Marker stanu zapalnego naczyń wieńcowych pomaga zidentyfikować ukryte ryzyko kardiologiczne u młodych dorosłych

Marker stanu zapalnego naczyń wieńcowych pomaga zidentyfikować ukryte ryzyko kardiologiczne u młodych dorosłych

Nowe badanie pokazuje, że pomiar stanu zapalnego naczyń wieńcowych za pomocą PCAT może wykryć chorobę serca we wczesnym stadium u młodych dorosłych, nawet jeśli standardowe badania wapnia nic nie wykazują. Ten przełom może zmienić sposób, w jaki identyfikujemy i leczymy ukryte ryzyko sercowo-naczyniowe.

W niedawno opublikowanym badaniu wAmerican Journal of Prudemitive CardiologyNaukowcy zbadali związek między niedoborem okołowieńcowej tkanki tłuszczowej (PCAT) a chorobą wieńcową (CAD) u młodych ludzi.

Choroby układu krążenia (CVD) są główną przyczyną zgonów na całym świecie, a ich zachorowalność rośnie wśród młodych dorosłych pomimo zmniejszenia śmiertelności z powodu chorób sercowo-naczyniowych. Wczesne wykrycie miażdżycy u młodych ludzi ma kluczowe znaczenie, ponieważ konwencjonalne modele ryzyka często nie doceniają ryzyka w tej populacji. Badania przesiewowe w kierunku wapnia w tętnicy kalonicznej (CAC) i angiografia tomografii komputerowej wieńcowej (CCTA) to solidne narzędzia umożliwiające wczesne wykrywanie choroby wieńcowej (CAD).

PCAT jest markerem stanu zapalnego naczyń wieńcowych i odgrywa kluczową rolę we wczesnej aterogenezie. Koreluje z obecnością i ciężkością CAD. Identyfikacja przedwczesnej miażdżycy za pomocą oceny CCTA lub CAC może prowadzić do wcześniejszego rozpoczęcia terapii profilaktycznej u osób, które nie kwalifikują się w inny sposób na podstawie tradycyjnej oceny ryzyka. Dlatego PCAT może służyć jako dodatkowy biomarker poprawiający stratyfikację ryzyka.

O badaniu

W niniejszym badaniu naukowcy zbadali interakcję między PCAT i CAD w młodej kohorcie. Z rejestru Montefiore CCTA zidentyfikowano dorosłych z objawami w wieku od 18 do 45 lat, którzy przeszli badanie CCTA z powodu podejrzenia CAD w okresie od czerwca 2016 r. do grudnia 2022 r. Dane kliniczne i demograficzne uzyskano z dokumentacji medycznej. Specjaliści zajmujący się obrazowaniem serca przejrzeli wszystkie obrazy CCTA. CAD zdefiniowano jako obecność widocznej płytki nazębnej na CCTA lub w systemie raportów i danych CAD (koło CAD) ≥1.

Obturacyjną CAD zdefiniowano jako zwężenie ≥50% w dowolnej tętnicy wieńcowej. Do oceny punktacji CAC wykorzystano metodę Agatstona. Ponadto wykorzystano półautomatyczne oprogramowanie do ilościowej analizy płytki nazębnej w segmentach o średnicy ≥ 2 mm. U osób z blaszką wieńcową określono ilościowo objętość nieprawidłowej płytki (NCP), płytki zwapnionej, płytki całkowitej i płytki o niskiej oscylacji; U pacjentów z CAD średnie całkowite obciążenie płytką nazębną wyniosło 40,56%, a średnia całkowita objętość płytki wyniosła 340,94 mm3.

PCAT zdefiniowano jako tkankę zawierającą od -190 jednostek Hounsfielda (HU) do -30 Hu w pojedynczej koncentrycznej warstwie. Obliczono średnią PCAT dla każdej tętnicy wieńcowej, a całkowity PCAT obliczono jako średnią dla trzech naczyń wieńcowych: lewej okalającej (LCX), prawej (RCA) i lewej przedniej zstępującej (LAD). Modele regresji logistycznej badały powiązanie między CAD i PCAT.

Do oceny związku pomiędzy ryzykiem PCAT a ryzykiem CAD wykorzystano analizę regresji sześciennej z ograniczeniami. Analiza krzywej charakterystyki działania odbiornika (ROC) pozwoliła ocenić zdolność dyskryminacyjną CAD przy użyciu dwóch modeli; Model pierwotny obejmował ustalone czynniki ryzyka sercowo-naczyniowego (nadciśnienie, BMI, palenie tytoniu, hiperlipidemia i cukrzyca) oraz drugi dodatkowo zintegrowany całkowity pCAT.

Wyniki

Do badania włączono 733 pacjentów, których mediana wieku wynosiła 37. Spośród nich 55% stanowiły kobiety, a kohorta obejmowała różne grupy etniczne (44% Latynosów, 23% rasy czarnej nielatynosów, 5,3% rasy białej nielatynosów, 3,4% Azjatów nielatynosów i 25,1% osób nieznanych/innych). Około 15% pacjentów miało cechy CAD w badaniu CCTA. U pacjentów z CAD częściej występowała cukrzyca, nadciśnienie, hiperlipidemia, CAD w rodzinie i niższy poziom cholesterolu lipoprotein o dużej gęstości (HDL-C). Ogółem 90,2% badanej populacji uzyskało wynik CAC równy 0; Spośród nich 34 miało dowody NCP.

Wśród pacjentów z CAD u 13% występowała choroba obturacyjna, u 87% choroba nieobturacyjna, a u 86,8% łagodne zwężenie. Całkowita wartość PCAT wyniosła -78,94 Hu, -77,3 Hu w LCX, -80,14 Hu w RCA i -80,17 Hu w LAD. Mężczyźni mieli wyższy LCX PCAT niż kobiety. Pacjenci z CAD mieli wyższe całkowite pCAT, LCX-PCAT i RCA-PCAT niż osoby bez CAD. Odwrotnie, LAD PCAT nie różnił się istotnie pomiędzy pacjentami bez CAD i pacjentami z CAD.

PCAT był liniowo powiązany z miażdżycą, co potwierdziła analiza ograniczonej regresji sklejanej sześciennej, przy czym silniejszy związek zaobserwowano wraz ze wzrostem wartości PCAT. Wartości PCAT powyżej określonych wartości odcięcia (dla każdej tętnicy wieńcowej przy użyciu wskaźnika Youdena i określane w badaniu w celach analitycznych jako „wysoki PCAT”) zostały niezależnie powiązane z CAD, po uwzględnieniu płci, wieku, wskaźnika masy ciała (BMI), nadciśnienia, palenia tytoniu, hiperlipidemii i historii CAD w rodzinie. U pacjentów z wynikiem CAC wynoszącym 0, pacjenci z CAD mieli znacząco zwiększone LCX-PCAT w porównaniu z pacjentami bez CAD.

Ponadto stwierdzono związek między LCX PCAT a obecnością miażdżycy, po uwzględnieniu hiperlipidemii, wywiadu rodzinnego i płci. W analizie krzywej ROC model pierwotny z tradycyjnymi czynnikami ryzyka uzyskał umiarkowaną zdolność dyskryminacyjną w kierunku miażdżycy tętnic wieńcowych. Włączenie całego PCAT do modelu, a dyskusja w artykule podkreśliła specyficzny wkład LCX PCAT, znacznie poprawiła zdolność predykcyjną.

Należy zauważyć, że autorzy przyznali się do kilku ograniczeń, w tym retrospektywnego charakteru badania, blokady wyboru, ponieważ obejmowało wyłącznie pacjentów z objawami, braku danych dotyczących wyników długoterminowych oraz potrzeby dalszej standaryzacji technik pomiaru PCAT.

Wnioski

Ogólnie rzecz biorąc, wartość PCAT była zwiększona u młodych, objawowych pacjentów z CAD i była powiązana z obecnością CAD. PCAT został również niezależnie powiązany z występowaniem CAC u pacjentów z wynikiem CAC wynoszącym 0. Ogólnie rzecz biorąc, wyniki podkreślają wartość predykcyjną PCAT w młodej populacji, sugerując jego rolę jako nowego, nieinwazyjnego markera do wykrywania CAD. Włączenie PCAT do praktyki klinicznej mogłoby poprawić stratyfikację ryzyka i zidentyfikować tych, którzy mogą odnieść korzyść z wczesnej interwencji.

Źródła: