Pokaż nowe dane

Pokaż nowe dane

Nowe 100-tygodniowe dane z trwającego badania fazy 1/2 dotyczącego Zigakibartu, przeciwciała monoklonalnego przeciwko kwietniu, potwierdzają jego potencjał jako leku modyfikującego przebieg choroby w przypadku nefropatii IgA (IGAN). Wyniki zaprezentowane dzisiaj na 62. Kongresie ERA wykazują utrzymującą się remisję białkomoczu, stabilną czynność nerek i uspokajający profil bezpieczeństwa.

Igan jest najczęstszą postacią choroby kłębuszkowej na świecie i główną przyczyną przewlekłej choroby nerek. Jej patogenezę charakteryzuje stan zapalny i postępujące uszkodzenie nerek, które może prowadzić do niewydolności nerek. Wielu pacjentów nie zdaje sobie sprawy, że cierpi na tę chorobę, aż do wystąpienia znacznego uszkodzenia nerek, a u 50% pacjentów z lekiem Igan ostatecznie rozwinie się niewydolność nerek z powodu choroby.

Ukierunkowując kwietniowy szlak sygnalizacyjny i ograniczając wytwarzanie patogennego iga1 (GD-Iga1) w wyniku niedoboru galaktozy, Zigakibart zajmuje się ważnym czynnikiem powodującym postęp choroby. „ZigakiBart ma za zadanie przechwycić czynnik inicjujący patogenezę Igana i zapewnić nowe podejście, które może znacznie zatrzymać lub znacząco opóźnić postęp choroby” – wyjaśnił Jonathan Barratt, profesor badaczy LEAD.

Do badania ADU-CL-19 włączono 40 osób dorosłych z Iganem pomylonym z biopsji i utrzymującym się białkomoczem pomimo stabilnego leczenia wspomagającego. Pacjenci otrzymywali Zigakibart w infuzji dożylnej lub we wstrzyknięciu podskórnym co dwa tygodnie, jako dodatek do maksymalnie tolerowanych inhibitorów układu renina-angiotensyna (RASI), chyba że nie tolerowali rasi, co wykazało skuteczność wykraczającą poza standardowe leczenie.

W 100. tygodniu białkomocz zmniejszył się o 60% w stosunku do wartości wyjściowych. Ponad połowa pacjentów (55%) osiągnęła <500 mg/24 h, a 31% <300 mg/24 h, co wskazuje na głębszą remisję. Szacowany współczynnik filtracji kłębuszkowej (EGFR) pozostał stabilny we wszystkich podgrupach. „Stabilizacja stabilizacji EGFR przez 100 tygodni, w tym w grupach pacjentów z białkomoczem, jest szczególnie zachęcającym odkryciem” – powiedział profesor Barratt.

Leczenie spowodowało również trwałe zmniejszenie poziomu immunoglobulin w surowicy, w tym 74% zmniejszenie IGA i patogennego GD-IGA1, co jest zgodne z hamowaniem szlaku April.

Zigakibart był niezmiennie dobrze tolerowany. Większość zdarzeń niepożądanych miała charakter łagodny lub umiarkowany i nie występowały żadne poważniejsze zakażenia ani przerwy w leczeniu. Najczęstszymi działaniami niepożądanymi były zakażenia; Zachowanie badania zbiegło się z dużą częstością występowania Covid-19 w uczestniczących krajach.

Jest to najdłuższy czas stabilizacji EGFR odnotowany w badaniu Igan dla leku przeciwkwietniowego. „Te długoterminowe wyniki utwierdzają w przekonaniu, że Zigakibart jest potencjalną podstawą terapii Igana” – powiedział profesor Barratt. „Nie możemy się doczekać, jak nadchodzące badania fazy 3 jeszcze bardziej zdefiniują ich rolę”.

W globalnym badaniu Phase 3 Beyond ocenia się obecnie Zigakibart w szerszej populacji, z pierwotnym punktem końcowym dotyczącym białkomoczu po 40 tygodniach i długoterminową czynnością nerek do 104 tygodni. Trwają również działania związane z ekspansją otwartej wytwórni (BeyondX).

Źródła: