Wziewny lek immunosupresyjny może poprawić rokowanie u pacjentów po przeszczepieniu płuc

Wziewny lek immunosupresyjny może poprawić rokowanie u pacjentów po przeszczepieniu płuc

Naukowcy z Uniwersytetu Maryland School of Medicine (UMSOM) odkryli, że biorcy przeszczepu płuc, u których wykazano wczesne oznaki odrzucenia narządu, mogą zwiększyć swoje szanse na przeżycie dzięki stosowaniu wziewnej postaci cyklosporyny, leku immunosupresyjnego. Jest to pierwsze randomizowane, kontrolowane badanie mające na celu wykazanie zwiększonego przeżycia i poprawy czynności płuc przy użyciu eksperymentalnej postaci cyklosporyny zwanej cyklosporyną liposomalną, którą można wdychać. Stosuje się go w połączeniu z eksperymentalnym nebulizatorem w celu dostarczenia leku do płuc.

W czasopiśmie badacze szczegółowo opisują wyniki małego, jednoośrodkowego badania klinicznego przeprowadzonego w Centrum Medycznym Uniwersytetu Maryland (UMMC).Otwarte badania ERJ.

Lek ten może stanowić ważną alternatywę, która może poprawić rokowanie u pacjentów po przeszczepieniu płuc. Chociaż przeszczep płuc obiecuje przedłużenie życia osób cierpiących na wyniszczającą chorobę płuc, przewlekłe odrzucanie przeszczepu skutkujące pogorszeniem funkcji może położyć kres tej nadziei. Pacjenci często chorują tak samo jak przed przeszczepem. Kiedy tak się dzieje, opcje często sprowadzają się do kolejnego przeszczepu płuc lub śmierci.

Aldo T. Iacono, lekarz medycyny, Hamish S. i Christine C. Osborne Wybitny profesor zaawansowanej opieki pulmonologicznej na UMSOM, dyrektor medyczny Programu Zdrowia Płuc na UMMC i główny autor badania

Cyklosporynę tradycyjnie podaje się doustnie w postaci tabletek w ramach standardowego leczenia po przeszczepie płuc. Jest to jeden z kilku leków zapobiegających odrzuceniu przeszczepu, które biorcy przeszczepów muszą przyjmować do końca życia, aby zapobiec przewlekłemu odrzuceniu narządu. Pomimo tych środków układowi odpornościowemu często udaje się zaatakować przeszczepiony narząd, w wyniku czego u prawie połowy biorców przeszczepu płuc w ciągu pięciu lat od przeszczepu rozwija się zagrażająca życiu choroba zapalna zwana zespołem zarostowego zapalenia oskrzelików (BOS). Jest to główna przyczyna zgonów po przeszczepie płuc; Nie ma sprawdzonego leczenia.

W tym badaniu 21 pacjentów po przeszczepieniu płuc z BOS we wczesnym stadium obserwowano przez 48 miesięcy. Wszyscy pacjenci otrzymywali konwencjonalne doustne leki immunosupresyjne, w tym takrolimus, mykofenolan mofetylu i prednizon; Losowo wybrano 11 osób, które otrzymywały wziewną cyklosporynę dwa razy dziennie przez 24 tygodnie. W tym badaniu fazy 2B, mającym na celu określenie skuteczności i bezpieczeństwa, cyklosporynę w postaci liposomalnej lub musującej opracowano tak, aby umożliwiała szybkie i ukierunkowane dostarczanie leków w aerozolu za pośrednictwem potężnego, badawczego nebulizatora, systemu nebulizatora eFlow® (PARI Pharma GmbH).

Naukowcy odkryli poprawę czynności płuc u pacjentów, którzy otrzymywali wziewną cyklosporynę liposomalną, bez dodatkowych objawów toksyczności, takich jak kaszel, duszność i ból gardła. Po 48 tygodniach od przeszczepu przeżycie wolne od progresji wyniosło 82% w grupie leczonej w porównaniu z 50% w grupie leczonej standardowo. Stopień BOS pogorszył się znacząco jedynie u 18 procent w grupie leczonej w porównaniu do 60 procent w grupie kontrolnej. Pomiary czynności płuc dotyczące natężonej objętości wydechowej i natężonej pojemności życiowej ustabilizowały się w grupie leczonej, ale pogorszyły się w grupie kontrolnej. Co najważniejsze, mediana czasu przeżycia w przypadku osób, które otrzymywały wziewną cyklosporynę, wyniosła 4,1 roku w porównaniu z 2,9 lat w przypadku osób, które nie otrzymały dodatkowej terapii. Badanie to podkreśla, że ​​podanie leku bezpośrednio do płuc poprzez inhalację może zwiększyć korzyści, jednocześnie zmniejszając skutki uboczne przyjmowania doustnego.

„Możemy dostarczyć lek do płuc w większym stężeniu poprzez inhalację, niż gdybyśmy go po prostu podali doustnie” – stwierdzili dr Bartley P. Griffith, Thomas E. i Alice Marie Hales, wybitni profesor chirurgii przeszczepowej na UMSOM, dyrektor programu przeszczepiania serca i płuc na UMMC i współautorka badania. „Jesteśmy bardzo podekscytowani, że będziemy mogli wcielić w życie ten długoterminowy pomysł dla znacznie większej liczby pacjentów. Oferujemy zarówno przeszczep płuc, jak i nadzieję”.

Dr Griffith i dr Iacono rozpoczęli badania nad wziewną postacią cyklosporyny na początku lat 90. XX wieku i testowali różne postacie leków oraz systemy podawania w aerozolu. Doszli do mieszaniny zalet i wad. Ich poprzednie eksperymenty ze sproszkowaną formą cyklosporyny rozpuszczoną w glikolu propylenowym i etanolu wykazały potencjał zwiększenia przeżycia, ale powodowały również skutki uboczne, takie jak uporczywy kaszel, ból gardła i inne objawy, ograniczające użyteczność leku.

„Wyniki tego badania stanowią hołd dla wielu lat badań, które czasami są wymagane, aby dobry pomysł zamienić w korzyść dla pacjenta” – powiedział dziekan UMSOM E. Albert Reece, lekarz medycyny, doktor nauk medycznych, MBA, wiceprezes wykonawczy ds. medycznych uniwersytetu oraz wybitni profesorowie Johna Z. i Akiko K. Bowersów. „Wyniki są obiecujące i dlatego z niecierpliwością czekamy na kolejny etap: większe badanie, które potwierdzi zarówno te korzyści, jak i brak dodatkowych skutków ubocznych leku wziewnego”.

W oparciu o wyniki tego badania trwa rekrutacja pacjentów do globalnego badania fazy 3.

Źródła: