Badanie oferuje nowy wgląd w naturę i pielęgnowanie agresji u mężczyzn

Badanie oferuje nowy wgląd w naturę i pielęgnowanie agresji u mężczyzn

Podobnie jak ludzie, myszy będą rywalizować o terytorium i partnerów, a im więcej wygrywają, tym bardziej będą wierzyć w swoje zdolności bojowe. Po pierwsze, substancja chemiczna mózgu zwana dopaminą jest niezbędna młodym mężczyznom do opanowania tego zachowania. Jednak nowe badanie pokazuje, że w miarę zdobywania doświadczenia substancja chemiczna staje się mniej istotna w promowaniu agresji.

Dopaminę od dziesięcioleci łączono z męską agresją. Jednak wpływ wcześniejszych doświadczeń na tę relację był wcześniej niejasny.

W eksperymentach na gryzoniach zespół badaczy z NYU Langone Health zwiększył aktywność komórek uwalniających dopaminę w części mózgu zwanej brzusznym obszarem nakrywkowym. Wyniki pokazały, że u niedoświadczonych samców bojowników zwierzęta kontynuowały atak dwa razy dłużej niż walczyłyby w sposób naturalny. Kiedy komórki zostały zablokowane, początkujące myszy w ogóle nie walczyły.

Natomiast ten schemat nie dotyczył mężczyzn, którzy mieli duże doświadczenie bojowe. Niezależnie od tego, czy komórki uwalniające dopaminę zostały wzmocnione, czy zablokowane, czas trwania ataku nie uległ zmianie. Im więcej mysz ze sobą rozmawia, tym więcej kłótni rozpocznie w przyszłości.

Nasze odkrycia dają nowy wgląd w to, w jaki sposób zarówno natura, jak i „pielęgnują agresję u mężczyzn”. Chociaż agresja jest zachowaniem wrodzonym, dopamina – i doświadczenie bojowe – są niezbędne do jej dojrzewania w dorosłość. „

Dayu Lin, doktor, starszy autor, profesor na wydziałach psychiatrii i neurologii, Grossman School of Medicine na Uniwersytecie Nowojorskim

Raport z ustaleń zostanie opublikowany w Internecie 22 stycznia w czasopiśmieNatura.

Opierając się na dowodach potwierdzających rolę dopaminy w uczeniu się agresji, autorzy chcieli lepiej zrozumieć mechanizmy mózgowe, które mogłyby to wyjaśnić. Aby tego dokonać, zespół uniemożliwił komórkom brzusznej części nakrywkowej mózgu uwalnianie dopaminy do innego obszaru zwanego przegrodą boczną, miejsca znanego z regulacji agresji. Odkryli, że początkujący nigdy się nie nauczą. Podobnie promowanie uwalniania dopaminy w tym obszarze mózgu zwiększało wrogość u nowo przybyłych, ale nie miało wpływu na weteranów.

Sugeruje to, że przegroda boczna jest ważnym miejscem w mózgu dla dopaminy, które sprzyja „uczeniu się agresji” u gryzoni i prawdopodobnie innych ssaków, w tym ludzi, mówi Lin, który jest także członkiem Instytutu Neuronauki Translacyjnej Uniwersytetu Nowojorskiego Grossman School of Medicine.

Zespół zmierzył także uwalnianie dopaminy w przegrodzie bocznej, gdy zwierzęta zdobywały doświadczenie w walce. Odkryli, że wzrost stężenia substancji chemicznych osiągnął najwyższy poziom w dniu pierwszego ataku. W miarę jak mysz nabiera większego doświadczenia w walce, skok dopaminy staje się mniej dramatyczny, co potwierdza kluczową rolę substancji chemicznej w początkowym uczeniu się agresji.

Co ważne, naukowcy odkryli również, że dopamina nie wydaje się odgrywać podobnej roli w przypadku agresji u kobiet. W rzeczywistości manipulowanie poziomem dopaminy w żaden sposób nie powodowało agresywnych zachowań u samic myszy.

Lin stwierdziła, że ​​odkrycia mogą dostarczyć nowych informacji na temat zwalczania chorób psychicznych charakteryzujących się intensywnymi zmianami nastroju i zachowania, takich jak schizofrenia, choroba afektywna dwubiegunowa i zaburzenie osobowości typu borderline. Leki przeciwpsychotyczne zaburzające uwalnianie dopaminy są powszechnie stosowane w leczeniu takich chorób, a także w celu tłumienia agresywnych zachowań u pacjentów psychiatrycznych.

„Nasze wyniki sugerują, że celowanie w dopaminę może nie być skutecznym narzędziem w leczeniu osób z długą historią agresji” – powiedział Lin. „W rezultacie podmioty świadczące opiekę zdrowotną być może będą musiały wziąć pod uwagę historię medyczną pacjenta, a także jego wiek i płeć, podejmując decyzję o zastosowaniu terapii”.

Lin dodaje, że odkrycia mogą również wyjaśniać, dlaczego leki przeciwpsychotyczne mają silniejsze i trwalsze działanie u dzieci niż u dorosłych, u których agresja często powraca po zaprzestaniu przyjmowania leków.

Jednakże LIN ostrzega, że ​​chociaż skład chemiczny mózgu myszy jest podobny do ludzkiego i że obecne wyniki odzwierciedlają ustalenia kliniczne u ludzi, potrzebne będą dalsze badania, aby wykazać wpływ wcześniejszego zachowania na skuteczność leków przeciwpsychotycznych u ludzi.

Badanie zostało finansowane przez National Institutes of Health Grants R01MH101377, R01MH124927, U19NS107616, U01NS11335, U01NS12082, P30DA048736 i R01MH133669. Dodatkowe fundusze na badania zapewnił projekt Endangered Brain.

Oprócz Lin w badaniu uczestniczyli także badacze z NYU Langone, Bingqin Zheng, MS; Xiuzhi Dai; Xiaoyang Cui, BS; dr Luping Yin; dr Jing Cai; i dr Nicolas Tritsch. Dodatkowi badacze to m.in. dr Yizhou Zhuo i dr Yulong Li ze Szkoły Nauk Przyrodniczych Uniwersytetu Pekińskiego w Pekinie; oraz dr Larry Doubt z Uniwersytetu Waszyngtońskiego w Seattle. Głównym autorem jest doktor Bing Dai, były absolwent Uniwersytetu Nowojorskiego w Langone, a obecnie stażysta podoktorski w Massachusetts Institute of Technology w Cambridge.

Źródła: