Jakie są objawy kliniczne i powikłania u pacjentów zakażonych ospą małpią?

Jakie są objawy kliniczne i powikłania u pacjentów zakażonych ospą małpią?

W niedawno opublikowanym badaniu w Mikrobiologia kliniczna i zakażenia Naukowcy opisali cechy kliniczne i powikłania infekcji wirusem ospy małpiej (MPX) (MPXV).

Lernen: Klinische Merkmale von ambulanten und stationären Patienten mit Affenpockenvirusinfektion: eine beobachtende Kohortenstudie. Bildnachweis: Berkay Ataseven/Shutterstock

tło

Obecna globalna epidemia w 2022 r. nastąpiła w wyniku przenoszenia MPXV z człowieka na człowieka między krajami nieendemicznym, podczas gdy poprzednie ogniska w krajach endemicznych miały miejsce w drodze zoonotycznego przenoszenia MPXV. Profile kliniczne pacjentów zakażonych MPXV podczas epidemii MPXV w 2022 r. nie zostały dobrze scharakteryzowane.

O studiowaniu

W niniejszym obserwacyjnym badaniu kohortowym badacze opisali demograficzną i kliniczną charakterystykę MPX u 264 pacjentów z MPX potwierdzonych metodą reakcji łańcuchowej polimerazy (PCR), zgłaszających się do ośrodka referencyjnego we Francji.

Do badania włączono pacjentów z MPX zdiagnozowanych kolejno w okresie od 21 maja do 5 lipca 2022 roku w Szpitalu Uniwersyteckim Bichat Claude Bernard w Paryżu. Od uczestników pobrano ≥1 i ≤3 próbki, tj. Wykonano wymazy z jamy ustnej i gardła, wymazy ze skóry i próbki krwi oraz testy PCR w czasie rzeczywistym.

Testy zostały zatwierdzone przez CDC (Centrum Kontroli i Zapobiegania Chorobom) oraz krajowe centrum ds. ortopoksywirusów we Francji, tj. IRBA (Institut de recherche biologique des armées). Rutynowo zbierane dane zostały anonimowo pobrane z elektronicznej dokumentacji medycznej pacjentów. Zmienne ciągłe opisano jako rozstępy międzykwartylowe (IQR) i mediany, natomiast zmienne kategoryczne opisano jako wartości procentowe i liczby.

Wyniki

Wśród uczestników 99% (n = 262) stanowili mężczyźni, 95% (n = 245) byli pacjentami MSM (mężczyźni uprawiający seks z mężczyznami), 42% (n = 90) praktykowało chemsex w ciągu ostatnich trzech miesięcy, a 29% (n = 73) miało ludzki wirus niedoboru odporności (HIV). Ponad 70% (n=120) otrzymało profilaktykę przedekspozycyjną wobec wirusa HIV (PrEP). Ponad 46% (n = 112) uczestników miało kontakt z przypadkami MPX, z czego większość (95%, n = 86) to kontakty seksualne.

Mediana liczby partnerów aktywnych seksualnie w poprzednim miesiącu wyniosła pięciu [IQR od dwóch do 10], a historię chorób przenoszonych drogą płciową (STI) zgłosiło 89% (n = 209) pacjentów, z czego 74% (n = 139) wystąpiło w poprzednim roku. Mediana czasu między kontaktem z pacjentem MPX-dodatnim a wystąpieniem objawów wynosiła sześć dni (IQR od trzech do ośmiu dni), co odpowiada okresowi inkubacji MPXV.

Średni wiek pacjentów wynosił 35 lat, 33% (n = 76) podróżowało w poprzednim miesiącu do regionów poza Afryką Środkową, a 18% (n = 38) miało zwierzęta domowe, takie jak psy lub koty. Ponad 11% (n=29) pacjentów otrzymało szczepienia przeciwko ospie prawdziwej, a czterech z nich otrzymało szczepionki pierścieniowe po ekspozycji na szczepionkę przeciwko ospie prawdziwej trzeciej generacji (IMVANEX(c)) podczas obecnej epidemii w 2022 r.

Próbki skóry, próbki jamy ustnej i gardła oraz próbki krwi odpowiednio od 252 uczestników, 150 uczestników i ośmiu uczestników dały wynik dodatni w stosunku do MPXV. U 53% (n=136) uczestników nie występowały objawy prodromalne przed wystąpieniem zmian dermatologicznych. Mediana czasu pomiędzy wystąpieniem objawów a pojawieniem się zmian dermatologicznych wynosiła trzy (IQR od dwóch do czterech) dni.

U większości uczestników wystąpiła gorączka (68%, n=171) i adenopatia (69%, n=174). Zmiany skórne najczęściej obserwowano w okolicy narządów płciowych (54%, n=135) i okolicy odbytu (40%, n=100). Typowymi obserwowanymi zmianami były grudki (34%), pęcherzyki (57%), krosty (33%), owrzodzenia (34%), strup (24%) i wysypki (8%). Warto zauważyć, że 17% (n = 45) pacjentów zgłosiło wielokrotne nawroty, a mediana czasu między pojawieniem się strupów a pojawieniem się zmian skórnych wyniosła 17 dni (IQR 12 do 18).

Spośród uczestników do szpitali przyjęto 6% (n = 17), wszyscy mężczyźni, choć żaden nie cierpiał na choroby immunosupresyjne. Powikłania MPX zaobserwowano u 36% (n = 92) pacjentów, a najczęściej obserwowanymi były ból odbytu (18%) i zapalenie tkanki łącznej (10%). Jednakże powikłania wymagające hospitalizacji obejmowały zapalenie tkanki łącznej, zanokcicę, ciężkie zaburzenia trawienne i odbytu, dławicę piersiową i dysfagię, zapalenie powiek i zapalenie rogówki, które zaobserwowano odpowiednio u czterech, trzech, czterech, czterech, jednego i jednego pacjenta.

U wszystkich pacjentów z MPX oprócz jednego podejrzewano nadkażenie bakteryjne i dlatego otrzymywano antybiotyki z lekami przeciwbólowymi, takimi jak opioidy (siedmiu pacjentów) i paracetamol (17 pacjentów) oraz opioidy (7/17). Pacjenci ze zmianami w oku (n=2) otrzymywali doustne leki przeciwwirusowe (tobramycynę, walacyklowir i gancyklowir) z deksametazonem oraz dożylne zastrzyki przeciwwirusowe cydofowiru w stężeniu pięciu mg na kg.

Czterech uczestników wymagało drenażu chirurgicznego (odpowiednio dwa przypadki i jeden przypadek zanokcica i zapalenia tkanki łącznej), a we wszystkich ich próbkach wykryto Staphylococcus aureus. Mediana długości hospitalizacji wyniosła trzy dni, a leczenie MPX było wielodyscyplinarne w 76% (n = 13) przypadków. Objawy MPX całkowicie ustąpiły u wszystkich pacjentów z wyjątkiem jednego pacjenta z zapaleniem rogówki.

Wniosek

Ogólnie rzecz biorąc, wyniki badania podkreśliły właściwości MPX, a mianowicie. (i) MPX występuje u osób z MSM, (ii) poprzez kontakt seksualny, (iii) najczęściej atakuje okolice odbytu i krocza oraz (iv) ciężkie powikłania obejmują zanokcicę, nadkażone zmiany dermatologiczne, zajęcie przewodu pokarmowego i odbytu, zapalenie tkanki łącznej, zmiany w oku, dławicę piersiową i dysfagię. Konieczne są dalsze badania, w tym badania wieloośrodkowe i dłuższe okresy obserwacji, aby zidentyfikować czynniki ryzyka poważnych powikłań MPX i opracować metody leczenia z udziałem specjalistów z różnych dziedzin medycyny.

Odniesienie:

• Mailhe, M. et al. (2022) „Klinische Merkmale von ambulanten und stationären Patienten mit Affenpockenvirusinfektion: eine beobachtende Kohortenstudie“, Clinical Microbiology and Infection. doi: 10.1016/j.cmi.2022.08.012.

.