Technologie wspomaganego rozrodu zwiększają ryzyko ciąży u kobiet po przeszczepieniu nerki

Technologie wspomaganego rozrodu zwiększają ryzyko ciąży u kobiet po przeszczepieniu nerki

Nowe badania przeprowadzone przez University of Cincinnati College of Medicine wykazały, że kobiety po przeszczepieniu nerki, które wykorzystują technologię wspomaganego rozrodu (ART), aby zajść w ciążę, mogą być narażone na większe ryzyko powikłań w czasie ciąży. Badanie dostarcza jednych z pierwszych danych na dużą skalę na temat przebiegu ciąży w tej wyjątkowej populacji pacjentek.

Lek. Silvi Shah, profesor nadzwyczajny na Oddziale Nefrologii i Nadciśnienia Tętniczego na Oddziale Chorób Wewnętrznych, kierował badaniami we współpracy z Międzynarodowym Rejestrem Ciąż Przeszczepowych (TPRI). Niedawno opublikowano go w „Dzienniku”.przeszczep. Badanie jest jednym z pierwszych tego rodzaju, w którym ocenia się wpływ leczenia wspomaganej niepłodności u biorców przeszczepu nerki.

Przewlekła choroba nerek może znacząco wpływać na płodność kobiety. Chociaż wiele kobiet po przeszczepieniu nerki odzyskuje płodność i jest w stanie zajść w ciążę w sposób naturalny, niektóre w dalszym ciągu doświadczają niepłodności i zwracają się o pomoc do sztuki.

„Do tej pory niewiele było wiadomo na temat skutków ciąż przy zastosowaniu technologii wspomaganego rozrodu u kobiet po przeszczepieniu nerki” – powiedziała Shah, lekarz-naukowiec, który przyjmuje również pacjentki w UC Health. „Nasze badanie dostarcza cennych dowodów, które mogą pomóc lekarzom doradzać pacjentom w zakresie podejmowania decyzji rodzinnych i stosowania technologii wspomaganego rozrodu”.

Naukowcy wykorzystali dane z TPRI do analizy wyników ciąż u biorców przeszczepu nerki w okresie 54 lat między 1968 a 2022 rokiem. W badaniu skupiono się na 130 sztucznych ciążach u 77 biorców przeszczepu nerki w Ameryce Północnej i porównano je z ciążami poczętymi w sposób naturalny w tej samej populacji pacjentów. Do sztucznych metod objętych badaniem zaliczały się leki na płodność, inseminacja domaciczna (IUI) i zapłodnienie in vitro (IVF).

Shah i współpracownicy odkryli, że sztuczne ciąże wśród biorców przeszczepu nerki wiązały się z wyższym ryzykiem niektórych powikłań. Obejmowały one zwiększoną częstość występowania wysokiego ciśnienia krwi podczas ciąży, większe prawdopodobieństwo wykonania cięcia cesarskiego, wyższe ryzyko porodu przedwczesnego (definiowanego jako poród przed 37 tygodniem ciąży) i niższą masę urodzeniową dzieci.

Jednak badanie nie wykazało znaczących różnic we wskaźniku urodzeń żywych ani dwuletnim przeżywaniu między sztuką a koncepcjami naturalnymi – zachęcający znak, że sztuka jest realną i ostatecznie bezpieczną opcją.

W przypadku kobiet po przeszczepieniu nerki podjęcie terapii ART jest bezpieczne pod warunkiem, że mają stabilny poziom kreatyniny, optymalną immunosupresję, dobrze kontrolowane ciśnienie krwi i brak niedawnych epizodów odrzucenia. Mamy obecnie dane pokazujące, że choć pewne ryzyko jest wyższe, nie ma to negatywnego wpływu na takie wyniki, jak długoterminowa czynność nerek i wskaźnik urodzeń żywych.

Badanie to stanowi ważny krok w zrozumieniu, w jaki sposób najlepiej wspierać biorców przeszczepu nerki rozważających zajście w ciążę za pomocą technologii wspomaganego rozrodu oraz w poprawie naszych zdolności, jako lekarzy, do podejmowania świadomych decyzji dotyczących reprodukcji za pacjentki. „

Silvi Shah, MD, profesor nadzwyczajny, Oddział Nefrologii i Nadciśnienia Tętniczego, Katedra Chorób Wewnętrznych, University of Cincinnati College of Medicine

Praca Shaha pomaga wypełnić kluczową lukę w wiedzy: chociaż ciąża u biorców przeszczepu nerki od dawna jest uznawana za obarczoną wysokim ryzykiem, niewiele wiadomo na temat wyników terapii ART.

W skład zespołu badawczego wchodzili także dr Anthony Leonard, biostatystyk i profesor nadzwyczajny biostatystyki, informatyki zdrowotnej i nauki o danych. Prasoon Verma, lekarz medycyny, adiunkt pediatrii i neonatolog w szpitalu dziecięcym w Cincinnati; oraz współpracownicy doktoranci Brenna Rachwal, Pragati Basa i Nisha Sheshashayee.

Do współpracowników z innych instytucji należeli: Prema Vyas, lekarz medycyny z Texas Christian University; Swati Rao, lekarz medycyny z Uniwersytetu Wirginii; Jonathan Konel, lekarz medycyny, Centrum Medyczne Uniwersytetu Maryland; dr Shilpanjali Jesudason, Uniwersytet w Adelajdzie; oraz Serban Constantinescu, MD, PhD, Michael Moritz, MD i Lisa Coscia z Transplantation PRANVERSY Registry International – Gift of Life Institute w Filadelfii.

Źródła: