Badanie Notre Dame podkreśla różne trendy w zdrowiu mężczyzn w różnych kulturach

Badanie Notre Dame podkreśla różne trendy w zdrowiu mężczyzn w różnych kulturach

Pomimo ważnych postępów w rozwiązywaniu problemów zdrowotnych na całym świecie, mężczyźni nie odnieśli takich samych korzyści jak kobiety. W ostatnich dziesięcioleciach średnia długość życia mężczyzn nie rosła tak równomiernie jak w przypadku kobiet i oczekuje się, że będą oni żyć o około pięć lat krócej niż kobiety – wynika z globalnych danych zdrowotnych za rok 2021 z bazy danych Human Mortality Database i programu United Nations World Population Prospects. Różnica w średniej długości życia między mężczyznami i kobietami utrzymuje się na całym świecie, a gdzie indziej nawet się zwiększa.

W czasach, gdy zasoby zdrowotne są ograniczone i należy je mądrze wykorzystywać, pracownicy służby zdrowia muszą zidentyfikować momenty w życiu mężczyzn, w których najbardziej sensowna jest interwencja i propagowanie opieki profilaktycznej w celu promowania lepszych wyników zdrowotnych. Zmiany w życiu, takie jak małżeństwo i ojcostwo, są często kluczowymi i krytycznymi punktami interwencji, a mężczyźni często czerpią długoterminowe korzyści zdrowotne z pełnionych ról rodzinnych, a ryzyko śmiertelności jest mniejsze niż samotni mężczyźni bez dzieci. Ale tak jak każdy człowiek jest inny, tak samo różne są problemy zdrowotne w społecznościach na całym świecie.

Badania przeprowadzone na Uniwersytecie Notre Dame wykazały, że nie wszystkie zmiany w życiu prowadzą do takich samych skutków zdrowotnych i że nie wszystkie światowe wytyczne dotyczące zdrowia mężczyzn powinny wyglądać tak samo w każdym kraju.

W większości przypadków w Stanach Zjednoczonych i Europie mężczyźni doświadczają zmian fizycznych po ślubie i założeniu rodziny. Zmiany te obejmują zwiększenie obwodu talii i wskaźnika masy ciała – zjawisko znane jako „tata bod” – wyjaśnił Lee Gettler, profesor nadzwyczajny antropologii i kierownik wydziału antropologii w Notre Dame.

Jednak badania Gettlera wykazały, że zjawisko to faktycznie różni się w zależności od społeczeństwa. Jego badanie zostało niedawno opublikowane w czasopiśmienauki społeczne i medycynawykorzystali duży zbiór danych podłużnych z Filipin, aby zbadać, jak zmieniało się zdrowie fizyczne mężczyzn w okresie przechodzenia do małżeństwa lub wspólnego pożycia i ojcostwa. Odkrycia jego i jego współautorów ukazują inny obraz zdrowia filipińskich mężczyzn w kontekście tych głównych przemian niż ten zwykle obserwowany w Stanach Zjednoczonych i Europie.

W celu przeprowadzenia i opracowania wyników badań Gettler współpracował z naukowcami z Uniwersytetu Michigan, Northwestern University i Uniwersytetu San Carlos w Cebu City na Filipinach.

„Nasze badania pokazują, że powiązania między zdrowiem fizycznym, małżeństwem i ojcostwem wśród filipińskich mężczyzn w Cebu są inne niż w krajach takich jak Stany Zjednoczone czy Europa” – powiedział Gettler, który jest także dyrektorem Departamentu Hormonów, Zdrowia i Zachowań Ludzkich Notre Dame, laboratorium i wydziału stowarzyszonego z Eck Institute for Global Health.

Gettler i jego współpracownicy zebrali dane socjodemograficzne, zdrowotne, behawioralne i testosteronowe z długoterminowego badania kohortowego urodzonych filipińskich mężczyzn w wieku 21, 26 i (w przybliżeniu) 31 lat w latach 2005–2014. Naukowcy odkryli, że ich grupa 607 mężczyzn radziła sobie znacznie lepiej niż mężczyźni z innych kultur, na tych samych etapach życia.

Nie stwierdziliśmy, aby Filipińczycy będący w związku małżeńskim lub mieszkający w konkubinacie mieli takie same negatywne trajektorie zdrowotne pod względem dobrostanu fizycznego jak Filipińczycy, którzy pozostali samotni w naszym badaniu. Nie odczuwają pogorszenia stanu zdrowia ani nie pokazują ciała ojca w wyniku partnerstwa lub ojcostwa.

Lee Gettler, profesor antropologii i kierownik Katedry Antropologii w Notre Dame

W badaniu uznano niezliczone przyczyny tych różnych wyników i stwierdzono, że dieta i aktywność fizyczna, a także dynamika społeczna towarzysząca związkowi mogą wyjaśnić te wyniki. Ponadto badanie wykazało, że mężczyźni z Cebu, którzy byli silniejsi i muskularni w wieku około 20 lat, częściej zawierali partnerkę w późniejszym życiu – współautorzy opisali ten wzorzec jako model „doboru małżeńskiego”.

„Nasze wyniki sugerują, że nacisk na skład ciała mężczyzn podczas wchodzenia w związek i rodzicielstwo w Cebu i w podobnych kontekstach może być mniej krytyczny” – napisali naukowcy, w porównaniu z priorytetowym traktowaniem innych potencjalnych problemów zdrowotnych mężczyzn na tym samym etapie życia, takich jak zdrowie psychiczne.

„Przejście na ojcostwo to obiecujący okres rozwojowy, który może zachęcić mężczyzn do dbania o własne zdrowie” – kontynuują współautorzy, a dodatkową długoterminową korzyścią jest ogólny stan zdrowia rodziny. Przestrzegli jednak, że niezwykle istotne jest ukierunkowanie tych wysiłków i zasobów promocyjnych na najpilniejsze potrzeby w określonym środowisku i społeczności społeczno-ekologicznej.

„W globalnym zdrowiu publicznym dobrostan mężczyzn jest często sprawą drugorzędną, mimo że w ciągu całego życia mężczyźni radzą sobie gorzej w kilku wymiarach zdrowia w porównaniu z kobietami” – stwierdził Gettler. „Aby jednak wypełnić tę lukę, potrzebujemy nie tylko ulepszonych strategii i polityk, ale także głębszego zrozumienia czynników wpływających na zdrowie mężczyzn w różnych kontekstach”.

„Oznacza to, że nie możemy po prostu przenieść uniwersalnej polityki dotyczącej zdrowia mężczyzn i życia rodzinnego z jednego kontekstu do innych obszarów na całym świecie”.

Źródła: