Czy cukrzyca zwiększa ryzyko długiego Covid-19?

Czy cukrzyca zwiększa ryzyko długiego Covid-19?

Koronawirus 2 ciężkiego ostrego zespołu oddechowego (SARS-CoV-2) jest czynnikiem sprawczym choroby koronawirusowej 2019 (COVID-19). NiedawnyeMedycyna Kliniczna Badanie sprawdza, czy osoby chore na cukrzycę są bardziej podatne na zachorowanie na długotrwałą chorobę Covid-19, którą definiuje się jako długotrwałe utrzymywanie się objawów po zakażeniu SARS-CoV-2.

Co powoduje długi Covid?

Długi przebieg choroby opisuje się jako utrzymywanie się objawów lub rozwój zespołu wieloukładowego po wyzdrowieniu po pierwszym zakażeniu SARS-CoV-2. Typowe cechy długiego Covid to osłabienie mięśni, trudności z koncentracją/zamglenie mózgu, zmęczenie i złe samopoczucie. Inne rzadsze objawy długiego Covid to ból w klatce piersiowej, ból głowy, nadmierna potliwość, lęk i ból gardła.

Chociaż naukowcy zidentyfikowali kilka czynników, które przyczyniają się do rozwoju długiego Covid-19, w niewielu badaniach sprawdzano częstość występowania długiego Covid-19 na poziomie populacji. Ważne jest, aby zrozumieć, czy częstość występowania różni się w zależności od konkretnej choroby współistniejącej.

O badaniu

W bieżącym retrospektywnym, obserwacyjnym badaniu kohortowym zbadano częstość występowania przewlekłej choroby Covid-19 w populacji Wielkiej Brytanii. Naukowcy byli szczególnie zainteresowani badaniem osób chorych na cukrzycę, ponieważ kilka badań potwierdziło, że osoby, które w przeszłości chorowały na cukrzycę, są obarczone większym ryzykiem wystąpienia niepożądanych konsekwencji ostrej infekcji SARS-CoV-2.

Wszystkie istotne dane dotyczące elektronicznej dokumentacji zdrowotnej (EHR) uzyskano z Greater Manchester Care Record (GMCR). Ta baza danych zawiera dokumentację podstawowej opieki zdrowotnej około 2,87 miliona osób w Greater Manchester.

W bieżącym badaniu sprawdzano, czy osoby chore na cukrzycę typu 1 (T1D) lub T2D są podatne na rozwój długiego Covid-19 po zakażeniu SARS-CoV-2. W tym celu wzięto pod uwagę osoby z historią T1D lub T2D i COVID-19 potwierdzoną testem reakcji łańcuchowej polimerazy (PCR).

Każdego uczestnika z T1D lub T2D dopasowano pod względem wieku i płci do grupy kontrolnej zdrowej lub nie chorującej na cukrzycę. Ważne jest, aby wszyscy uczestnicy badania uzyskali pozytywny wynik testu na obecność Covid-19 nawet 28 dni po wyzdrowieniu z pierwotnej infekcji.

Wyniki badań

W sumie porównano 3087 osób z T1D z 14 077 osobami z grupy kontrolnej bez cukrzycy, natomiast 3087 osób z T2D porównano z 14 077 osobami z grupy kontrolnej bez cukrzycy. Średni wiek osób, u których zdiagnozowano T1D i T2D, wynosił odpowiednio 47 i 65 lat. Wszyscy pacjenci z T1D byli leczeni insuliną, natomiast pacjenci z T2D – insuliną i doustnymi lekami hipoglikemizującymi.

Naukowcy założyli, że osoby chore na cukrzycę typu 2 regularnie odwiedzają gabinety lekarskie, aby monitorować swój stan. Zwiększa to prawdopodobieństwo, że długotrwała infekcja Covid będzie skuteczniej diagnozowana.

Osoby chore na cukrzycę typu 1 były powiązane z niższym odsetkiem długoterminowych diagnoz lub skierowań na Covid – wynoszącym 0,33% w porównaniu z 0,48% w dopasowanej grupie kontrolnej. W porównaniu z mężczyznami chorymi na T2D, w grupie kontrolnej innej niż T2D prawdopodobieństwo rozwinięcia się długotrwałej choroby COVID było mniejsze.

Częstość występowania długiego Covid-19 była wyższa w odpowiednio dobranych grupach kontrolnych niż u kobiet chorych na cukrzycę typu 2. Zarówno mężczyźni, jak i kobiety z T2D mieli podobną częstość występowania długiego Covid-19.

Zaobserwowano dwukierunkowy związek między długą chorobą Covid-19, T2D i ostrą chorobą Covid-19. Osoby z wyższym wskaźnikiem masy ciała (BMI), młodsze kobiety lub osoby o mieszanym pochodzeniu etnicznym, u których zdiagnozowano T2D, były bardziej narażone na rozwój długiego Covid-19.

Możliwe, że młodsze kobiety chore na cukrzycę typu 2 były bardziej podatne na długą chorobę Covid-19, ponieważ ta grupa częściej niż mężczyźni odwiedzała gabinety lekarskie.

Mocne strony i ograniczenia

Największą siłą obecnego badania jest jego kohorta, która obejmowała wszystkie ogólne praktyki w Greater Manchester. Dodatkowo do analizy włączono wyłącznie uczestników, u których jednoznacznie zdiagnozowano cukrzycę. Kolejną zaletą tego badania jest uwzględnienie szerokiego okresu pandemii Covid-19 od jej początku do września 2023 r.

Zgodnie z wcześniejszymi doniesieniami, w obecnym badaniu również wykazano, że diagnoza długiego przebiegu Covid-19 jest różna. Chociaż możliwe jest, że liczba osób z ostrą infekcją SARS-CoV-2 jest zaniżona, liczba chorych na cukrzycę i osób nie chorych na cukrzycę pozostaje stała.

Kolejnym ograniczeniem jest wykluczenie osób chorych na inne formy cukrzycy, takie jak: B. Cukrzyca spowodowana cukrzycą dorosłych u młodych ludzi (MODY) lub spowodowaną zapaleniem trzustki.

Pomimo tych ograniczeń obecne badanie wykazało, że osoby chore na cukrzycę typu 2 są bardziej narażone na rozwój długotrwałego Covid-19. Dlatego potrzebne są dalsze badania w celu zidentyfikowania różnych czynników zwiększających ryzyko długiego przebiegu Covid-19.

Źródła: