Badanie podkreśla potencjał terapii żywieniowej w skutecznym leczeniu cukrzycy ciążowej

Badanie podkreśla potencjał terapii żywieniowej w skutecznym leczeniu cukrzycy ciążowej

W czasopiśmie opublikowano nowe badanieSkładniki odżywczebada rolę wzorców żywienia i suplementów diety zgodnych z zaleceniami medycznymi w leczeniu cukrzycy ciążowej (GDM).

O GDM

GDM dotyka od 1 do 30% kobiet w ciąży, chociaż częstość występowania różni się znacznie w zależności od regionu. Zazwyczaj GDM rozpoznaje się na podstawie nieprawidłowego doustnego testu tolerancji glukozy (OGTT) pomiędzy 24. a 28. tygodniem. GDM jest zgodna ze stężeniem glukozy na czczo, po jednej godzinie i po dwóch godzinach wynoszącym odpowiednio 92 mg/dl, 180 mg/dl i 153 mg/dl.

GDM często powstaje w wyniku upośledzenia funkcji komórek beta. Komórki beta to komórki trzustki, które nie są w stanie wydzielać dodatkowej insuliny w odpowiedzi na potrzeby ciąży, co powoduje wzrost poziomu cukru we krwi.

Insulinooporność (IR) jest powszechna w czasie ciąży, ponieważ rozwijający się płód wymaga ciągłego dostarczania glukozy jako źródła energii. Pod koniec ciąży IR osiąga prawie poziom obserwowany u osób chorych na cukrzycę typu 2 (T2DM). Jednakże po urodzeniu wrażliwość matki na insulinę może powrócić do normy lub nadal być upośledzona, co ostatecznie prowadzi do T2DM.

Konsekwencje GDM wpływają zarówno na matkę, jak i na płód i mogą obejmować makrosomię, poród martwego dziecka i zaburzenia metaboliczne u noworodka. U matki występuje zwiększone długoterminowe ryzyko cukrzycy i chorób układu krążenia (CVD). Ponadto GDM jest przyczyną odpowiednio ponad 87% i 16% przypadków hiperglikemii u płodu i GDM u noworodków.

Na czym polega terapia żywieniowa?

Medyczna terapia żywieniowa (MNT) odnosi się do monitorowania odżywiania w celu regulacji stanu metabolicznego organizmu. MNT, który często obejmuje żywność i składniki odżywcze, jest skuteczny w leczeniu różnych chorób przewlekłych. To leczenie jest również stosunkowo niedrogie i jest preferowane w porównaniu z terapią lekową jako leczenie z wyboru w przypadku GDM.

MNT dla GDM utrzymuje prawidłowy poziom cukru we krwi, poprawia wrażliwość na insulinę i zmniejsza ryzyko wielu niekorzystnych skutków ciąży. Dodatkowo MNT chroni płód przed stresem oksydacyjnym, zapobiega makrosomii i zmniejsza ryzyko wystąpienia nadciśnienia u matki po urodzeniu.

Pobór energii

Brak międzynarodowych wytycznych dotyczących spożycia energii w GDM doprowadził do stosowania ogólnych zaleceń dla tej pacjentki. Obejmuje to całkowite spożycie 1800 kcal/dzień, które można w razie potrzeby zwiększyć w drugim i trzecim trymestrze ciąży, aby utrzymać prawidłowy przyrost masy ciała i parametry metaboliczne.

Według Międzynarodowej Federacji Ginekologii i Położnictwa (FIGO) całkowite spożycie kalorii powinno wynosić 30-35 kcal/kg/dzień. Nie zaleca się drastycznego ograniczenia kalorii poniżej 1500 kcal dziennie, ponieważ może to wywołać ketozę i wpłynąć na wzrost i rozwój płodu.

Spożycie węglowodanów

Spożycie węglowodanów powinno stanowić 35-55% całkowitego spożycia energii, w zależności od kontekstu geograficznego. Na przykład chińscy pacjenci mają większy udział węglowodanów w zalecanej diecie.

Indeks glikemiczny (IG) jest kluczem do określenia poziomu cukru we krwi po posiłku. Diety o niskim IG korelują z lepszą kontrolą poziomu cukru we krwi, kontrolowanym przyrostem masy ciała w czasie ciąży i lepszą wrażliwością na insulinę. Donoszono również o bezpieczeństwie diety o niskim IG; Jednak potrzebne są dalsze badania, aby potwierdzić jego skuteczność jako interwencji w przypadku GDM.

Spożycie białka

Białko reguluje homeostazę energetyczną, zapewnia uczucie sytości i jest niezbędne zarówno do wzrostu, jak i rozwoju. Dieta wysokobiałkowa może wpływać na wrażliwość na insulinę i zwiększać ryzyko GDM. Białko roślinne jest lepsze od białka zwierzęcego ze względu na zmniejszenie ryzyka GDM.

Spożycie tłuszczu

Kwasy tłuszczowe są niezbędne do regulacji metabolizmu glukozy. Nadmiar tłuszczu we krwi może wywołać insulinooporność poprzez hamowanie wychwytu cukru we krwi do tkanek obwodowych w odpowiedzi na insulinę.

W normalnych warunkach tłuszcze powinny stanowić 30-40% całkowitej energii. Ponieważ w przypadku GDM spożycie węglowodanów jest ograniczone, spożycie tłuszczów często wzrasta i może predysponować tych pacjentów do otyłości, jak wykazano w poprzednich badaniach, w których wykazano wyższy poziom trójglicerydów u kobiet z GDM. Mimo to tłuszcze roślinne mogą zmniejszyć ryzyko GDM, gdy zastępują węglowodany.

Wrażliwość na insulinę można poprawić dzięki zastosowaniu długołańcuchowych wielonienasyconych kwasów tłuszczowych n-3 (LCPUFA), takich jak kwas dokozaheksaenowy (DHA) i kwas eikozapentaenowy (EPA), które występują w mikroskopijnym krylu fauny morskiej. Tłuszcze te mogą również łagodzić związane z GDM zmiany w neurorozwoju płodu.

Witaminy i minerały

Kwas foliowy i witamina B12 są niezbędnymi koenzymami w licznych reakcjach metabolicznych. Ich niedobór wiąże się z niektórymi rodzajami anemii, uszkodzeniami DNA i nieprawidłowym rozwojem neurologicznym.

W czasie ciąży należy jednocześnie uzupełniać kwas foliowy i witaminę B12, aby uniknąć negatywnych skutków akumulacji kwasu foliowego. Kwas foliowy w wysokich stężeniach bez wystarczającej ilości witaminy B12 może zwiększać ryzyko GDM; Jednak podstawowy mechanizm pozostaje niejasny.

Witaminy D często brakuje na każdym etapie życia. Niemniej jednak ma kluczowe znaczenie dla powodzenia ciąży oraz rozwoju kości i mózgu płodu. Wykazano również, że suplementacja witaminą D zmniejsza ryzyko GDM, prawdopodobnie ze względu na jej rolę w homeostazie glukozy i wydzielaniu insuliny.

Jod odgrywa kluczową rolę w produkcji hormonów tarczycy i dlatego odgrywa ważną rolę w zdrowej ciąży. Zarówno nadmierny, jak i niewystarczający poziom jodu może wpływać na czynność tarczycy i zwiększać ryzyko GDM.

Wnioski

Każdy program żywieniowy może być skuteczny w leczeniu GDM, jeśli jest stosowany w połączeniu z ćwiczeniami fizycznymi. Pomimo wcześniejszych doniesień na temat możliwości leczenia GDM za pomocą różnych diet, nadal brakuje opublikowanych wytycznych dotyczących konkretnych pokarmów, które można stosować w leczeniu tego powikłania ciąży.

Dlatego potrzebne są przyszłe badania w celu opracowania indywidualnych protokołów postępowania w przypadku GDM i zbadania potencjalnych korzyści płynących ze stosowania nowej żywności, takiej jak kryl, która mogłaby pomóc w osiągnięciu tego celu.

Źródła: