Brytyjskie badanie pokazuje, że Takeaway Night to coś więcej niż tylko fast food dla rodzin

Brytyjskie badanie pokazuje, że Takeaway Night to coś więcej niż tylko fast food dla rodzin

Ponieważ brytyjskie rodziny cenią sobie wspólne wieczory na wynos, nowe badania odkrywają zaskakujące trendy dotyczące tego, kto najprawdopodobniej sobie na to pozwoli, założeń dotyczących dochodów, wygody i prawdziwego znaczenia rodzinnych posiłków.

Tradycja piątkowych wieczorów króluje: przekąski nie były tylko okazjonalne; Stały się one rytuałem i 75% rodzin specjalnie wybierało piątkowe lub sobotnie obiady na wspólne posiłki.

W niedawnym artykule opublikowanym w czasopiśmieapetytNaukowcy z Uniwersytetu w Reading w Wielkiej Brytanii badali, w jaki sposób rodziny adaptują jedzenie na wynos – definiowane jako gorące jedzenie, które nie zostało przygotowane, odebrane ani dostarczone w domu i spożywane w domu w ramach wspólnego posiłku rodzinnego – do wspólnych posiłków rodzinnych. Ich celem było zrozumienie emocjonalnych i społecznych korzyści płynących ze wspólnego spożywania posiłków w rodzinie, co może zrekompensować – choć nie zostało to udowodnione – niską jakość odżywczą ich posiłków.

Odkryli, że prawie wszystkie rodziny (96%) zgłaszały jedzenie na wynos przynajmniej od czasu do czasu, chociaż większość jadła je rzadziej niż raz w tygodniu. Rodzice pozytywnie postrzegali to jako przyjemną i wygodną nagrodę, która wzmacnia więzi rodzinne. Chociaż większość rodziców wyraziła pozytywne zdanie, niektórzy przyznali się również do poczucia winy lub obaw dotyczących zdrowotności dań na wynos. Rodzice z gospodarstw domowych o niskich dochodach i dzielnic znajdujących się w najbardziej niekorzystnej sytuacji często jedli dania na wynos. Jednakże wzór ten nie był liniowy: gospodarstwa domowe o wysokich dochodach wykazywały podobną częstotliwość jak gospodarstwa domowe o niskich dochodach, co wskazywało na złożone wpływy społeczno-ekonomiczne.

tło

Mentalność „oderwania się od harówki”: Rodzice nie tylko uznali jedzenie na wynos za wygodne; Opisała je jako ważną „odskocznię od zgiełku” codziennego planowania, gotowania i sprzątania, redukującą stres i obciążenie pracą.

W dzisiejszym środowisku żywnościowym rodziny mają powszechny dostęp do żywności, która nie jest przygotowywana w domu. Opcje te wchodzą w zakres brytyjskiej definicji żywności na wynos, która zazwyczaj odnosi się do gorących posiłków odbieranych w domu lub dostarczanych do spożycia.

Jednak mocne dowody sugerują, że żywność na wynos jest uboga pod względem odżywczym i zawiera tłuszcze nasycone, sól i cukier. Wiąże się to z większym spożyciem kalorii, zwiększoną zawartością tkanki tłuszczowej i ryzykiem otyłości, cukrzycy typu 2 i chorób układu krążenia. Rosnąca dostępność i konsumpcja żywności na wynos jest uważana za czynnik powodujący epidemię otyłości.

Pomimo tych obaw posiłki rodzinne wiążą się z wieloma pozytywnymi skutkami rozwojowymi, niezależnie od podawanej żywności. Badania sugerują, że regularne posiłki rodzinne wiążą się z poprawą zdrowia psychicznego i dobrostanu dzieci i młodzieży, a także zmniejszonym zaangażowaniem w zachowania wysokiego ryzyka.

Chociaż przygotowywanie posiłków może być stresujące dla rodziców, na ogół cenią sobie wspólne doświadczenia i często przy planowaniu posiłków priorytetowo traktują zdrowie. W tym kontekście jedzenie na wynos może zmniejszyć konflikty i ułatwić przygotowania, jednocześnie promując jedność rodziny.

Nie jest jednak jasne, czy te korzyści społeczne mogą zrekompensować niedobory żywieniowe. Celem tego badania było zatem zbadanie, jak często i dlaczego brytyjskie rodziny spożywają żywność na wynos podczas rodzinnych posiłków oraz w jakich okolicznościach.

Częstotliwość przyjmowania posiłków na posiłki rodzinne (n = 189)

O badaniu

Wspólne podejmowanie decyzji wygrywa: wybór nie został pozostawiony jednej osobie. Prawie trzy czwarte rodzin (73%) podało, że każda osoba, która siedziała zarówno w restauracji, jak i w zamówieniu, była na wspólnych zajęciach rodzinnych.

W tym przekrojowym badaniu wykorzystano ankietę internetową, aby sprawdzić, w jaki sposób brytyjskie rodziny korzystają z posiłków na wynos podczas rodzinnych posiłków, koncentrując się na rodzicach dzieci w Wielkiej Brytanii w wieku do 18 lat.

Rekrutacja łączył szeroki zasięg za pośrednictwem mediów społecznościowych i forów dla rodziców ze skoncentrowanymi wysiłkami, aby dotrzeć do niedostatecznie reprezentowanych grup, takich jak samotni rodzice, mniejszości etniczne i gospodarstwa domowe o niskich dochodach, za pośrednictwem ukierunkowanych platform i docierania do społeczności.

Uczestnikom, którzy wzięli udział w ankiecie, po raz pierwszy zaprezentowano informacje i definicje kluczowych terminów, takich jak „Jedzenie na wynos” i „Czas na rodzinny posiłek”. Badanie obejmowało dwa główne komponenty. Kwestionariusz opracowany przez badaczy składał się z pięciu pytań zamkniętych i sześciu otwartych, oceniających częstotliwość, czas, uczestników i powody korzystania z dań na wynos. Rejestrowano także procesy decyzyjne związane z zamawianiem i ustawieniami konsumpcji. W drugim kwestionariuszu zebrano dane socjodemograficzne.

Jakość danych zapewniono poprzez wielokrotne kontrole, w tym kontrole uwagi, wymagane odpowiedzi otwarte i analizę czasu.

Dane ilościowe analizowano za pomocą binarnej regresji logistycznej, aby sprawdzić, które czynniki socjodemograficzne przewidują częste spożycie na wynos. Zmienne do modelu regresji wybrano poprzez analizę jednowymiarową, a zmienne kategoryczne zostały zwinięte, jeśli było to konieczne dla ważności statystycznej.

Kluczowe ustalenia

Kolacja przed telewizorem a rozmowa przy stole: Podczas gdy ponad połowa (54%) jadła wspólnie przekąski przy stole, prawie jedna trzecia (32%) zdecydowała się na kolację przed telewizorem i delektowała się posiłkami przed ekranem w salonie.

Spośród 246 uczestników 189 kwalifikowało się do analizy. Większość stanowiły kobiety (95%), osoby rasy białej (86%), dobrze wykształcone (78%) i mieszkające w gospodarstwach domowych o wysokich dochodach (77%) z partnerem i dziećmi (83%). Około jedna trzecia mieszkała na obszarach o niekorzystnej sytuacji, chociaż w próbie znajdowały się niedostatecznie reprezentowane mniejszości etniczne (14% w porównaniu ze średnią krajową 18%) i nadreprezentowani posiadacze stopni naukowych (78% w porównaniu z 34% krajowym).

Jedzenie na wynos spożywało rzadko (rzadziej niż raz w tygodniu) 74% i często (raz w tygodniu i częściej) 26%. Najczęściej konsumenci jadali na wynos raz w tygodniu (84%), a niektórzy kilka razy w tygodniu (16%).

Na przestrzeni lat 44% nie zgłosiło żadnych zmian w częstotliwości spożycia, 31% odnotowało spadek, a 25% odnotowało wzrost. Spadki wynikały głównie z ograniczeń kosztów lub dochodów; Wzrost często wiązał się z tym, że dzieci podrosły na tyle, że mogły jeść na wynos.

Analiza regresji wykazała, że ​​gospodarstwa domowe o średnich dochodach były znacznie mniej powszechne w porównaniu z gospodarstwami domowymi o niskich dochodach. Uczestnicy z obszarów umiarkowanie ubogich również rzadziej konsumowali niż osoby z obszarów najbardziej ubogich. Warto zauważyć, że gospodarstwa domowe o wysokich dochodach nie wykazywały istotnej różnicy w częstości występowania w porównaniu z gospodarstwami domowymi o niskich dochodach.

Jedzenie na wynos najczęściej spożywano podczas posiłków piątkowych lub sobotnich (75%). Rodziny zazwyczaj jadały razem przy stole, wspólnie podejmowały decyzje dotyczące zamówień, a najczęściej zamawiały za pośrednictwem aplikacji kulinarnych, zwłaszcza pizzę.

Ważnymi motywacjami były wygoda, łatwość, przyjemność i traktowanie rodziny. Wady obejmowały wysoki koszt, niezdrowość, sporadyczne poczucie winy i niezadowolenie z jakości lub obsługi.

Wnioski

Naukowcy odkryli, że choć spożycie na wynos było powszechne, ale zazwyczaj rzadkie, uznano je za wygodną i przyjemną przekąskę dla całej rodziny. Analiza socjodemograficzna ujawniła nieliniową zależność, w której zarówno rodziny o niskich, jak i wysokich dochodach spożywały dania na wynos częściej niż rodziny o średnich dochodach, co wskazuje na złożoną dynamikę społeczno-ekonomiczną.

Zastosowane w badaniu metody mieszane i wysiłki mające na celu rekrutację zróżnicowanej próby potwierdziły jego ustalenia. Jednak nadreprezentacja wysoko wykształconych białych matek mogła prowadzić do niedoszacowania częstotliwości zabierania dzieci do domu. W badaniu nie oceniano jakości odżywczej dań na wynos, a perspektywy mężczyzn były ograniczone.

Decydenci powinni wziąć pod uwagę emocjonalną i społeczną wartość rodzinnych posiłków na wynos i przedłożyć poprawę ich jakości odżywczej nad ograniczanie dostępu, w tym interwencje dotyczące wielkości porcji, standardów reklamowych i zmiany składu. Przyszłe badania powinny zbadać szersze wzorce żywieniowe i motywacje związane ze statusem społeczno-ekonomicznym, w szczególności sposób, w jaki rodziny równoważą wygodę i pobłażliwość z kwestiami dietetycznymi.

Źródła: