Faktyczne zakłócenie

Faktyczne zakłócenie

przegląd

Zaburzenie pozorowane to poważne zaburzenie psychiczne, w którym ktoś oszukuje innych, udając osobę chorą, celowo chorując lub wyrządzając sobie krzywdę. Zaburzenie pozorowane może również wystąpić, gdy członkowie rodziny lub opiekunowie fałszywie przedstawiają inne osoby, na przykład dzieci, jako chore, ranne lub upośledzone.

Objawy zaburzeń pozorowanych mogą wahać się od łagodnych (nieznaczne nasilenie objawów) do ciężkich (dawniej nazywanych zespołem Munchausena). Osoba może wymyślić objawy lub nawet manipulować wynikami badań lekarskich, aby przekonać innych, że konieczne jest leczenie, np.: B. konieczna jest operacja wysokiego ryzyka.

Zaburzenie stanu faktycznego to nie to samo, co wymyślanie problemów medycznych do celów praktycznych, takich jak: B. wyjście z pracy lub wygranie procesu sądowego. Chociaż osoby cierpiące na zaburzenia pozorowane wiedzą, że powodują objawy lub chorobę, mogą nie rozumieć powodów swojego zachowania lub nie zdawać sobie sprawy, że mają problem.

Zaburzenia pozorowane są trudne do rozpoznania i leczenia. Jednakże pomoc medyczna i psychiatryczna jest kluczowa, aby zapobiec poważnym obrażeniom, a nawet śmierci spowodowanej samookaleczeniem typowym dla tego zaburzenia.

Objawy

Objawy faktycznego zaburzenia obejmują naśladowanie lub powodowanie choroby lub urazu, bądź też wyolbrzymianie objawów lub upośledzenia w celu oszukania innych. Osoby cierpiące na to zaburzenie dokładają wszelkich starań, aby ukryć swoje oszustwa, dlatego rozpoznanie, że ich objawy są w rzeczywistości częścią poważnego zaburzenia psychicznego, może być trudne. W dalszym ciągu oszukują, nawet nie otrzymując żadnych widocznych korzyści ani nagród lub gdy mają do czynienia z obiektywnymi dowodami, które nie potwierdzają ich twierdzeń.

Oznaki i objawy zaburzenia pozorowanego mogą obejmować:

Inteligentne i przekonujące zagadnienia medyczne lub psychologiczne

• Umfangreiches Wissen über medizinische Begriffe und Krankheiten
• Vage oder widersprüchliche Symptome
• Bedingungen, die sich ohne ersichtlichen Grund verschlechtern
• Zustände, die nicht wie erwartet auf Standardtherapien ansprechen
• Sich von vielen verschiedenen Ärzten oder Krankenhäusern behandeln lassen, wozu auch die Verwendung eines falschen Namens gehören kann
• Abneigung, Ärzten zu erlauben, mit Familie oder Freunden oder anderen medizinischen Fachkräften zu sprechen
• Häufige Krankenhausaufenthalte
• Bereitschaft zu häufigen Tests oder riskanten Operationen
• Viele OP-Narben oder Hinweise auf zahlreiche Eingriffe
• Wenig Besuch im Krankenhaus
• Streit mit Ärzten und Personal

Zaburzenie faktyczne narzucone innemu

Fałszywe zaburzenie narzucone innej osobie (dawniej zwane zespołem Munchausena przez pełnomocnika) ma miejsce, gdy ktoś fałszywie twierdzi, że inna osoba wykazuje fizyczne lub psychiczne objawy choroby lub powoduje obrażenia lub chorobę innej osoby z zamiarem oszukania innych.

Osoby cierpiące na to zaburzenie przedstawiają inną osobę jako chorą, ranną lub dysfunkcyjną i twierdzą, że konieczna jest pomoc lekarska. Zwykle wiąże się to z krzywdzeniem dziecka przez rodzica. Ta forma przemocy może narazić dziecko na poważne ryzyko obrażeń lub niepotrzebnej opieki medycznej.

Jak osoby cierpiące na zaburzenia pozorowane udają chorobę

Ponieważ osoby cierpiące na choroby pozorowane stają się ekspertami w udawaniu objawów i chorób lub zadawaniu sobie prawdziwych obrażeń, pracownikom służby zdrowia i bliskim może być trudno ustalić, czy choroby są prawdziwe, czy nie.

Osoby cierpiące na zaburzenia pozorowane wymyślają objawy lub powodują choroby na różne sposoby, na przykład:

• Übertreibung bestehender Symptome. Selbst wenn ein tatsächlicher medizinischer oder psychischer Zustand vorliegt, können sie die Symptome übertreiben, um kränker oder beeinträchtigter zu erscheinen, als es der Fall ist.
• Geschichten erfinden. Sie können Angehörigen, Angehörigen der Gesundheitsberufe oder Selbsthilfegruppen eine falsche Krankengeschichte geben, indem sie beispielsweise behaupten, Krebs oder AIDS gehabt zu haben. Oder sie können Krankenakten fälschen, um auf eine Krankheit hinzuweisen.
• Vorgetäuschte Symptome. Sie können Symptome wie Bauchschmerzen, Krampfanfälle oder Ohnmacht vortäuschen.
• Selbstverletzung verursachen. Sie können sich zum Beispiel krank machen, indem sie sich Bakterien, Milch, Benzin oder Kot injizieren. Sie können sich verletzen, schneiden oder verbrennen. Sie können Medikamente wie Blutverdünner oder Medikamente gegen Diabetes einnehmen, um Krankheiten vorzutäuschen. Sie können auch die Wundheilung beeinträchtigen, wie z. B. das Wiedereröffnen oder Infizieren von Schnitten.
• Manipulation. Sie können medizinische Instrumente manipulieren, um die Ergebnisse zu verfälschen, wie z. B. das Aufheizen von Thermometern. Oder sie können Labortests manipulieren, indem sie beispielsweise ihre Urinproben mit Blut oder anderen Substanzen kontaminieren.

Kiedy iść do lekarza?

Osoby cierpiące na zaburzenia sztuczne mogą być świadome ryzyka obrażeń, a nawet śmierci w wyniku samookaleczenia lub leczenia, którego szukają, ale nie mogą kontrolować swojego zachowania i jest mało prawdopodobne, że będą szukać pomocy. Nawet w konfrontacji z obiektywnymi dowodami, takimi jak nagranie wideo, wskazujące, że są przyczyną choroby, często temu zaprzeczają i odmawiają pomocy psychiatrycznej.

Jeśli uważasz, że bliska Ci osoba wyolbrzymia problemy zdrowotne lub udaje, że ma problemy zdrowotne, pomocna może okazać się delikatna rozmowa na temat Twoich obaw. Staraj się unikać złości, osądu i konfrontacji. Staraj się także wzmacniać i zachęcać do zdrowszych, bardziej produktywnych działań, zamiast skupiać się na dysfunkcyjnych przekonaniach i zachowaniach. Zaoferuj wsparcie i opiekę oraz, jeśli to możliwe, pomóż w znalezieniu leczenia.

Jeśli bliska Ci osoba skrzywdzi się lub podejmie próbę samobójczą, zadzwoń pod numer 911 lub natychmiast zabierz ją na pogotowie, jeśli jest to bezpieczne.

Powoduje

Przyczyna sztucznego zaburzenia jest nieznana. Jednakże zaburzenie może być spowodowane kombinacją czynników psychologicznych i stresujących doświadczeń życiowych.

Czynniki ryzyka

Ryzyko wystąpienia zaburzeń pozorowanych może zwiększać kilka czynników, w tym:

• Kindheitstrauma, wie emotionaler, körperlicher oder sexueller Missbrauch
• Eine schwere Krankheit in der Kindheit
• Verlust eines geliebten Menschen durch Tod, Krankheit oder Verlassenheit
• Vergangene Erfahrungen während einer Zeit der Krankheit und die damit verbundene Aufmerksamkeit
• Ein schlechtes Identitätsgefühl oder Selbstwertgefühl
• Persönlichkeitsstörung
• Depression
• Wunsch, mit Ärzten oder medizinischen Zentren verbunden zu sein
• Arbeite im Gesundheitsbereich

Zaburzenia pozorowane są uważane za rzadkie, ale nie wiadomo, ile osób cierpi na to zaburzenie. Niektórzy ludzie używają fałszywych nazwisk, aby uniknąć wykrycia, niektórzy odwiedzają wiele różnych szpitali i lekarzy, a niektórzy nigdy nie zostają zidentyfikowani – wszystko to utrudnia uzyskanie wiarygodnych szacunków.

Komplikacje

Osoby cierpiące na zaburzenia pozorowane są skłonne ryzykować życie, aby zostać uznanymi za chore. Często cierpią także na inne zaburzenia psychiczne. W rezultacie stają przed wieloma możliwymi komplikacjami, w tym:

• Verletzung oder Tod durch selbstverschuldete Erkrankungen
• Schwere Gesundheitsprobleme durch Infektionen oder unnötige Operationen oder andere Eingriffe
• Verlust von Organen oder Gliedmaßen durch unnötige Operationen
• Missbrauch von Alkohol oder anderen Substanzen
• Erhebliche Probleme im täglichen Leben, in Beziehungen und bei der Arbeit
• Missbrauch, wenn das Verhalten einem anderen zugefügt wird

zapobieganie

Ponieważ przyczyna pozornego zaburzenia nie jest znana, obecnie nie ma znanego sposobu, aby temu zapobiec. Wczesne wykrycie i leczenie pozorowanych zaburzeń może pomóc uniknąć niepotrzebnych i potencjalnie niebezpiecznych badań i leczenia.

Źródła:

1. Faktische Störung. In: Diagnostisches und Statistisches Handbuch Psychischer Störungen DSM-5. 5. Aufl. Arlington, Virginia: American Psychiatric Association; 2013. http://www.psychiatryonline.org. Abgerufen am 31. Januar 2017.
2. Faktische Störung, die dem Selbst auferlegt wird. Merck Manual Professional-Version. http://www.merckmanuals.com/professional/psychiatric-disorders/somatic-symptom-and-related-disorders/factitious-disorder-imposed-on-self. Abgerufen am 31. Januar 2017.
3. Yates GP, et al. Faktische Störung: Eine systematische Überprüfung von 455 Fällen in der Fachliteratur. Allgemeine Krankenhauspsychiatrie. 2016;41:20.
4. Irwin MR, et al. Faktische Störung, die dem Selbst auferlegt wird (Münchhausen-Syndrom). http://www.uptodate.com/home. Zugegriffen am 31. Januar 2107.
5. Ferri FF. Faktische Störung (einschließlich Münchhausen-Syndrom). In: Ferri’s Clinical Advisor 2017. Philadelphia, Pa.: Elsevier; 2017. http://www.clinicalkey.com. Abgerufen am 31. Januar 2017.
6. Marx JA, et al., Hrsg. Faktische Störungen und Simulation. In: Rosens Notfallmedizin: Konzepte und klinische Praxis. 8. Aufl. Philadelphia, Pennsylvania: Saunders Elsevier; 2014. http://www.clinicalkey.com. Abgerufen am 31. Januar 2017.
7. Kahn A, et al. Faktische Störung bei Morbus Crohn: Wiederkehrende Panzytopenie, verursacht durch heimliche Einnahme von 6-Mercaptopurin. Fallberichte in der Gastroenterologie. 2015;9:137.
8. Jones TW, et al. Faktische Störung-durch-Stellvertreter, die fötale Wachstumsbeschränkung simuliert. Geburtshilfe und Gynäkologie. 2015;125:732.
9. Burton MC, et al. Münchhausen-Syndrom durch erwachsenen Proxy: Eine Überprüfung der Literatur. Zeitschrift für Krankenhausmedizin. 2015;10:32.
10. Sawchuk CN (Expertenmeinung). Mayo Clinic, Rochester, Minnesota, 28. Februar 2017.