Czy seks może pomóc Ci lepiej spać?

Czy seks może pomóc Ci lepiej spać?

Chcesz spać głębiej i mniej się budzić? Nowe badania mówią, że poprawia jakość snu i synchronizuje cykle REM.

W badaniu opublikowanym niedawno w czasopiśmieZdrowie snuNaukowcy z Australii sprawdzili, jak aktywność seksualna wpływa na jakość snu.

Wiadomo, że zachowania seksualne, zwłaszcza orgazm, mają działanie uspokajające na późniejszy sen. Choć mechanizmy leżące u podstaw tego zjawiska pozostają niejasne, donoszono, że hamowanie kortyzolu oraz uwalnianie prolaktyny i oksytocyny ma właściwości relaksujące. Poziom oksytocyny wzrasta po stosunku, co wiąże się z poprawą jakości życia i snu, a także niższym poziomem kortyzolu.

Ponadto poziom prolaktyny wzrasta po orgazmie i często wiąże się z satysfakcją seksualną i jakością orgazmu. Chociaż niepotwierdzone dowody sugerują, że aktywność seksualna może poprawić późniejszy sen, dane dotyczące obiektywnych zachowań podczas snu są ograniczone. Co więcej, w żadnym badaniu nie sprawdzano, w jaki sposób aktywność seksualna wpływa na zgodność fazy snu.

Co ważne, w tym badaniu zarówno seks partnerski, jak i masturbacja solo były powiązane z wymiernymi korzyściami w zakresie snu.

O badaniu

Uczestnicy, którzy nawiązali więź przed snem, czuli się bardziej zmotywowani i gotowi na poradzenie sobie z kolejnym dniem, podkreślając potencjalne korzyści płynące z dnia poza snem.

W niniejszym badaniu naukowcy sprawdzili wpływ aktywności seksualnej na subiektywne i obiektywne parametry snu. Do badania włączono pary heteroseksualne w wieku ≥18 lat, które aktywnie mieszkają razem i podejmują aktywność seksualną częściej niż raz w tygodniu. Wykluczono osoby w ciąży, osoby, u których zdiagnozowano zaburzenia snu oraz osoby posiadające dzieci. Uczestnicy musieli także mieszkać w Australii Południowej. Potencjalni uczestnicy wypełnili wstępny kwestionariusz dotyczący informacji demograficznych.

Uczestnicy wzięli udział w sesji informacyjnej opisującej protokół badania i działanie opaski na głowę (DREEM3) oraz powiązanego oprogramowania. Następnie pacjentów monitorowano przez 11 nocy, stosując zrównoważone, powtarzane pomiary i projekt krzyżowy, aby zapewnić, że warunki aktywności seksualnej (seks w partnerstwie, brak seksu i masturbacja w pojedynkę) były rozłożone na dni powszednie i weekendy.

Uczestnicy wypełniali własne dzienniki snu i seksu, a także obiektywne pomiary snu. Pary nie uprawiające seksu zachowywały się normalnie przed snem, nie podejmując aktywności seksualnej. W innych warunkach podejmowali aktywność seksualną jako ostatnie zachowanie przed snem. Badani wykonywali masturbację solo i spali (samotnie) w oddzielnych pokojach. Uczestnicy zostali poproszeni o założenie opasek na głowę przed snem, po aktywności seksualnej – co, jak zauważyli autorzy, mogło zakłócić pomiary latencji snu.

Opaska została wykorzystana do polisomnografii, która rejestruje i analizuje dane fizjologiczne dotyczące snu. Uczestnicy rejestrowali także swoją motywację i przygotowanie na nadchodzący dzień w 100-punktowej skali. Do oceny wpływu warunków płci na każdy pomiar snu wykorzystano liniowe modele mieszane. Ponadto oszacowano zgodność faz snu, aby określić, jak aktywność seksualna z partnerem wpływa na synchronizację fazy snu.

Wyniki

Kobiety spały o 30 minut dłużej po stosunku seksualnym w porównaniu z nocami bez aktywności seksualnej, podczas gdy mężczyźni nie zaobserwowali znaczącej zmiany w całkowitym czasie snu.

Spośród 221 osób, które wyraziły zainteresowanie udziałem, 132 przekazało informacje umożliwiające dokończenie procesu rekrutacji wstępnej. Zgodnie z kryteriami wykluczenia do badania włączono 14 uczestników (7 par o średniej wieku 29,9 lat). Uczestnicy masturbowali się solo przez średnio 19,3 minuty, a współpracowali przez 33,3 minuty.

Ogólnie rzecz biorąc, uczestnicy badania wykazywali wyższą efektywność snu, spędzali mniej czasu na jawie w nocy, próbowali spać później oraz byli bardziej zmotywowani seksualnie i gotowi na nadchodzący dzień w porównaniu z tymi, którzy nie podejmowali aktywności seksualnej ze swoim partnerem. Podobną poprawę efektywności snu i zmniejszoną czujność w nocy zaobserwowano również po masturbacji w pojedynkę. Zwłaszcza kobiety spały dłużej i rzadziej doświadczały czuwania po seksie lub masturbacji w pojedynkę po partnerstwie. Ponadto stwierdzono istotny wpływ statusu płci na początek wybudzenia po przebudzeniu (WASO), efektywność snu i porę snu.

Nie zaobserwowano znaczących różnic między płcią a całkowitym czasem snu, latencją snu, subiektywną jakością snu lub czasem budzenia. Jednakże subiektywna jakość snu wykazywała nieistotną tendencję do poprawy w zależności od płci. Średnia intensywność orgazmu (oceniana w 100-punktowej skali) wyniosła 74. Intensywność orgazmu korelowała istotnie z motywacją, gotowością (na kolejny dzień) i subiektywną jakością snu. Pacjenci nie uprawiający seksu spędzali więcej czasu po pójściu spać niż w innych warunkach.

Co więcej, stwierdzono istotny wpływ stanu seksualnego na czas trwania fazy 1 snu (N1), przy czym uczestnicy spędzali więcej czasu w fazie N1 w stanie bez seksu w porównaniu z masturbacją solo. Ponadto istniała znacząca różnica w czasie snu REM (REM) w czasie snu RAM pomiędzy spaniem w samotności po masturbacji w pojedynkę a snem z lub bez aktywności seksualnej z partnerem. Zgodność snu REM była dłuższa podczas wspólnego snu, niezależnie od tego, czy miała miejsce aktywność seksualna.

Wnioski

Intensywność orgazmu była bezpośrednio skorelowana z motywacją następnego dnia, a uczestnicy zgłaszali średnio o 74/100 wyższy poziom zaangażowania w zadanie.

Podsumowując, obiektywnie zmierzono efektywność snu i WASO poprawiły się po aktywności seksualnej lub masturbacji w pojedynkę w porównaniu z brakiem aktywności seksualnej, co sugeruje, że to małe badanie pilotażowe sugeruje, że aktywność seksualna poprawia jakość snu. Sugeruje to, że aktywność seksualna – czy to z partnerem, czy sama – może być potencjalnie użyteczną niefarmakologiczną metodą poprawy snu. Zgodność snu REM była dłuższa podczas wspólnego snu, niezależnie od aktywności seksualnej. Ograniczenia badania obejmują mniejszą wielkość próby, włączenie wyłącznie par heteroseksualnych, skupienie się na zdrowych osobach śpiących, wymóg lokalizacji w Australii Południowej oraz brak kontroli satysfakcji ze związku, stylu przywiązania i cyklu miesiączkowego.

Źródła: