Dzięki podejściu concierge większa liczba osób może otrzymać przeszczep nerek i zatrzeć różnice

Dzięki podejściu concierge większa liczba osób może otrzymać przeszczep nerek i zatrzeć różnice

Pacjenci chcący otrzymać przeszczep nerki muszą najpierw przejść serię badań lekarskich, które pozwolą określić, czy są odpowiednimi kandydatami do zabiegu i czy są na tyle zdrowi, że po przeszczepieniu mogą przyjmować leki immunosupresyjne, aby zapobiec odrzuceniu narządu.

W większości ośrodków transplantacyjnych ciężar zlecania badań, takich jak cewnikowanie serca, tomografia komputerowa, mammografia lub kolonoskopia, spoczywa na pacjencie, co może zająć rok lub dłużej, co oznacza, że ​​niektórzy ludzie nigdy nie ukończą tego procesu, a inni zachorują lub umrą.

Ale nowe badanie opublikowane wJAMA MEDYCYNA WEWNĘTRZNAProwadzone przez badacza nauk o zdrowiu z Uniwersytetu w Nowym Meksyku pokazują, że podejście „konsjerża” zwane szybką ścieżką przeszczepu nerek (KTFT), w ramach którego badania są koordynowane i często przeprowadzane na miejscu przez ośrodek transplantacyjny, umożliwia większej liczbie osób otrzymanie przeszczepów i usunięcie wypadków na tle rasowym i etnicznym.

Doktor Larissa Myaskovsky, profesor na Wydziale Chorób Wewnętrznych UNM i dyrektor Centrum Kapitału Zdrowia w Chorób Nerek, przeprowadziła nierandomizowane badanie kliniczne przeprowadzone przez naukowców z UNM i Centrum Medycznego Uniwersytetu w Pittsburghu (UPMC), w którym porównano obie metody przesiewowe.

Myaskovsky, która dołączyła do wydziału UNM w 2017 r. przed UPMC, stwierdziła, że ​​badanie wynika z badań, które przeprowadziła na pacjentach po przeszczepie nerki UPMC na początku XXI wieku. Pracowała także w VA Pittsburgh Healthcare System, gdzie wszystkie przeszczepy nerek są koordynowane przez ośrodek.

Myślę, że zaplanowałem tę interwencję: „Dlaczego narzucamy chorym pacjentom i członkom ich rodzin ciężar zmiany zachowania?” Czy jako organizacja możemy coś zrobić, aby zmienić nasze zachowanie i wyjść naprzeciw potrzebom pacjenta? „

Larissa Myaskovsky, dr, profesor, Katedra Chorób Wewnętrznych UNM

Myaskovsky spotkał się z klinicystami, kierownictwem chirurgii i administratorami szpitali, aby omówić szybką ścieżkę przeszczepu nerki. Plan zakładał losowe przydzielenie części pacjentów do zwykłego schematu badań, a innych do KTFT, a następnie porównanie ich wyników.

„Najwyraźniej tak bardzo przekonałam administratorów szpitali do szybkiej interwencji, że zdecydowali: «Nie, po prostu zmienimy w ten sposób ocenę»” – powiedziała. Jej nowa strategia badawcza obejmowała porównanie grupy kontrolnej składającej się z 1152 pacjentów z UPMC ocenianych pod kątem przeszczepów przed 2013 rokiem, kiedy wdrożono nową procedurę KTFT, z 1118 uczestnikami przebadanymi od tego momentu.

Badanie wykazało, że w ciągu siedmiu lat obserwacji pacjenci z KTFT byli umieszczani na liście oczekujących na aktywny przeszczep nerki częściej niż pacjenci z historycznej grupy kontrolnej. Wśród pacjentów znajdujących się na aktywnej liście oczekujących prawdopodobieństwo otrzymania przeszczepu nerki było większe w przypadku pacjentów z grupy KTFT w porównaniu z pacjentami z historycznej grupy kontrolnej.

Badanie wykazało również, że po wdrożeniu systemu KTFT zniknęły wcześniejsze rozbieżności między pacjentami afroamerykańskimi i białymi w historycznej grupie kontrolnej. „W grupie przyspieszonej nie było różnicy między Afroamerykanami a białymi” – powiedział Myaskovsky.

Choć posiadanie centrum transplantacyjnego monitorującego i konsolidującego badania w jednym miejscu może wydawać się oczywiste, jednak urzeczywistnienie tego wymaga inwestycji w personel – dodała. Opłatą jest to, że nowe podejście zaowocowało zwiększeniem przychodów ośrodka transplantacyjnego.

„Nie tylko koordynują opiekę i wykonują badania, ale teraz wszystko odbywa się na miejscu” – powiedział Myaskovsky. „Zamiast polegać na stronach trzecich i zapewniać im taką ochronę, teraz wszystko przypadłoby UPMC. Oczywiście kierownictwo finansowe i administracyjne było tym podekscytowane, ponieważ dało im to wartość z punktu widzenia inwestycji FTE i koordynacji opieki”.

Oprócz dodania większej liczby pacjentów do kolejki, podejście przyspieszone zapewnia również większą przejrzystość pacjentom, którzy mogą nie kwalifikować się do operacji.

„Szczerze mówiąc, niepewność wynikająca z nieznajomości ich stanu klinicznego może w rzeczywistości być dla pacjentów trudniejsza psychicznie niż to, co zostanie odrzucone podczas przeszczepu” – stwierdziła. „Ponieważ wtedy przynajmniej będą mogli nadal dostosowywać się do nowej rzeczywistości polegającej na konieczności pozostania na dializie i nie będą czekać i zastanawiać się, jakie będą ich wyniki i czy znajdują się na liście oczekujących, czy nie”.

Myaskovsky zauważył, że większość pacjentów UPMC była ubezpieczona. Ona i jej koledzy z UNM prowadzą badanie finansowane ze środków federalnych, aby ustalić, czy podobne korzyści przyniesie wdrożenie nowego protokołu badań przesiewowych w jedynym szpitalu należącym do sieci bezpieczeństwa publicznego w Nowym Meksyku, który obsługuje wielu nieubezpieczonych pacjentów. W tym nowym badaniu jedna grupa pacjentów zostanie losowo przydzielona do procesu KTFT, podczas gdy pozostali będą wchodzić w interakcje z „rówieśniczymi nawigatorami”, czyli osobami, które same przeszły przeszczep nerek i są zaznajomione z procesem.

„Służą jako doradcy lub mentorzy rówieśniczy” – powiedziała. „Rekrutowaliśmy byłych biorców przeszczepów, którzy przeszli przeszczep w UNM. Wszyscy oni przeszli instytucjonalne komisje rewizyjne. Musimy być częścią zespołu badawczego. Porównujemy nie tylko interwencję – które podejście jest najskuteczniejsze – ale także to, które podejście działa najlepiej w przypadku jakiego typu pacjentów”.

Myaskovsky i jej współpracownicy dzielą się protokołem wdrożenia podejścia KTFT w nadziei, że zostanie on przyjęty przez inne ośrodki przeszczepiania nerek. „Jako badacz mogę skupiać się na konkretnych zmiennych, ale myślę o tym, jak zmienić system opieki zdrowotnej, aby odpowiadał potrzebom naszych pacjentów”.

Źródła: