Suche
Mein Konto
Niedawno miałem kolonoskopię. Pomimo środków uspokajających był to najbardziej bolesny zabieg, jaki kiedykolwiek przeszedłem. Co gorsza, zostawił mnie z okropnym wiatrem. Jestem wysportowanym i zdrowym 80-latkiem. Mój lekarz rodzinny zalecił mi probiotyki.
Imię i nazwisko oraz adres zastrzeżone.
Przykro mi, że odczułaś tak duży dyskomfort w trakcie i po kolonoskopii. Dobra wiadomość jest taka, że nie było żadnych oznak choroby takiej jak rak.
Ale co do Twojego obecnego problemu zgadzam się z Twoim lekarzem rodzinnym: wysoce odrażający gaz, który opisujesz w swoim długim liście, jest spowodowany zakłóceniami w mikrobiomie, ogromnej różnorodności drobnych organizmów żyjących w naszych jelitach.
W jakiś sposób równowaga tych organizmów uległa zmianie, powodując częstsze występowanie tych, które wytwarzają śmierdzące gazy, takie jak siarkowodór i metan.
Przyjmowanie probiotyków, jak zasugerował Twój lekarz rodzinny, jest rozsądnym sposobem rozwiązania tego problemu. Szukaj produktów zawierających dużą liczbę bakterii w dawce (co najmniej dziesięć milionów). Ponadto staraj się codziennie spożywać sfermentowaną żywność, ponieważ dodaje to więcej „dobrych” bakterii do Twojego mikrobiomu. Polecam żywy jogurt i kefir (mleko fermentowane, obecnie powszechnie dostępne w supermarketach).
Jeśli chodzi o Twój obecny problem, zgadzam się z Twoim lekarzem rodzinnym: wysoce odrażający gaz, który opisujesz w swoim długim liście, jest spowodowany zakłóceniami w mikrobiomie, mnóstwem drobnych organizmów żyjących w naszych jelitach
Inną opcją jest kiszona kapusta, chociaż musi być świeża, wyjęta z lodówki, a nie ze słoika, ponieważ pasteryzacja może zabić dokładnie takie robaki, jakie chcesz.
Rozważ dodanie do swojej diety pokarmów prebiotycznych. Zawierają one błonnik, który „karmi” przyjazne bakterie, które chcesz promować.
Dobrymi źródłami prebiotyków są topinambur, por, czosnek, cebula, szparagi, banany, owies i jabłka. Ale jak zawsze więcej nie musi oznaczać lepiej: wprowadzaj te produkty powoli, aby nie pogorszyć obecnej wietrzności.
Zmiany w mikrobiomie mogą zająć miesiące, ale są powody do optymizmu.
Trzy miesiące temu miałem zawroty głowy, które wylądowały w szpitalu. Później powiedziano mi, że tomografia komputerowa wykazała zwapnionego oponiaka [guza mózgu], co było raczej szokiem. Mój lekarz rodzinny powiedział mi, że ma 8 mm i znajduje się w prawej przedniej części mózgu.
Jean Morgan, Bournemouth, Dorset.
Oponiaki są najczęstszym rodzajem guza mózgu i zwykle są wykrywane dopiero podczas skanowania mózgu z innych powodów. Podejrzewam, że w twoim przypadku miało to na celu wykluczenie udaru.
Na początek zapewniam, że słowo „guz” oznacza guz, a nie nowotwór. Oponiaki to łagodne, wolno rosnące guzki w oponach mózgowych – błonie pokrywającej mózg. Według jednego z badań występują one u około 1 procent populacji, głównie u osób w wieku 65 lat i starszych.
Oponiaki zwykle nie powodują żadnych objawów – zawroty głowy występują jedynie w przypadku oponiaka w dolnej części pleców mózgu. W przypadku osób z płatami czołowymi, takimi jak Twoje (a zwłaszcza tak małych jak Twoje), nie spodziewałbym się żadnych objawów.
„Zwapniony” oznacza, że oponiak jest stwardniały i prawdopodobnie nie urośnie znacznie, jeśli w ogóle.
Sugeruję, aby lekarze w szpitalu nie podejmowali dalszych działań z tych powodów, chociaż moim zdaniem profesjonalne podejście polegałoby na przyprowadzeniu Cię do lekarza i wyjaśnieniu wyników. Sugeruję, że wskazane jest wykonanie kolejnego badania po roku, w zależności od tego, czy nastąpił wzrost rozmiaru.
W badaniu z udziałem 400 pacjentów tylko 11 procent oponiaków powiększyło się.
Leczenie jest konieczne tylko wtedy, gdy oponiak powiększy się na tyle, aby spowodować upośledzenie neurologiczne i wówczas zaleca się radioterapię lub operację.
W ciągu prawie 40 lat pracy jako lekarz rodzinny nigdy nie spotkałem się z przypadkiem, aby oponiak stał się złośliwy.
Podsumowując, najlepszym sposobem działania jest uważne czekanie i wykonanie w odpowiednim czasie badania kontrolnego.
Napisz do doktora Scurra
Wyślij swoje pytanie na adres Good Health, Daily Mail, 2 Derry Street, London W8 5TT lub e-mail: drmartin@dailymail.co.uk. Odpowiedzi należy rozpatrywać w kontekście ogólnym. Jeśli masz jakiekolwiek problemy zdrowotne, skontaktuj się ze swoim lekarzem pierwszego kontaktu.
Z mojego punktu widzenia: pacjenci są przegrani
Jedną z najlepszych rzeczy w byciu lekarzem rodzinnym jest poczucie, że robimy coś znaczącego – zwłaszcza w naszej roli przyjaciela lekarza i orędownika chorych, wspierającego pacjentów z problemami.
Ważną częścią tego jest bycie przy pacjentach, kiedy cię potrzebują. To się jednak znacząco zmieniło, przyspieszone przez pandemię. Znalazło to odzwierciedlenie w wiadomościach z zeszłego tygodnia, że wskaźnik akceptacji usług lekarzy pierwszego kontaktu spadł do najniższego w historii poziomu.
Jednak zrzucanie winy wyłącznie na pandemię jest zbyt uproszczone: była to ostatnia kropla dla coraz bardziej niezadowolonego społeczeństwa z ogólnej praktyki – coś, co od dawna przewidywali ci z nas, którzy pamiętają dni poprzedzające przejście na bardziej ograniczone usługi.
Zostało to na nas wymuszone kaskadą zmian, w tym zaprzestaniem całodobowej opieki i zapewnieniem pacjentom wyznaczonego lekarza pierwszego kontaktu. W rezultacie pacjenci nie mają już takiego dostępu, jaki mieli kiedyś, a ciągłość opieki została utracona.