Badania pokazują, że tylko połowa nagłych przypadków zgadza się z oceną lekarza

Badania pokazują, że tylko połowa nagłych przypadków zgadza się z oceną lekarza

Na oddziałach ratunkowych w Stanach Zjednoczonych odbywa się ponad 140 milionów wizyt rocznie – co daje cztery wizyty na 10 osób – co kosztuje prawie 80 miliardów dolarów. Każda interakcja jest szczegółowo dokumentowana, łącznie z powodami zgłoszenia pacjenta po przybyciu na wizytę oraz diagnozą choroby lub urazu przekazywaną lekarzowi przy wypisie.

Ale jak często lekarze i pacjenci zgadzają się co do tego, jak poważna jest sytuacja, na podstawie tego, co mówi pacjent po przybyciu na miejsce?

Nie tak często, jak mogłoby się wydawać. Nowe badanie przekrojowe wykazało, że lekarze i pacjenci na oddziałach ratunkowych są zgodni co do poziomu pilności interwencji jedynie w 38–57% przypadków. Badania przeprowadzone przez Benjamina Ukerta z Texas A&M University School of Public Health i współpracowników z University of Alabama w Birmingham i University of South Carolina zostały opublikowane w Journal of the American Medical Association.

Jest to ważne, ponieważ prawie 40 procent wizyt na izbach przyjęć to nagłe przypadki inne niż medyczne, co jest bardzo kosztowne pod względem finansowym, kadrowym i innych zasobów szpitala. W rezultacie legislatury stanowe i ubezpieczyciele zdrowotni wdrożyli politykę przekazywania mniej pilnych przypadków do gabinetów lekarskich i ośrodków pilnej opieki, ale lekarze stoją przed poważnymi wyzwaniami w podejmowaniu decyzji w oparciu o informacje pacjentów o ich schorzeniach. „

Benjamin Ukert ze Szkoły Zdrowia Publicznego Uniwersytetu A&M w Teksasie

Ten proces prawny – retrospektywna ocena i orzeczenie – opiera się na roszczeniach medycznych i algorytmach związanych z diagnozą wypisu i może zostać wykorzystany do podjęcia decyzji, czy ubezpieczenie pokryje koszty opieki w nagłych przypadkach.

„Nasze wyniki zasadniczo kwestionują ten projekt planu, ponieważ gdy pacjenci i lekarze dokonują odmiennej oceny pilności choroby, zachęty mogą nie być skuteczne w ograniczaniu wizyt na izbie przyjęć” – stwierdził Ukert. „Na przykład, jeśli pacjenci mogliby udać się do lekarza podstawowej opieki zdrowotnej, ale zasady płatności opierają się na sprawdzeniu diagnozy i leczenia pacjenta po wizycie w celu ustalenia, czy lekarz prawidłowo ocenił jego stan, pacjenci muszą wiedzieć, że ich stan można leczyć w gabinecie lekarskim, a nie na oddziale ratunkowym”.

Aby rozwiać obawy dotyczące stosowania przeglądu retrospektywnego w przypadku oddziałów ratunkowych, badacze scharakteryzowali wizyty w grupach wysokiego szczebla w oparciu o pilność medyczną wynikającą z przedstawionych powodów wizyty oraz zbadali zgodność między diagnozami wypisowymi a powodami wizyty. Przypisano wszystkie możliwe diagnozy wypisu do tych samych powodów wizyt w przypadku 190,7 mln wizyt na oddziałach ratunkowych wśród dorosłych w wieku 18 lat i starszych w latach 2018 i 2019, korzystając z danych z ankiety National Hospital Ambulatory Medical Care.

Większość pacjentów oddziałów ratunkowych stanowiły kobiety (57 procent) i posiadały publiczne ubezpieczenie zdrowotne, w tym Medicare (24,9 procent) i Medicaid (25,1 procent). Wizyty zakończyły się hospitalizacją w przypadku 13,2 procent wizyt.

Naukowcy odkryli, że 38,5 procent wizyt na izbie przyjęć sklasyfikowano ze 100-procentową pewnością jako urazy wymagające natychmiastowej pomocy, które można leczyć w ramach podstawowej opieki zdrowotnej, opieki niepilnej lub związane ze zdrowiem psychicznym lub zaburzeniami związanymi z używaniem substancji psychoaktywnych na podstawie diagnozy wypisowej. Dla porównania, tylko 0,4 procent zostało sklasyfikowanych w ten sam sposób, na podstawie powodu, dla którego pacjenci zostali zaproszeni na wizytę.

„Ogólnie rzecz biorąc, nie znaleźliśmy żadnego związku między powodami zgłaszanymi przez pacjentów w momencie przybycia na oddział ratunkowy, ich potrzebą skorzystania z oddziału ratunkowego a ostateczną diagnozą wypisu na izbie przyjęć” – powiedział Ukert.

Na przykład zespół odkrył, że nawet wśród diagnoz wypisowych, które zdefiniowano i sklasyfikowano jako bardzo nagłe, takie jak udary lub zawały serca, początkowe powody zgłaszania się do szpitala w przypadku tych schorzeń również klasyfikowano jako nagłe jedynie w 47% przypadków.

„To podkreśla trudności, jakie napotykają lekarze w dokonywaniu ostatecznej oceny na poziomie segregacji pacjentów bez uprzedniej oceny pacjentów, ponieważ pojedynczy powód poszukiwania opieki może mieć wiele możliwych przyczyn” – stwierdził Ukert. „Potrzebne są alternatywy dla diagnozy wypisowej”.

Powiedział, że może to obejmować uzyskanie dodatkowych informacji od pacjentów po ich przybyciu na izbę przyjęć, takich jak: B. ich główne obawy, objawy i inne informacje, takie jak sposób przybycia.

„Informacje te mogą pomóc w opracowaniu obiektywnych narzędzi, które mogłyby dokładniej ocenić złożoność tych wizyt” – stwierdził Ukert.

Źródła: