Badanie kliniczne ujawnia nowe korzyści ze stosowania semaglutydu u dorosłych chorych na cukrzycę typu 1

Badanie kliniczne ujawnia nowe korzyści ze stosowania semaglutydu u dorosłych chorych na cukrzycę typu 1

Nowe badanie kliniczne wykazało, że przyjmowanie raz w tygodniu popularnego leku na cukrzycę i odchudzanie znacznie poprawia poziom cukru we krwi i prowadzi do znacznej utraty masy ciała u dorosłych chorych na cukrzycę typu 1, którzy stosują automatyczne systemy podawania insuliny.

Wyniki opublikowano dzisiaj w czasopiśmieDowody NEJM.

Semaglutyd to lek należący do klasy leków znanych jako peptyd glukagonopodobny-1 lub agoniści receptora GLP-1. Lek był sprzedawany pod nazwami handlowymi takimi jak Ozempic, Wegurchespflicht i Rybelsus i początkowo został opracowany do leczenia cukrzycy typu 2, co pomagało kontrolować poziom cukru we krwi.

W 26-tygodniowym badaniu z podwójnie ślepą próbą wzięło udział 72 uczestników z czterech ośrodków medycznych, w tym z Oregon Health & Science University. Naukowcy odkryli, że 36% pacjentów przyjmujących semaglutyd osiągnęło wszystkie trzy kluczowe cele zdrowotne – poprawę poziomu cukru we krwi, skrócenie czasu utrzymywania się niskiego poziomu cukru we krwi i co najmniej 5% utratę masy ciała – w porównaniu do żadnego z pacjentów w grupie placebo.

Semaglutyd pomógł większej liczbie osób osiągnąć docelowe poziomy cukru we krwi i masy ciała bez zmniejszania poziomu cukru we krwi. „

Andrew Ahmann, lekarz medycyny, emerytowany profesor medycyny w Oregon Health & Science University School of Medicine i współautor badania

Osoby, które przyjmowały semaglutyd, aby schudnąć średnio 18,5 funta w ciągu sześciu miesięcy badania, zaobserwowały niewielką poprawę średniego poziomu cukru we krwi (A1C) i czas, w którym poziom cukru we krwi utrzymuje się na prawidłowym poziomie, bez większego ryzyka niebezpiecznego niskiego poziomu cukru we krwi lub poważnych powikłań, takich jak cukrzycowa kwasica ketonowa.

Chociaż semaglutyd został już zatwierdzony do stosowania w leczeniu cukrzycy typu 2 i otyłości, jego zastosowanie w cukrzycy typu 1 pozostaje przedmiotem badań. Jest to pierwsze randomizowane badanie kliniczne, które wykazało skuteczność leku także w leczeniu cukrzycy typu 1 u pacjentów stosujących już automatyczne podawanie insuliny.

Viral Shah, MD, Indiana University School of Medicine, jest głównym autorem badania. Oprócz Shaha i Ahmanna do innych współautorów zaliczają się dr Halis Akturk i dr Janet Snell-Bergeon z kampusu medycznego Uniwersytetu Kolorado w Anschutz, dr Davida Kruger z Henry Ford Health, Anuj Bhargava z Iowa Diabetes Research, dr Giorgos Bakoyannis z Indiana University School of Medicine i Laura Pyle, Doktor Uniwersytetu Waszyngtońskiego.

Badania opisane w tej publikacji były wspierane przez Breakthrough T1D, ClinicalTrials.gov o numerze NCT05537233.

Źródła: