Chlorowodorek zawegepantu (monografia)

Chlorowodorek zawegepantu (monografia)

Chlorowodorek zawegepantu (monografia)

wstęp

leki przeciwmigrenowe; drobnocząsteczkowy antagonista receptora peptydu związanego z genem kalcytoniny (CGRP) (Gepant).

Zastosowania chlorowodorku Zavegepant

Ostre leczenie migreny

Do doraźnego leczenia migreny z aurą lub bez niej u dorosłych.

Nie nadaje się do leczenia zapobiegawczego migreny.

Wytyczne American Headache Society ogólnie zalecają doustnych antagonistów peptydu związanego z genem kalcytoniny (CGRP) (gepanty) jako leki drugiego rzutu w leczeniu doraźnej migreny u pacjentów z niewystarczającą odpowiedzią na tryptany lub przeciwwskazaniami do ich stosowania.

Dawkowanie i podawanie chlorowodorku zavegepantu

Ogólnie

Monitorowanie pacjenta

• Podczas leczenia należy monitorować objawy nadwrażliwości. W przypadku wystąpienia reakcji nadwrażliwości należy przerwać stosowanie zavegepantu i rozpocząć odpowiednie leczenie.

Administracja

Podawać donosowo. Nie należy testować sprayu, wypuszczania krwi ani naciskania tłoka przed użyciem.

dawkowanie

Dorosły

Doraźne leczenie migreny z aurą lub bez

Donosowo

W razie potrzeby 10 mg (1 rozpylenie) w pojedynczej dawce. Maksymalna dawka na 24 godziny wynosi 10 mg (1 dawka). Nie ustalono bezpieczeństwa leczenia > 8 migreny w okresie 30 dni.

Specjalne populacje

Dysfunkcja wątroby

Łagodne (klasa A w skali Child-Pugh) lub umiarkowane (klasa B w skali Child-Pugh) zaburzenia czynności wątroby: Nie jest konieczne dostosowanie dawki.

Ciężkie zaburzenia czynności wątroby (klasa C w skali Child-Pugh): nie badano; Unikaj używania.

Dysfunkcja nerek

Clcr ≥30 ml/min: Nie jest wymagana modyfikacja dawki.

Clcr <30 ml/minutę: Unikać stosowania.

Pacjenci geriatryczni

Brak konkretnych zaleceń dotyczących dawkowania.

Środki ostrożności dotyczące chlorowodorku Zavegepantu

Przeciwwskazania

• Nadwrażliwość na zavegepant lub którykolwiek składnik preparatu.

Ostrzeżenia/środki ostrożności

Reakcje nadwrażliwości

Zgłaszano reakcje nadwrażliwości, w tym obrzęk twarzy i pokrzywkę.

W przypadku wystąpienia reakcji nadwrażliwości należy przerwać stosowanie leku i rozpocząć odpowiednie leczenie.

Konkretne populacje

ciąża

Brak wystarczających danych dotyczących ryzyka rozwojowego związanego ze stosowaniem leku u kobiet w ciąży. Nie zaobserwowano żadnych niekorzystnych skutków rozwojowych, gdy ciężarnym zwierzętom podawano dawki związane z większą ekspozycją w osoczu niż dawki stosowane klinicznie.

laktacja

Nie wiadomo, czy przenika do mleka matki. Nie jest znany wpływ leku na niemowlę karmione piersią i produkcję mleka. Należy wziąć pod uwagę korzyści rozwojowe i zdrowotne wynikające z karmienia piersią, kliniczne zapotrzebowanie matki na zawegepant oraz potencjalny niekorzystny wpływ leku lub choroby podstawowej na karmione piersią niemowlę.

Zastosowanie pediatryczne

Bezpieczeństwo i skuteczność nie zostały udowodnione.

Zastosowanie geriatryczne

Nie ma wystarczającego doświadczenia u pacjentów w wieku ≥ 65 lat, aby określić, czy reakcja tych pacjentów jest inna niż młodsi dorośli. Nie zaobserwowano istotnych klinicznie różnic farmakokinetycznych pomiędzy pacjentami w wieku ≥ 65 lat i młodszymi pacjentami.

Dysfunkcja wątroby

U pacjentów z umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby (klasa B w skali Child-Pugh) maksymalne stężenie w surowicy i ekspozycja były zwiększone; Nie oczekuje się, że będą miały znaczenie kliniczne. Nie badano u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby (klasa C w skali Child-Pugh).

Dysfunkcja nerek

Droga nerkowa odgrywa niewielką rolę w klirensie zawegepantu; Nie oczekuje się klinicznie istotnego wpływu na farmakokinetykę u pacjentów z Crcl ≥ 30 ml/min. Możliwa zwiększona ekspozycja u pacjentów z Crcl15-29 ml/min. Nie badano u pacjentów z Crcl < 15 ml/min.

Częste skutki uboczne

Najczęstsze działania niepożądane (≥2%): zaburzenia smaku, nudności, dyskomfort w nosie, wymioty.

Interakcje z innymi lekami

Metabolizowany głównie przez CYP3A4 i w mniejszym stopniu przez CYP2D6; Badania in vitro sugerują, że zawegepant jest substratem tych izoenzymów. Nie hamuje CYP1A2, 2C9, 2C19, 2B6, 2D6, 2C8 ani 3A4; nie indukuje CYP1A2, 2B6 ani 3A4.

Brak substratu dla białka oporności raka piersi (BCRP), polipeptydu transportującego aniony organiczne (OATP) 1B1, transportera anionów organicznych (OAT) 1 i OAT3, transportera kationów organicznych (OCT) 2, pompy eksportującej sole żółciowe (BSEP), białka oporności wielolekowej (MRP) 2 i MRP4. Nie hamuje glikoproteiny P (P-gp), BCRP, OAT1, OAT3, OATP1B1 ani OATP1B3.

Substrat OATP1B3 i polipeptydu kotransportującego taurocholan sodu (NTCP). Również substrat P-gp, Multidrug and Toxic Compound Extrusion (MATE) 1 i MATE2-K; Jednakże nie oczekuje się, że jednoczesne podawanie będzie miało klinicznie istotne skutki. inhibitor OCT2, MATE1 i MATE2-K; Nie oczekuje się, że potencjał hamujący będzie miał znaczenie kliniczne.

Leki, które wpływają lub na które wpływają systemy transportowe

Inhibitory OATP1B3 lub NTCP: Jednoczesne stosowanie może powodować znacznie zwiększone narażenie ogólnoustrojowe na zawegepant. Unikaj jednoczesnego stosowania z inhibitorami OATP1B3 lub NTCP.

Induktory OATP1B3 lub NTCP: nie badano jednoczesnego stosowania; Może to jednak skutkować zmniejszoną ekspozycją ogólnoustrojową na zawegepant. Unikać jednoczesnego stosowania z induktorami OATP1B3 lub NTCP.

Konkretne leki

Farmakokinetyka chlorowodorku zawegepantu

wchłanianie

Biodostępność

Wykazuje nieco mniejszą farmakokinetykę niż proporcjonalna do dawki przy dawkach do czterokrotności dawki zalecanej.

Maksymalne stężenie w osoczu osiągane jest po około 30 minutach po podaniu pojedynczej dawki.

Biodostępność: ~5%.

Specjalne populacje

Umiarkowane zaburzenia czynności wątroby (klasa B w skali Child-Pugh): maksymalne stężenie w surowicy zwiększone o 16%; Ekspozycja wzrosła 1,9-krotnie. Nie oczekuje się, aby zmiany te były istotne klinicznie.

Ciężkie zaburzenia czynności wątroby (klasa C w skali Child-Pugh): Nie badano.

Łagodne lub umiarkowane zaburzenia czynności nerek (Clcr ≥30 ml/minutę): Nie ma istotnego wpływu na farmakokinetykę.

Ciężkie zaburzenia czynności nerek (Clcr15-29 ml/min): Nagromadzenie substancji rozpuszczonej w mocznicy może zwiększać ekspozycję na zawegepant poprzez hamowanie transporterów polipeptydowych transportujących aniony organiczne.

Schyłkowa niewydolność nerek (Clcr <15 ml/min): Nie badano.

Wiek, płeć, rasa, pochodzenie etniczne ani masa ciała nie wpływają znacząco na farmakokinetykę.

dystrybucja

zakres

Nie wiadomo, czy przenika do mleka matki.

Wiązanie z białkami osocza

~90%.

Eliminacja

metabolizm

Eliminowany głównie poprzez metabolizm, głównie przez CYP3A4 i w mniejszym stopniu przez CYP2D6. Związek macierzysty jest najobficiej krążącym składnikiem ludzkiego osocza; Nie wykryto żadnych głównych metabolitów.

Trasa eliminacji

Wydalany głównie z żółcią/kałem; Droga nerkowa jest drugorzędną drogą eliminacji. Po podaniu pojedynczej dawki doustnej lek jest wydalany w postaci niezmienionej z kałem (80%) i moczem (11%).

Okres półtrwania

6,55 godziny.

stabilność

składowanie

Donosowo

Rozwiązanie

20-25°C (dozwolone wahania w zakresie 15-30°C). Nie zamrażaj.

Działania

• Antagonista receptora drobnocząsteczkowego peptydu związanego z genem kalcytoniny (CGRP) (Gepant); wiąże się z receptorami CGRP z dużym powinowactwem, blokuje wiązanie CGRP z receptorem i zapobiega późniejszej aktywacji receptora.

• CGRP jest silnym neuropeptydem rozszerzającym naczynia krwionośne i sygnalizującym ból, który powiązano z patofizjologią migreny. CGRP i jego receptory znajdują się w miejscach istotnych dla rozwoju migreny, takich jak neurony nerwu trójdzielnego, a także są szeroko rozpowszechnione w ośrodkowym i obwodowym układzie nerwowym, a także w tkankach innych niż neuronowe w całym organizmie.

• Zwiększone stężenia CGRP w surowicy obserwowane u pacjentów podczas ostrych napadów migreny; wracają one do normy po ustąpieniu migreny. Dożylny wlew CGRP wywołuje migrenę u pacjentów z migreną w wywiadzie.

• W przeciwieństwie do agonistów receptora 5-HT1 (tryptanów) i alkaloidów sporyszu, zavegepant nie powoduje zwężenia naczyń. Nie wydaje się również, aby występowało wydłużenie odstępu QT przy dawkach do czterokrotności maksymalnej zalecanej dawki dobowej.

Rady dla pacjentów

• Należy zalecić pacjentom zapoznanie się z etykietą dla pacjenta zatwierdzoną przez FDA (Informacje dla pacjenta i instrukcja użycia).

• Należy poinformować pacjentów o oznakach i objawach reakcji nadwrażliwości po podaniu zawegepantu. Należy zalecić pacjentom, aby w przypadku wystąpienia jakichkolwiek oznak lub objawów reakcji nadwrażliwości natychmiast skontaktowali się ze swoim lekarzem.

• Poinstruuj pacjenta, aby poinformował swojego lekarza o wszelkich istniejących lub planowanych jednocześnie terapiach, w tym o lekach na receptę i bez recepty, suplementach diety lub ziołowych, a także o wszelkich chorobach współistniejących. Należy poinformować pacjentów, że jeśli konieczne jest zastosowanie donosowego leku obkurczającego błonę śluzową nosa, należy go podać co najmniej 1 godzinę po podaniu zavegepantu.

• Należy doradzić kobietom, aby informowały lekarza, jeśli są w ciąży, planują zajście w ciążę lub planują karmić piersią.

• Poinformować pacjentów o innych ważnych informacjach dotyczących środków ostrożności.

Więcej informacji

Amerykańskie Towarzystwo Farmaceutów Health-System, Inc. zaświadcza, że ​​informacje zawarte w załączonej monografii zostały sformułowane z należytą starannością i zgodnie ze standardami zawodowymi w tej dziedzinie. Przestrzega się czytelników, że decyzje dotyczące używania narkotyków są złożonymi decyzjami medycznymi, które wymagają niezależnej, świadomej decyzji odpowiedniego pracownika służby zdrowia, a informacje zawarte w monografii służą wyłącznie celom informacyjnym. W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji należy zapoznać się z etykietą producenta. Amerykańskie Towarzystwo Farmaceutów Systemu Zdrowia, Inc. nie popiera ani nie zaleca stosowania żadnego leku. Informacje zawarte w monografii nie zastępują opieki medycznej.

Przygotowania

Substancje pomocnicze w dostępnych na rynku preparatach leków mogą u niektórych osób mieć klinicznie istotne skutki; Szczegóły można znaleźć na etykiecie odpowiedniego produktu.

Informacje na temat niedoborów jednego lub większej liczby tych leków można znaleźć w Centrum zasobów na temat niedoborów leków ASHP.

Chlorowodorek zawegepantu

AHFS DI Essentials™. © Prawa autorskie 2024, Wybrane zmiany 10 marca 2024 r. Amerykańskie Towarzystwo Farmaceutów Health-System, Inc., 4500 East-West Highway, Suite 900, Bethesda, Maryland 20814.

Załaduj ponownie stronę z dołączonymi referencjami