowersyjna, a jej znaczenie poza Stanami Zjednoczonymi zostało zakwestionowane.

W nowym badaniu wykorzystano podłużne bazy danych z Niemiec, Holandii, Norwegii, Kanady i Stanów Zjednoczonych, aby lepiej zrozumieć, czy czas spędzony we wczesnym dzieciństwie szkodzi dzieciom. Badanie zostało opublikowane w czasopiśmie Child Development przez naukowców z Boston College, Uniwersytetu w Oslo, Uniwersytetu w Minnesocie, Niemieckiego Instytutu Młodzieży, Niemieckiego Instytutu Międzynarodowych Badań Pedagogicznych, Uniwersytetu Północnej Karoliny w Chapel Hill, Uniwersytetu w Utrechcie, Uniwersytetu w Montrealu, Uniwersytetu w Bordeaux i Norweskiego Centrum Rozwoju Behawioralnego.

„To pierwsze badanie na ten temat, które łączy analizy danych z wielu krajów o różnych kontekstach społeczno-politycznych i pozwala nam rozwiać obawy dotyczące możliwości uogólniania i odtwarzalności w literaturze” – wyjaśnia główna autorka Catalina Rey-Guerra, współdyrektor Fundación Apapacho i pracownik Instytutu Polityki Wczesnego Dzieciństwa w Boston College. „Testy i badania nie wykazały prawie żadnych dowodów na to, że dłuższy czas przebywania w placówkach opieki nad małymi dziećmi powoduje problemy behawioralne u małych dzieci. Wyniki uspokajają rodziców, których dzieci spędzają czas w placówkach opieki nad małymi dziećmi, podczas gdy oni pracują”.

Korzystając z danych zebranych w latach 1993–2012, badacze sprawdzili, czy zmiany w obrębie dziecka w opiece ośrodkiowej przewidywały zmiany w problemach zewnętrznych, takich jak kłótnie, gryzienie lub bójki, u 10 105 małych dzieci i dzieci w wieku przedszkolnym (49% kobiet). Dane analizowano w siedmiu badaniach, w tym w Niemczech, Holandii, Norwegii, dwóch w Kanadzie i dwóch w Stanach Zjednoczonych. Kraje różnią się pod względem polityki społecznej dotyczącej urlopów rodzinnych oraz publicznego świadczenia i regulacji w zakresie wczesnej opieki i edukacji (np. liczba zapisów do placówek opiekuńczych i urlopów macierzyńskich różnią się w zależności od kraju). Dane dotyczące rasy/pochodzenia etnicznego zebrano wyłącznie w Stanach Zjednoczonych (57% i 80% osób rasy białej; 42% i 13% Afroamerykanów; 1,2% i 5% osób pochodzenia latynoskiego).

Tam, gdzie było to możliwe, wykorzystano informacje z raportów nauczycieli na temat problemów zewnętrznych, w pozostałych przypadkach wykorzystano raporty rodziców. Raporty nauczycieli i/lub rodziców różniły się w zależności od kraju i obejmowały oceny takich zachowań, jak „uderza, gryzie, kopie inne dzieci” oraz „więcej się bije”, „bije lub znęca się nad innymi dziećmi”, „może być złośliwy wobec innych”, „niespokojny i nie może usiedzieć w miejscu” oraz „dziecko dużo się kłóci”. W większości badań wymiar opieki mierzono liczbą godzin tygodniowo spędzanych przez dzieci w placówce opieki, z wyłączeniem innych form opieki (takich jak opieka domowa sprawowana przez rodzica, opieka grupowa sprawowana przez krewnego lub osobę niespokrewnioną) zgłaszanych przez głównego opiekuna (najczęściej matki) w każdym momencie.

Na podstawie różnych testów statystycznych i siedmiu zestawów danych z pięciu krajów badacze nie znaleźli prawie żadnych dowodów na to, że długie okresy opieki we wczesnym dzieciństwie powodują problemy behawioralne u małych dzieci. Co więcej, pomimo znaczących różnic społeczno-ekonomicznych w każdej z siedmiu próbek, badania nie wykazały dowodów na to, że związek między opieką w placówce a problemami eksternalizacyjnymi różnił się w zależności od dochodu rodziny lub wykształcenia rodziców.

Autorzy zdają sobie sprawę z kilku ograniczeń swoich badań. W badaniu zbadano jedynie skutki krótkoterminowe, zatem nie można sprawdzić, czy opieka prowadzona w ośrodku może spowodować długoterminowe szkody. Co więcej, próbki w bieżącym badaniu nie były reprezentatywne dla kraju, chociaż reprezentowały zróżnicowane populacje ze względu na rozkład statusu społeczno-ekonomicznego.

Konieczne są dalsze badania, aby sprawdzić, czy wyniki te można uogólnić na dzieci żyjące w kontekstach społeczno-politycznych odmiennych od tych w krajach o wysokich dochodach. Badacze nie byli w stanie zbadać, co by się stało, gdyby dzieci biorące udział w badaniach nie zostały umieszczone w placówkach opiekuńczych, a dzieci ze środowisk znajdujących się w niekorzystnej sytuacji (tj. bezrobotni rodzice, gospodarstwa domowe o niskich dochodach i gospodarstwa domowe niepełnych rodziców) były nadreprezentowane wśród dzieci, które nigdy nie zostały objęte opieką centrową. Dlatego też uzasadniony jest dodatkowy poziom ostrożności przy uogólnianiu wyników bieżącego badania na te dzieci.

Zrozumienie, czy czas spędzony we wczesnym dzieciństwie szkodzi dzieciom i jak wszechobecna może być taka szkoda, ma kluczowe znaczenie dla kierowania globalną polityką społeczną i gospodarczą. Zdrowa gospodarka zależy od obecności rodziców małych dzieci na rynku pracy w sposób zapewniający zdrowy rozwój ich dzieciom i przyszłą gospodarkę. „W związku z tym ciągłe badania nad praktykami i politykami zapewniającymi, że wczesna opieka nad dzieckiem sprzyja dobrostanowi dzieci i rodzin, powinna pozostać międzynarodowym priorytetem”.

Catalina Rey-Guerra, główna autorka i współkierownik badania, Fundación Apapacho

Źródło:

Towarzystwo Badań nad Rozwoju Dziecka

Odniesienie:

Rey-Guerra, C. i in. (2022) Czy więcej godzin spędzonych w placówce opiekuńczej powoduje więcej problemów eksternalizacyjnych? Międzynarodowe badanie replikacji. rozwój dziecka. doi.org/10.1111/cdev.13871.

.