Nowe podejście do leczenia poprawia przeżycie wolne od nawrotów u pacjentek z rakiem piersi we wczesnym stadium

Nowe podejście do leczenia poprawia przeżycie wolne od nawrotów u pacjentek z rakiem piersi we wczesnym stadium

Jak wynika z nowego badania prowadzonego wspólnie przez naukowców z UCLA Health Jonsson Comprehensive Cancer Center, nowe podejście terapeutyczne, które łączy lek celowany z terapią hormonalną, znacznie wydłużyło czas przeżycia bez nawrotu raka piersi we wczesnym stadium 2 lub 3 HR-dodatniego, HER2-ujemnego raka piersi.

Zespół odkrył, że dodanie rybocyklibu, leku należącego do klasy inhibitorów CDK4/6, do standardowej terapii hormonalnej poprawiło nie tylko przeżycie inwazyjne u kobiet z tego typu wczesnym stadium raka piersi, ale także przeżycie wolne od odległych chorób i przeżycia wolne od nawrotów.

Wyniki opublikowano dzisiaj wNew England Journal of MedicineWyniki zaprezentowano w zeszłym roku na dorocznym spotkaniu Amerykańskiego Towarzystwa Onkologii Klinicznej w Chicago.

Stwierdziliśmy, że dodanie rybocyklibu do standardowej terapii hormonalnej spowodowało względne zmniejszenie częstości nawrotów aż do 25%. A to jest ogromne w przypadku tej grupy pacjentów, która stanowi od 70 do 75% przypadków raka piersi”.

Dr Dennis Slamon, główny autor badania, kierownik katedry hematologii i onkologii w David Geffen School of Medicine na UCLA oraz dyrektor ds. badań klinicznych i translacyjnych w UCLA Health Jonsson Comprehensive Cancer Center

Wiele pacjentek z tym typem raka piersi leczy się operacyjnie, a w niektórych przypadkach radioterapią i chemioterapią, a następnie hormonoterapią trwającą do 10 lat w celu zmniejszenia ryzyka nawrotu.

Chociaż terapia hormonalna poprawia wyniki, nadal istnieje ryzyko, że rak nawróci po latach od wstępnej diagnozy. Ryzyko nawrotu raka u pacjentów w stadium 2 wynosi od 27% do 37%, a u pacjentów w stadium 3 ryzyko nawrotu nowotworu wynosi od 46% do 57%.

Aby sprostać tej niezaspokojonej potrzebie, naukowcy zbadali dodanie rybocyklibu do terapii hormonalnej, aby sprawdzić, czy może to poprawić wyniki leczenia raka piersi we wczesnym stadium.

Wcześniej Slamon i badacze z UCLA Health Jonsson Comprehensive Cancer Center wykazali, że to skojarzone podejście poprawia przeżycie całkowite zarówno u kobiet przed menopauzą, jak i po menopauzie z przerzutowym rakiem piersi HR-dodatnim i HER2-ujemnym.

Opierając się na wcześniejszych badaniach, zespół rozpoczął badanie kliniczne o nazwie NATALEE, do którego włączono 5101 pacjentek z rakiem piersi we wczesnym stadium 2 lub 3 HR-dodatnim, HER2-ujemnym. Uczestnicy zostali losowo przydzieleni do grupy otrzymującej rybocyklib i terapię hormonalną (2549 pacjentów) składającą się z niesteroidowego inhibitora aromatazy lub samą terapię hormonalną (2552 pacjentów).

Mediana czasu obserwacji w badaniu wyniosła 34 miesiące, przy czym trzyletni i dwuletni okres leczenia rybocyklibem ukończyło odpowiednio 20% i 57% pacjentów.

Po trzech latach współczynnik przeżycia wolnego od choroby inwazyjnej wyniósł 90,4% w grupie otrzymującej leczenie skojarzone w porównaniu z 87,1% w przypadku kobiet leczonych wyłącznie hormonoterapią.

Drugorzędowy punkt końcowy badania, przeżycie wolne od choroby odległej i przeżycie wolne od nawrotów, również przemawiał na korzyść leczenia rybocyklibem i terapii hormonalnej. Wskaźniki przeżycia odległego wyniosły 90,8% w grupie otrzymującej leczenie skojarzone w porównaniu z 88,6% w przypadku samej terapii hormonalnej. U pacjentów stosujących tę terapię skojarzoną przeżycie wolne od nawrotów wyniosło 91,7% w porównaniu z 88,6% w przypadku samej terapii hormonalnej.

Działania niepożądane były podobne w obu grupach, a najczęstszymi problemami były neutropenia, bóle stawów i zdarzenia związane z wątrobą.

„Ogółem badanie NATALEE zapewnia wsparcie dla rybocyklibu w połączeniu z terapią hormonalną jako nową opcją leczenia znacznie większej populacji pacjentów z HR-dodatnim i HER2-ujemnym rakiem piersi we wczesnym stadium” – powiedział Slamon. „Te odkrycia powinny zmienić sposób, w jaki oceniamy i leczymy pacjentów”.

Badanie zostało sfinansowane przez firmę Novartis i monitorowane we współpracy z Translational Research in Oncology, znanym również jako TRIO.

Źródła: