Stres małżeński może wpływać na powrót do zdrowia młodych dorosłych po zawale serca

Stres małżeński może wpływać na powrót do zdrowia młodych dorosłych po zawale serca

Stresujące małżeństwo może negatywnie wpłynąć na powrót do zdrowia po zawale serca. Stres małżeński u młodszych dorosłych (w wieku 18–55 lat) wiązał się z gorszym powrotem do zdrowia po zawale serca.Jak wynika ze wstępnego badania, które ma zostać zaprezentowane podczas sesji naukowych American Heart Association w 2022 r., te negatywne skutki nie zmieniły się znacząco po uwzględnieniu czynników demograficznych i społeczno-ekonomicznych, takich jak wykształcenie, zatrudnienie, dochody i status ubezpieczenia zdrowotnego. Spotkanie, które odbyło się osobiście w Chicago i wirtualnie, w dniach 5–7 listopada 2022 r., jest wiodącą światową wymianą informacji na temat najnowszych osiągnięć naukowych, wyników badań i opartych na dowodach aktualizacji praktyki klinicznej w naukach o układzie sercowo-naczyniowym.

Pracownicy służby zdrowia muszą zdawać sobie sprawę z czynników osobistych, które mogą przyczynić się do powrotu do zdrowia serca i skoncentrować się na wskazywaniu pacjentom zasobów, które pomogą im radzić sobie ze stresem i go zmniejszać”.

Cenjing Zhu, M.Phil., główny autor badania, Ph.D. kandydat na Wydziale Epidemiologii Chorób Przewlekłych w Yale School of Public Health w New Haven, Connecticut

Według American Heart Association choroby serca, w tym zawały serca, pozostają główną przyczyną zgonów w Stanach Zjednoczonych. Szacuje się, że każdego roku w Stanach Zjednoczonych dochodzi do 605 000 nowych zawałów serca i 200 000 nawracających zawałów serca.

Poprzednie badania wykazały, że stres psychiczny i społeczny może prowadzić do gorszego powrotu do zdrowia po chorobach serca. Chociaż związek małżeński lub związek wiąże się z lepszym rokowaniem w zakresie zdrowia i chorób serca, nie jest jasne, czy i w jaki sposób stres w małżeństwie lub związku romantycznym (stres małżeński) może wpływać na powrót do zdrowia po zawale serca, szczególnie u młodszych dorosłych.

Zhu i współpracownicy porównali powrót do zdrowia rok po zawale serca ze zgłaszanym przez siebie stresem małżeńskim. W badaniu wzięło udział 1593 dorosłych leczonych z powodu zawału serca w 103 szpitalach w USA (w 30 stanach w całym kraju), którzy wzięli udział w innym badaniu o nazwie VIRGO w latach 2008–2012. Wszyscy uczestnicy w chwili zawału serca byli w związku małżeńskim lub pozostawali w poważnym związku. Uczestnicy mieli średnio 47 lat, w tym 1199 (75,3%) białych dorosłych, 205 (12,9%) czarnych dorosłych, 109 (6,8%) dorosłych Latynosów, a ponad dwie trzecie stanowiły kobiety.

Aby zmierzyć stres małżeński, miesiąc po zawale serca, uczestnicy wypełnili 17-elementowy kwestionariusz zwany Sztokholmską Skalą Stresu Małżeńskiego (skala opracowana i przetestowana wcześniej na starszych kobietach chorych na choroby kardiologiczne w Sztokholmie w Szwecji, która ocenia stresory małżeńskie, w tym jakość relacji emocjonalnej i seksualnej z małżonkiem lub partnerem). Badacze podzielili uczestników na trzy grupy na podstawie ich odpowiedzi na kwestionariusz: brak stresu małżeńskiego/łagodny stres małżeński, umiarkowany stres małżeński lub poważny stres małżeński.

Następnie uczestnicy byli obserwowani przez okres do jednego roku. Zhu i współpracownicy wykorzystali skalę punktową, aby ocenić, w jaki sposób zdrowie fizyczne uczestników mogło ograniczyć ich codzienną aktywność, ból fizyczny i postrzeganą ocenę stanu zdrowia. W ramach komponentu zdrowia psychicznego oceniano dobrostan psychiczny uczestników i interakcje społeczne. Uczestnicy badania sami zgłaszali zarówno stres, jak i stan zdrowia fizycznego/psychicznego. Dane szpitalne wykorzystano do oceny kwalifikowalności uczestników do badania i terminów ponownej hospitalizacji.

Analiza wyników badań ankietowych w porównaniu z dokumentacją szpitalną wskazuje, że:

• Auf einer 12-Punkte-Skala schnitten die Teilnehmer, die von starkem Stress berichteten, bei der körperlichen Gesundheit um mehr als 1,6 Punkte schlechter und bei der psychischen Gesundheit um 2,6 Punkte schlechter ab.
• Teilnehmer, die unter starkem Stress litten, berichteten von einer um fast 5 Punkte geringeren Gesamtlebensqualität und einer um 8 Punkte geringeren Lebensqualität, gemessen anhand einer Skala, die speziell für Herzpatienten entwickelt wurde.
• Teilnehmer, die von schwerem Ehestress berichteten, berichteten mit 67 % höherer Wahrscheinlichkeit von Brustschmerzen als Menschen mit leichtem oder keinem Ehestress. Darüber hinaus stieg die Wahrscheinlichkeit, aus irgendeinem Grund erneut ins Krankenhaus eingeliefert zu werden, um fast 50 % bei denjenigen, die von schwerem Ehestress berichteten.
• Mehr Frauen als Männer gaben in ihren Umfrageantworten starken Stress in der Ehe an, wobei fast 4 von 10 Frauen über starken Stress in der Ehe berichteten, im Vergleich zu 3 von 10 Männern.
• Alle Studienergebnisse blieben nach Berücksichtigung von Geschlecht, Alter und Rasse oder ethnischer Zugehörigkeit bestehen; Während die Stärke des Zusammenhangs reduziert wurde, nachdem sozioökonomische Faktoren wie Bildung, Einkommen, Beschäftigung und Krankenversicherungsstatus in die Analyse einbezogen wurden, blieb der Zusammenhang statistisch signifikant.

„Nasze wyniki potwierdzają, że codzienny stres, taki jak stres małżeński, może wpływać na powrót do zdrowia młodych dorosłych po zawale serca. Jednak dodatkowe czynniki stresogenne wykraczające poza stres małżeński, takie jak napięcie finansowe lub stres w pracy, mogą również odgrywać rolę w powrocie do zdrowia młodych dorosłych, a interakcja między tymi czynnikami wymaga dalszych badań” – stwierdziła Zhu. „Przyszłe wysiłki powinny uwzględniać badania przesiewowe pacjentów pod kątem codziennego stresu podczas wizyt kontrolnych, aby lepiej identyfikować osoby z grupy wysokiego ryzyka słabej regeneracji fizycznej/psychicznej lub dodatkowej hospitalizacji. Holistyczny model opieki, który opiera się zarówno na czynnikach klinicznych, jak i aspektach psychospołecznych, może być szczególnie pomocny dla młodszych dorosłych po zawale serca”.

„Badanie to podkreśla znaczenie oceny zdrowia psychicznego osób chorych na serce i jest spójne z wcześniejszymi badaniami, które wykazały większe obciążenie stresu małżeńskiego dla zdrowia kobiet” – powiedziała dr Nieca Goldberg, wolontariuszka-ekspertka American Heart Association i profesor nadzwyczajny medycyny w Grossman School of Medicine na Uniwersytecie Nowojorskim oraz dyrektor medyczny Atria NY. „Kompleksowe podejście do opieki nad pacjentem kardiologicznym, obejmujące zdrowie fizyczne i psychiczne, może przekształcić opiekę nad pacjentami kardiologicznymi z opieki nad narządem w globalne zdrowie pacjenta. System opieki zdrowotnej powinien wspierać kliniczną ocenę zarówno zdrowia fizycznego, jak i psychicznego, ponieważ może to prowadzić do lepszych wyników i zdrowszego życia naszych pacjentów”.

Na wyniki badania mogło mieć wpływ kilka ograniczeń: poziom stresu małżeńskiego i skutki zdrowotne były zgłaszane przez same osoby, dlatego samoocena może wpływać na wyniki, które mogą być niedokładne; uwzględniono w nim pacjentów niektórych szpitali w USA, zatem wyniki mogą nie dotyczyć osób mieszkających w innych krajach; a ponieważ uczestników obserwowano dopiero rok po zawale serca, wyniki mogą nie odzwierciedlać skutków długoterminowych.

Współautorami są dr Rachel P. Dreyer; Doktor Fan Li; Erica S. Spatz, lekarz medycyny, MHS; Lekarz Cesar Caraballo-Cordovez; Shiwani Mahajan, MBBS, MHS; Valeria Raparelli, MD, Ph.D.; dr Erica C. Leifheit; Yuan Lu, SC; Harlan M. Krumholz, lekarz medycyny, SM; John Spertus, lekarz medycyny, MPH; Gail D'Onofrio, lekarz medycyny, MS; Louise Pilote, lekarz medycyny, MPH, doktor; i Judith H. Lichtman, Ph.D. Dane autorów znajdują się w streszczeniu.

Obecne badanie zostało sfinansowane przez Kanadyjskie Instytuty Badań nad Zdrowiem. Badanie VIRGO (Variation in Recovery: Role of Gender on Outcomes of Young AMI Students) zostało sfinansowane przez Narodowy Instytut Serca, Płuc i Krwi, oddział Narodowego Instytutu Zdrowia.

Źródło:

Amerykańskie Stowarzyszenie Kardiologiczne

.