Symulatory dotykowe wirtualnej rzeczywistości zwiększają umiejętności i zmniejszają stres podczas szkolenia dentystycznego

Symulatory dotykowe wirtualnej rzeczywistości zwiększają umiejętności i zmniejszają stres podczas szkolenia dentystycznego

Zastosowanie symulatorów dotykowych w rzeczywistości wirtualnej może usprawnić nabywanie umiejętności i zmniejszyć stres u studentów stomatologii podczas przedklinicznego szkolenia endodontycznego. Tak wynika z nowego badania opublikowanego w czasopiśmie „Międzynarodowe czasopismo endodontyczne. Badanie przeprowadzono w ramach współpracy pomiędzy Uniwersytetem Wschodniej Finlandii, Uniwersytetem Nauk o Zdrowiu i Uniwersytetem Ondokuz Mayıs w Turcji oraz Uniwersytetem Grande Rio w Brazylii.

Celem badania była ocena wpływu symulatorów dotykowych rzeczywistości wirtualnej (VR) na nabywanie umiejętności i ograniczenie przedklinicznego szkolenia endodontycznego studentów stomatologii.

Podczas szkolenia przedklinicznego studenci stomatologii rozwijają sprawność manualną, zdolności psychomotoryczne i pewność siebie w praktyce klinicznej. Technologie VR i Haptic są coraz częściej stosowane obok tradycyjnych metod, umożliwiając między innymi większą liczbę powtórzeń i ustandaryzowane informacje zwrotne.

W niniejszym badaniu 40 ochotniczych studentów stomatologii uczestniczących w przedklinicznym szkoleniu z zakresu endodoncji zostało losowo podzielonych na dwie grupy. Jedna grupa ćwiczyła na symulatorach dotykowych VR przed ćwiczeniami na sztucznych zębach, druga grupa najpierw ćwiczyła na sztucznych zębach, a następnie na symulatorze VR. Wszyscy uczestniczyli w standardowych wykładach i pokazach dotyczących opracowywania ubytków dostępowych. Oceny przed i po szkoleniu obejmowały pomiary poziomu napięcia, ocenę zręczności manualnej i ankiety pewności siebie.

Studenci, którzy rozpoczęli szkolenie na symulatorach haptycznych VR, wykazali się istotnie wyższymi wynikami zręczności manualnej i samooceny wiedzy, a także niższym poziomem lęku podczas przedklinicznych sesji szkoleniowych w porównaniu z drugą grupą. Ponadto czuli się lepiej przygotowani i pewniejsi w opracowywaniu ubytków dostępowych i radzeniu sobie z kwestiami proceduralnymi.

Po ćwiczeniach na symulatorze poziom stresu uległ istotnej redukcji w obu grupach. Wskaźniki wydajności oparte na symulatorach były podobne w obu grupach.

Naukowcy zauważają, że potrzebne są dalsze badania w celu zbadania długoterminowych skutków i optymalnych strategii włączenia symulatorów VR do programów nauczania stomatologii.

Źródła: