Wpływ diety na bakterie jelitowe dostarcza nowych wskazówek w leczeniu choroby Parkinsona

Wpływ diety na bakterie jelitowe dostarcza nowych wskazówek w leczeniu choroby Parkinsona

AktualnyNpj choroba ParkinsonaW badaniu analizowano związek między dietą a składem mikrobiomu jelitowego, aby zidentyfikować szlaki funkcjonalne, które wpływają na pacjentów z chorobą Parkinsona (PD).

Ryzyko diety i choroby Parkinsona

PD jest jedną z najczęstszych chorób neurodegeneracyjnych związanych ze starzeniem się. Typowe objawy związane z chorobą Parkinsona obejmują postępujące upośledzenie motoryczne, a także objawy pozamotoryczne, takie jak dysfunkcja przewodu pokarmowego (GI), depresja, zaparcia i zaburzenia poznawcze. Specyficzne objawy pozamotoryczne mogą objawiać się w fazie prodromalnej na dziesięciolecia przed rozpoznaniem klinicznym.

Poprzednie badania wykazały, że dieta odgrywa kluczową rolę w występowaniu i postępie choroby Parkinsona. Na przykład osoby przestrzegające diety wysokiej jakości, mierzonej za pomocą wskaźnika Alternative Mediterranean Diet Score (aMED) i Alternative Healthy Eating Index (AHEI), mają mniejsze ryzyko choroby Parkinsona, podczas gdy niższe wartości wskaźnika zdrowego odżywiania (HEI) – 2015 powiązano z przewlekłymi zaparciami i hiposmią u pacjentów z chorobą Parkinsona.

Już wcześniej odkryto związek pomiędzy zaburzeniami funkcji poznawczych a niskim spożyciem błonnika. Ponadto wielu pacjentów, u których w stosunkowo młodym wieku zdiagnozowano chorobę Parkinsona, zgłasza większe spożycie cukru.

Zła dieta i starzenie się zmieniają skład mikrobiomu jelitowego, powodując zmniejszenie stężenia pożytecznych bakterii i wzrost szkodliwych bakterii. Niewystarczająca synteza niezbędnych składników odżywczych w mikrobiomie jelitowym i zwiększony poziom toksyn mogą prowadzić do neurodegeneracji i zapalenia układu nerwowego.

U pacjentów z PD zazwyczaj występuje niższy poziom przypuszczalnych bakterii wytwarzających krótkołańcuchowe kwasy tłuszczowe (SCFA), takich jak:KoprokokIButyricicicoccus,jak również wyższe wartościAkkermansia,bakterie zapalne. Co ważne, SCFA mają właściwości przeciwzapalne, które wpływają na jelitowy układ nerwowy, modulują stan zapalny w ośrodkowym układzie nerwowym i wspierają prawidłowy rozwój mikrogleju.

Jak dotąd niewiele badań sprawdzało rolę diety w rozwoju i postępie choroby Parkinsona. Dlatego potrzebne są dalsze badania w celu zbadania tego związku i ostatecznie wykorzystania tych odkryć do opracowania odpowiednich interwencji łagodzących objawy żołądkowo-jelitowe w chorobie Parkinsona.

O badaniu

W bieżącym badaniu zbadano związek między dietą a różnorodnością, składem, liczebnością i przewidywanym metagenomem drobnoustrojów jelitowych u pacjentów z chorobą Parkinsona. W tym celu przeprowadzono analizę przekrojową podgrupy pacjentów z chorobą Parkinsona z badania Parkinson's Environment and Gene (PEG), do którego zrekrutowano 832 pacjentów z chorobą Parkinsona w latach 2001–2007 (PEG1) i 2011–2017 (PEG2).

Do badania włączono pacjentów, u których w ciągu ostatnich trzech do pięciu lat zdiagnozowano chorobę Parkinsona, którzy mieszkali w Kalifornii przez co najmniej pięć lat i nie cierpieli na żadną inną chorobę neurologiczną ani chorobę śmiertelną. Próbki kału pobrano od pacjentów, którzy przeszli ponowną ekspozycję w latach 2017–2020 (PEG-Gut).

Łącznie 85 uczestników spełniło wszystkie kryteria kwalifikacyjne i zostało uwzględnionych w bieżącej analizie. Kohorta badana wypełniła Kwestionariusz Historii Diety II (DHQ II), aby ocenić dietę. Jakość diety mierzono za pomocą HEI-2015, uzyskując łączną punktację w zakresie od zera do 100 punktów.

Wyniki badań

W badaniu uczestniczyli głównie mężczyźni pochodzenia europejskiego, niepalący, z nadwagą i dobrze wykształceni. Co ciekawe, u większości pacjentów z chorobą Parkinsona zaparcia występowały w tercylu przy najniższym wyniku HEI.

Zgodnie z wcześniejszymi doniesieniami, obecne badanie potwierdziło korzyści płynące z wysokiej jakości diety w utrzymaniu zdrowych jelit u pacjentów z chorobą Parkinsona. Zdrowa dieta prowadzi do zmniejszenia liczby podejrzanych bakterii zapalnych, których u pacjentów z chorobą Parkinsona jest dużo w porównaniu do osób zdrowych.

Przestrzeganie wysokiej jakości diety o wysokim HEI zwiększyło liczebność bakterii wytwarzających SCFA, takich jak:Coprococcus1, Ruminococcaceae, Butyricoccus, grupa NK4A214,Hydrogenoanaerobacterium,Rombousia,NegativibacillusIRuminococcaceae UCG-003u pacjentów z ChP. Bakterie te syntetyzują maślan, który łagodzi stany zapalne, dostarczając w ten sposób energię komórkom nabłonka jelit i wzmacniając nabłonek jelit.

Osoby, które zgłosiły większe spożycie cukru dodanego, miały niższy poziomRomboutsia ButyricoccusIKoprococci 1. Zwiększone stężenie bakterii wytwarzających amyloid,Klebsiellarównież zaobserwowano.

Pacjenci z PD często mają podwyższony poziom cytokin prozapalnych w surowicy i okrężnicy, co jest spowodowane ogólnoustrojowym stanem zapalnym, który może ostatecznie aktywować mikroglej. Aktywacja mikrogleju jest nierozerwalnie związana z postępem choroby Parkinsona.

Mechanicznie, zdrowa dieta zmniejsza degradację tauryny, biosyntezę lipopolisacharydów, liczbę krążących lipopolisacharydów i ogólnoustrojowy stan zapalny w PD. Zdrowa dieta u pacjentów z PD zwiększa także liczbę rodzajów z rodziny Ruminococcaceae w jelitach, co wspomaga metabolizm tauryny i ogranicza jej degradację.

Wnioski

Obecne badanie wykazało, że zdrowa dieta może być niezwykle korzystna dla pacjentów z chorobą Parkinsona, ponieważ może zmniejszyć objawy motoryczne i niemotoryczne oraz opóźnić postęp choroby. Ponadto zdrowa dieta zwiększa stężenie przypuszczalnych bakterii wytwarzających maślan o działaniu przeciwzapalnym i zmniejsza liczbę przypuszczalnych bakterii prozapalnych u pacjentów z chorobą Parkinsona.

Dlatego wyniki badania podkreślają znaczenie przestrzegania wysokiej jakości diety od momentu wstępnego rozpoznania choroby Parkinsona, ponieważ może to pomóc w utrzymaniu zdrowego mikrobiomu i opóźnieniu postępu choroby. Należy jednak pamiętać, że w miarę postępu choroby utrzymanie zdrowej diety może być coraz trudniejsze.

Źródła: