Empagliflozyna chroni czynność nerek u pacjentów z zawałem serca

Empagliflozyna chroni czynność nerek u pacjentów z zawałem serca

Magazyn: Badania układu sercowo-naczyniowego w naturze– 13 czerwca wydanie internetowe

Autor:Deepak L. Bhatt, lekarz medycyny, MPH, MBA, dyrektor szpitala Mount Sinai Fuster Heart Hospital i dr Valentin Fuster, profesor medycyny sercowo-naczyniowej w Icahn School of Medicine w Mount Sinai

Tytuł:Analiza wtórna eksperymentu Empact-MI

Zakończenie badań:Inhibitory SGLT2 stały się ważnym lekiem stosowanym w leczeniu cukrzycy, niewydolności serca i przewlekłej choroby nerek. Pojawiły się jednak pytania dotyczące bezpieczeństwa stosowania tych leków u pacjentów po niedawnym zawale serca ze względu na obawy dotyczące uszkodzenia czynności nerek u potencjalnie niestabilnych pacjentów.

Ta wtórna analiza badania Empact-MI pokazuje, że inhibitor SGLT2, empagliflozyna, chronił czynność nerek i można go było bezpiecznie rozpocząć u pacjentów z zawałem serca. Naukowcy odkryli, że po zawale serca pacjenci przyjmowali ten lek przez dwa lata, a ich czynność nerek była stabilna i nienaruszona, podczas gdy u pacjentów przyjmujących placebo czynność nerek uległa znacznemu pogorszeniu.

Naukowcy odkryli, że inhibitory SGLT2 zmniejszają powikłania niewydolności serca nawet u pacjentów z zawałem serca i słabą pracą nerek. Jest to ważne, biorąc pod uwagę, że leki, które są korzystne dla pacjentów bez chorób nerek, czasami nie działają u pacjentów z chorobami nerek. Nie inaczej było w przypadku empagliflozyny.

Dlaczego to badanie jest ważne: Wielu pacjentów z zawałem serca, którzy mogliby odnieść korzyść ze stosowania inhibitorów SGLT2, obecnie nie otrzymuje tych leków, ponieważ wielu lekarzy obawia się, że mogą one uszkodzić czynność nerek. Wyniki tego badania, największego jak dotąd badania dotyczącego inhibitora SGLT2 u pacjentów po zawale serca, mogą to zmienić.

Jak przeprowadzono badanie:Naukowcy przydzielili losowo 6522 pacjentów hospitalizowanych średnio pięć dni po zawale serca do grupy otrzymującej inhibitor SGLT2 lub placebo. Pacjenci byli obserwowani średnio przez półtora roku.

Wyniki badania:Empagliflozyna zmniejszyła ogólną liczbę hospitalizacji z powodu niewydolności serca o 33 procent (2,4 zdarzeń na 100 osobolat w grupie empagliflozyny i 3,6 zdarzeń na 100 osobolat w grupie placebo), przy stałym wpływie na czynność nerek. Różnica w zmianie EGFR (miara czynności nerek) pomiędzy empagliflozyną a placebo wyniosła 4,1 ml/min/1,73 m2), co wskazuje na istotne pogorszenie czynności nerek w grupie placebo po dwóch latach.

Co badanie oznacza dla klinicystów i pacjentów: Lekarze powinni zachować czujność podczas leczenia pacjentów, którzy mogą odnieść korzyść ze stosowania inhibitorów SGLT2 i którzy nie wstrzymują się z leczeniem ze względu na niedawny zawał serca lub chorobę nerek, ponieważ wyniki badania wskazują, że leki te nie wpływają na czynność nerek.

Cytaty:„Inhibitory SGLT2 nie są stosowane w praktyce klinicznej. Dane te potwierdzają bezpieczeństwo stosowania tej klasy leków, gdy są one wskazane u pacjentów po niedawnym zawale mięśnia sercowego i przy zaburzeniach czynności nerek” – mówi główny badacz dr Bhatt.

O badaniu Empact-Mi:Badanie Empact-Mi (Empagliflozyna w zapobieganiu przewlekłej niewydolności serca i śmiertelności po ostrym zawale mięśnia sercowego, NCT04509674) to wieloośrodkowe, randomizowane, prowadzone w grupach równoległych, prowadzone z podwójnie ślepą próbą, kontrolowane placebo badanie wyższości, mające na celu zbadanie śmiertelności empagliflozyny, która przyczyniła się do śmiertelności z jednym uderzeniem serca. Uczestnicy nie cierpieli na przewlekłą niewydolność serca i kwalifikowali się do badania niezależnie od cukrzycy typu 2 i przewlekłej choroby nerek. W badaniu Empact-Mi wzięło udział ponad 6500 dorosłych z 22 krajów. Uczestnicy badania zostali losowo przydzieleni do grupy otrzymującej 10 mg lub placebo raz na dobę jako uzupełnienie standardowego leczenia w ciągu 14 dni od przyjęcia do szpitala z powodu zawału serca. Badanie kliniczne preparatu Empact-Mi zostało przeprowadzone przez firmę Boehringer Ingelheim we współpracy z Instytutem Badań Klinicznych Duke (DCRI), a fundusze zapewniły firmy Boehringer Ingelheim i Lilly. Kluczowe wyniki badania Empact-MI zaprezentowano podczas dorocznej sesji naukowej American College of Cardiology, która odbyła się 8 czerwca 2024 r. w Atlancie i opublikowano w czasopiśmieNew England Journal of Medicine.

Finansowanie:Eksperyment i analizy sfinansowała firma Boehringer Ingelheim

Źródła: