Aspiryna zmniejsza ryzyko cukrzycy podczas Covid-19, ale nie bez skutków ubocznych

Aspiryna zmniejsza ryzyko cukrzycy podczas Covid-19, ale nie bez skutków ubocznych

Nowe badania sugerują, że codzienne przyjmowanie aspiryny może zmniejszyć ryzyko cukrzycy, szczególnie podczas pandemii Covid-19, poprzez zmniejszenie stanu zapalnego, ale nie bez kompromisów.

W badaniu opublikowanym niedawno w czasopiśmieNPJ – Zdrowie i choroba metabolicznaGrupa badaczy zbadała, czy codzienne przyjmowanie aspiryny w małych dawkach zmniejsza ryzyko wystąpienia nowej cukrzycy typu 2 (T2D) związanej z chorobą koronawirusową 2019 (COVID-19).

tło

T2D dotyka ponad 500 milionów ludzi na całym świecie, a częstość występowania tej choroby gwałtownie wzrosła podczas pandemii Covid-19. Do wzrostu liczby przypadków mogło przyczynić się kilka czynników, w tym stres, złe nawyki żywieniowe, ograniczona aktywność fizyczna i ograniczony dostęp do opieki zdrowotnej.

Badania eksperymentalne sugerują, że stan zapalny odgrywa kluczową rolę w zakłócaniu działania insuliny, co prowadzi do zainteresowania zapobiegawczymi terapiami przeciwzapalnymi. Aspiryna ma działanie przeciwzapalne, które może pomóc regulować poziom cukru we krwi, a także przynosi korzyści sercowo-naczyniowe. Jednak większość dotychczasowych wyników pochodzi z kontrolowanych badań z udziałem osób starszych i potrzebne są dalsze badania, aby zrozumieć, w jaki sposób aspiryna wpływa na T2D w życiu codziennym.

O badaniu

Podwójne szlaki przeciwzapalne aspiryny. Niska dawka aspiryny blokuje wytwarzanie prostacykliny i wyzwala uwalnianie antyadhezyjnego tlenku azotu, natomiast wysokie dawki hamują kaskadę NF-κB – oba mechanizmy potencjalnie zakłócają rozwój cukrzycy.

Niniejsze podłużne badanie kohortowe przeprowadzono z wykorzystaniem elektronicznej dokumentacji zdrowotnej ze Spółdzielni Lekarzy Rodzinnych (COMGE) – sieci opieki zdrowotnej włoskiego Ministerstwa Zdrowia w Neapolu. Baza danych ComeGen zawiera informacje kliniczne dotyczące ponad 200 000 dorosłych. Badacze zbierali dane od 1 stycznia 2018 r. do 31 grudnia 2022 r. wśród dorosłych w wieku 18 lat i starszych. Do udziału w badaniu kwalifikowali się dorośli, którzy nie mieli wcześniej zdiagnozowanej cukrzycy typu 2, przewlekłej choroby nerek lub zdarzeń sercowo-naczyniowych, ani nie stosowali aspiryny przed 2018 rokiem.

Głównym narażeniem było rozpoczęcie codziennego leczenia małymi dawkami aspiryny (100 mg), a głównym rezultatem było nowe rozpoznanie T2D potwierdzone kodami diagnostycznymi i receptami. Naukowcy potwierdzili zakażenie CoVID-19 za pomocą danych z testów łańcuchowej reakcji polimerazy odwrotnej transkrypcji (RT-PCR) z oficjalnego rejestru regionu Kampania.

Aby zapewnić dokładne porównania między użytkownikami aspiryny i osobami niestosującymi aspiryny, badacze dopasowywali uczestników na podstawie takich czynników, jak wiek, płeć, wskaźnik masy ciała (BMI), stan przedcukrzycowy oraz stosowanie leków obniżających ciśnienie krwi lub obniżających poziom lipidów. Wykorzystali regresję Coxa do śledzenia czasu do pojawienia się nowych przypadków cukrzycy i wykreślili ogólne trendy ryzyka za pomocą krzywych Kaplana-Meiera. Przypadki krwawień monitorowano przez cały czas trwania badania i klasyfikowano je jako poważne, pośrednie i mniejsze.

Projekt badania umożliwił także niezawodne wykrywanie niewielkich krwawień do wątroby, które często są pomijane w badaniach klinicznych, a które mogą mieć znaczący wpływ na pacjentów. Wszystkie wyniki uznawano za istotne statystycznie, jeśli wartości P były mniejsze niż 0,05, a analizę przeprowadzono przy użyciu oprogramowania R (wersja 4.4.0).

Wyniki badań

W kohorcie dominowali starsi uczestnicy o podwyższonym ryzyku. Przed meczem średnia wieku osób zażywających aspirynę wynosiła 76 lat, 40% osób miało stan przedcukrzycowy, a 74% stosowało statyny, co podkreśla populację już borykającą się z wyzwaniami metabolicznymi.

Spośród 247 975 kwalifikujących się osób w bazie danych ComeGen 35 525 spełniło kryteria włączenia. Po zastosowaniu dopasowania wyniku skłonności 1:1 porównano 4139 osób otrzymujących aspirynę w małych dawkach z równą liczbą dopasowanych osób niestosujących leku. Dopasowane grupy były podobne pod względem wieku, płci, BMI i wyjściowych chorób współistniejących, co zapewniało wiarygodne porównania.

W okresie obserwacji zgłoszono 999 nowych przypadków T2D. Wśród osób zażywających aspirynę współczynnik zapadalności wyniósł 15,9 na 1000 osobolat, podczas gdy w grupie kontrolnej 32 na 1000 osobolat. Analiza regresji Coxa wykazała, że ​​terapia aspiryną wiązała się z 52% redukcją ryzyka T2D (współczynnik ryzyka [HR] = 0,48; 95% przedział ufności [CI]: 0,42–0,45; p < 0,001). Krzywe Kaplana-Meiera potwierdziły, że rozbieżność w ryzyku T2D stała się znacząca po drugim roku stosowania aspiryny i nadal rosła w miarę upływu czasu.

Kiedy dane podzielono na pandemię przed pandemią i pandemię Covid-19, efekt ochronny pozostał silny. Przed Covid-19 ryzyko zachorowania na T2D u osób stosujących aspirynę było o 29% zmniejszone (HR = 0,71; 95% CI: 0,56–0,89). W okresie Covid-199 redukcja ryzyka wzrosła do 62% (HR = 0,38; 95% CI: 0,32–0,35). Analiza Kaplana-Meiera ujawniła wcześniejsze i wyraźniejsze rozdzielenie krzywych ryzyka podczas pandemii, co sugeruje, że właściwości przeciwzapalne aspiryny zyskały większe znaczenie w obliczu aktywacji immunologicznej związanej z CoVID-19.

Analiza bezpieczeństwa objęła 8278 uczestników, podzielonych w równych częściach na osoby zażywające i niestosujące aspirynę. Poważne krwawienia wystąpiły u 0,3% osób zażywających aspirynę w porównaniu z 0,1% w grupie kontrolnej. Umiarkowane częstość krwawień wyniosła 8,3 w porównaniu z 4,2 zdarzeniami na 1000 osobolat, a drobne krwawienia, w tym krwiomocz, występowały nieco częściej w grupie przyjmującej aspirynę (6,7 w porównaniu z 4,9 na 1000 osobolat). Chociaż aspiryna zwiększała ryzyko krwawienia, częstość występowania była zgodna z wynikami poprzednich badań, a większość zdarzeń nie zagrażała życiu.

Wyniki te sugerują, że aspiryna w małych dawkach znacząco zmniejsza ryzyko cukrzycy typu New 2, szczególnie podczas pandemii Covid-19. Efekt ten podkreśla zapalne podłoże patogenezy cukrzycy w kontekście infekcji wirusowej i wspiera dalsze badania nad ukierunkowanymi strategiami przeciwzapalnymi w populacjach wysokiego ryzyka.

Wnioski

Kontrowersje dotyczące receptora trzustkowego Ace2. W artykule określono, czy SARS-COV-2 bezpośrednio infekuje komórki ludzkie wytwarzające insulinę, co sugeruje, że stan zapalny może napędzać cukrzycę niezależnie od inwazji wirusa.

Podsumowując, to przeprowadzone w świecie rzeczywistym badanie kohortowe z wykorzystaniem danych Comgen pokazuje, że codzienna aspiryna w małych dawkach znacząco zmniejsza częstość występowania cukrzycy typu 2 (T2D), szczególnie podczas pandemii Covid-19. Wyniki wzmacniają hipotezę, że stan zapalny jest kluczową przyczyną zaburzeń metabolicznych związanych z CoVID-19 i pokazują potencjał aspiryny w zmniejszaniu tego ryzyka. Jednakże związany z tym wzrost częstości występowania krwawień wymaga ostrożności i indywidualnej oceny ryzyka i korzyści.

Chociaż badanie jest solidne, autorzy zdają sobie sprawę z ograniczeń, w tym braku danych na temat markerów stanu zapalnego, zmian stylu życia i statusu szczepienia CoVID-19. Odkrycia te nie powinny prowadzić do powszechnego stosowania aspiryny w profilaktyce cukrzycy, ale raczej sugerować obiecujące kierunki terapeutyczne.

Źródła: